Στα καλά σχολεία... του εξωτερικού

«Οι δάσκαλοι δεν διορθώνουν πια τα λάθη των παιδιών! Για να μη τα…πληγώσουν», λέει! Ούτε τα βάζουν να γράψουν τη λέξη που έκαναν λάθος, τρείς φορές σωστά. Για να την αποτυπώσουν και να μην ξανακάνουν αυτό το λάθος. Και για να σκεφτούν ίσως, γιατί ήταν λάθος – και να ανατρέξουν στους κανόνες ετυμολογίας ή γραμματικής. Ώστε να το καταλάβουν…

Χωρίς διόρθωση λαθών των μαθητών – ξεχάστε το – δεν υπάρχει Εκπαίδευση! Και την ίδια στιγμή που δεν υποδεικνύουν στα παιδιά τα λάθη τους για να μη τα «πληγώσουν», τα παιδιά μεταξύ τους στα διαλείμματα κάνουν «μπούλινγκ» το ένα στο άλλο. Αλλά και πάλι δεν τα μαλώνουν! Για να «μην τα πληγώσουν», φυσικά! Οπότε ανεμπόδιστα πληγώνει το ένα το άλλο! Με τον πιο βάναυσο τρόπο καμιά φορά…

Οι ανοησίες αυτές δεν είναι «αθώες». Οι δάσκαλοι βολεύτηκαν να μην διορθώνουν τα λάθη των παιδιών, γιατί αυτό σήμαινε πολύ λιγότερη εργασία για τους ίδιους. Κι ύστερα βολεύτηκαν να μη τα μαλώνουν ούτε στο διάλειμμα, γιατί αυτό σήμαινε λιγότερη ευθύνη για τους ίδιους.Οπότε τι πιο «βολικό»; Να παίρνεις τα λεφτά σου κάθε μήνα, με λιγότερη δουλειά, λιγότερη ευθύνη, κανένα έλεγχο και καμία αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου. Οπότε μετατράπηκε ο κλάδος τους στους «Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας» (που δεν έπαψε να είναι «εύφορη» πια…)

Αλλά αν δεν διορθώνεις τα παιδιά όταν κάνουν λάθη κι αν δεν τα μαλώνεις όταν κάνουν αταξίες, τότε παύεις να είναι «παιδαγωγός»!Παύεις να επιβάλεις των απαραίτητη «εκπαιδευτική πειθαρχία» και χάνεις τον έλεγχο της τάξης. Οπότε ζητάς τη βοήθεια των… ψυχολόγων! Όμως, αν δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος παιδαγωγός, δεν μπορεί να καλύψει το κενό ούτε μια διμοιρία ψυχολόγων!

Για να μη παρεξηγηθώ: υπάρχουν και σήμερα εξαιρετικοί δάσκαλοι. Αλλά κάνουν τη δουλειά τους συνήθως κατά παραβίαση των οδηγιών της επίσημης Εκπαιδευτικής Πολιτικής.Υπάρχουν κι αληθινά εξαίρετοι παιδαγωγοί. Κάνουν τη δουλειά τους συνήθως σε σύγκρουση με κάποιους γονείς (πιο κακομαθημένους από τα παιδιά τους) και συνήθως βρίσκουν τον μπελά τους είτε από τους συναδέλφους τους, είτε από τους ανωτέρους τους.

Υπάρχουν και εξαίρετα εκπαιδευτικά βοηθήματα. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά! Αλλά δεν είναι τα επίσημα του Υπουργείου. Τα βγάζουν ιδιώτες και τα διδάσκουν συνήθως φροντιστήρια. Οπότε εδώ υπάρχει Εκπαίδευση, αλλά… πάει περίπατο η «δωρεάν»! Μη κοιτάτε λοιπόν, μόνο τα «μαργαριτάρια» στα πανό των εκπαιδευτικών.Αυτά τα αντιπαθητικά και αυθάδη άτομα, είναι δικά μας δημιουργήματα! Της κοινωνίας μας, των αντιλήψεων που επιβλήθηκαν και κυριάρχησαν στην Εκπαίδευσή μας, αυτά που ψηφίζαμε εμείς, αυτά που εγκρίναμε εμείς, αυτά που χειροκροτάγαμε εμείς, αυτά που πληρώναμε εμείς. Τώρα τα βλέπουμε και αηδιάζουμε. Αλλά το πρόσωπο το δικό μας βλέπουμε!

Στα καλά σχολεία του Εξωτερικού έχουν στολές. Εμείς τις καταργήσαμε.Στα καλά σχολεία του Εξωτερικού επέβαλλαν πειθαρχία. Εμείς εδώ την διαλύσαμε.

Στα καλά σχολεία του Εξωτερικού γίνεται αξιολόγηση συνεχής των εκπαιδευτικών από τις επιδόσεις των μαθητών τους!Σ’ εμάς εδώ, ούτε να ακούσουν θέλουν για «αξιολόγηση».

Στα καλά σχολεία του Εξωτερικού, επέστρεψαν τα Αρχαία Ελληνικά, επέστρεψε η Ευκλείδεια Γεωμετρία, επέστρεψε η διόρθωση των μαθητικών λαθών, η καλλιέργεια της άμιλλας μεταξύ τους και η επιβράβευση της αληθινής αριστείας (όχι της παπαγαλίας!) Εδώ όλα αυτά εμείς τα καταργήσαμε, τα εξοβελίσαμε, τα ισοπεδώσαμε.

Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω, για το «τι πρέπει να γίνει».Κατά βάθος ξέρετε όλοι τι πρέπει να γίνει. Χρειάζεται μονο να βρεθεί ένας… Ηρακλής να καθαρίσει την «Κόπρο του Αυγείου» από τα σχολεία και τους συνδικαλισμένους αγράμματους που τα τρέχουν.Κι ύστερα όλα από την αρχή. Back to the basics».

                         (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από το dailypost.gr)