Απόψεις...

«Δεν είμαι νομικός και ως εκ τούτου δεν μπορώ να αντιληφθώ την κομψότητα της διατύπωσης: «Ποινές φυλάκισης 110 ετών, εκ των οποίων εκτιτέα μόνον τα πέντε, που ούτε αυτά θα τα εκτίσουν όσοι καταδικάσθηκαν». Θα ήμουν ευγνώμων σε όποιον μπορεί να υποβάλει τη διατύπωση στη βάσανο της κοινής λογικής και να με βοηθήσει και μένα τον άσχετο να την καταλάβω. Δυστυχώς, δεν ζει ο Ιονέσκο. 

Εξι χρόνια μετά το ομαδικό έγκλημα με τους 104 νεκρούς και τους δεν ξέρω πόσους εγκαυματίες, έξι χρόνια μετά την καταστροφή ενός υπέροχου προαστίου της Αθήνας, όσοι θεωρήθηκαν ένοχοι καταδικάσθηκαν σε πρόστιμο. Ελαφρώς πιο βαρύ από αυτό που θα πληρώσουν όσοι δεν συνδέσουν εγκαίρως τα POS με τις ταμειακές μηχανές. 

Η Δικαιοσύνη απαιτεί τον σεβασμό μας. Ομως ο σεβασμός δεν είναι χρίσμα. Τον κερδίζεις με τη συμπεριφορά σου. Oποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί να μπει στη θέση των οικείων των θυμάτων και όσων επέζησαν υποκρίνεται».

                                                           (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Κατά τις σχεδόν δίμηνες, στις αρχές του 2024, κινητοποιήσεις των φοιτητών για το νομοσχέδιο (ψηφίσθηκε τελικά) της κυβέρνησης για τη θεσμοθέτηση μη κρατικών ΑΕΙ, τέσσερις φοιτητές του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών εμπόδισαν πανεπιστημιακούς και διοικητικούς υπαλλήλους να μπουν στα γραφεία τους. Ετσι, ο πρόεδρος του τμήματος τους κάλεσε σε ακρόαση και κατόπιν τους επέβαλε την ποινή του αποκλεισμού από τις εξετάσεις του θερινού εξαμήνου. 

Ομάδα φοιτητών αρχικά προπηλάκισε τον πρόεδρο και, προ ημερών, απέκλεισε τον πρύτανη Χρήστο Μπούρα στο γραφείο του, ζητώντας να άρει την ποινή.Δεν είναι, φυσικά, το πρώτο ανάλογο επεισόδιο, το οποίο έληξε γρήγορα. Και δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία έκπληξη στις αντικρουόμενες ανακοινώσεις πρύτανη και αστυνομίας, για το εάν ο πρώτος κάλεσε τη δεύτερη, με αποτέλεσμα (εάν ισχύει) η αστυνομία να είναι έκθετη που δεν παρενέβη».

                                                                   (Απ. Λακασάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Όπως ο Ερντογάν, έτσι και ο Ράμα είναι τακτικιστής. Συνειδητοποιεί ότι, όσο σημαντικοί διπλωμάτες και αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τον βλέπουν ως μεταρρυθμιστή, όπως έκαναν κάποτε και με τον Ερντογάν, θα του επιτρέψουν να χρησιμοποιήσει τα δικαστήρια για να στοχοποιήσει την πολιτική αντιπολίτευση. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι ο πρώην πρέσβης Γιούρι Κιμ παρέβλεψε τις καταχρήσεις του Ράμα καθώς διεκδικούσε μια επόμενη ανάρτηση στην Άγκυρα.

Η Ουάσιγκτον δεν πρέπει να κάνει το ίδιο λάθος δύο φορές. Αυτό που διακυβεύεται είναι κάτι περισσότερο από τη συνεργασία για την ασφάλεια των Βαλκανίων. Αν ο ερντογανισμός αφεθεί ανεξέλεγκτος, θα παρουσιάσει μεταστάσεις και θα ακολουθήσουν νέες καταχρήσεις και αστάθεια. Είναι καιρός να κρίνουμε τον Ράμα βάσει των πράξεών του, και όχι από το αφήγημα που προβάλλει, και να αναγνωρίσουμε τον Μπελέρη ως πολιτικό κρατούμενο».

                                                                     (Michael Rubin-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)