Απόψεις...

 

«Η ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας της Καλιφόρνια λοιπόν, παγκοσμίως πρωτοπόρα σ’ αυτό τον τομέα, έχει εγκαταστήσει τεράστια συστήματα αποθήκευσης της ενέργειας με συστοιχίες θηριωδών μπαταριών, που η κάθε μια της έχει τον όγκο ενός κοντέινερ. Εκεί μέσα αποθηκεύουν την ενέργεια όταν παράγεται από τις ΑΠΕ και (αντί να την πετάνε όπως γίνεται εδώ) την διοχετεύουν στην κατανάλωση μόλις υπάρξουν αυξημένες ανάγκες κατανάλωσης ή όταν απειλείται η ευστάθεια του συστήματος. 

Τα διαβάζουμε αυτά και μένουμε με ανοικτό το στόμα: «Κοίτα ρε τι κάνουν οι Αμερικάνοι, ενώ εμείς είμαστε ακόμα στην εποχή του χαλκού!». Αμ, δεν είμαστε. Στις 8 Απριλίου του 2024, πριν έναν μήνα δηλαδή, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επίσημη ένταξη στον «1ο Ενωσιακό Κατάλογο Σημαντικών Έργων Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος» του ελληνικού έργου «Σύστημα Αποθήκευσης Ενέργειας σε συσσωρευτές στην Πτολεμαΐδα (EL)», με κωδικό αριθμό 2.10. Είναι ακριβώς το ίδιο σύστημα με τους Καλιφορνέζους, τεράστιες μπαταρίες που θα αποθηκεύουν ενέργεια και θα την ρίχνουν στο σύστημα όταν θα χει ανάγκη. 

Το πάρκο των μπαταριών θα εγκατασταθεί στις λιγνιτικές περιοχές της Πτολεμαΐδας.  ο έργο που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια είναι προϋπολογισμού 250 εκατομμυρίων ευρώ, θα γίνει με τη μέθοδο του fast track (καθότι οι ανάγκες τεράστιες) και μέσα στο 2025 θα δουλεύει. 

Μπορεί οι τηλεοράσεις και ο πολιτικός κόσμος μας να ασχολείται με τα «θα τους ξεσκίσω», με τους γάμους στα Χανιά ή με τη μάχη ανάμεσα στον Πίνατ και την Φάρλι, αλλά υπάρχουν και ελληνικές εταιρείες που δουλεύουν με ελληνικά μυαλά που κάνουν αθόρυβα θαύματα.(Μπήκα στην ιστοσελίδα της Eunice Energy κι έπαθα την πλάκα μου. Κάνουν τρομερά πράγματα, ασύλληπτα για την κακόμοιρη Ελλάδα που εμείς γνωρίζουμε. Μέχρι την ενέργεια που υπάρχει αποθηκευμένη στις μπαταρίες του ηλεκτρικού σου αυτοκινήτου μπορούν να αγοράσουν, όταν αυτό είναι παρκαρισμένο, στην πληρώνουν σε ψηλότερη τιμή απ’ αυτήν που το φόρτισες κι εκείνοι τη διοχετεύουν στη γενική κατανάλωση).

                                                                           (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)

«Εκτός της πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό για την αγορά κατοικίας είναι περίπου ένας στους τρεις φορολογουμένους (περίπου 2,1 εκατ. φορολογούμενοι), που δηλώνει εισόδημα έως 5.000 ευρώ και εξ ορισμού στερείται ικανότητας για να εξυπηρετήσει ένα στεγαστικό δάνειο. Επίσης, οριακή είναι η δυνατότητα για άλλους 1,3 εκατ. φορολογουμένους που δηλώνουν εισόδημα από 5.000 έως 10.000 ευρώ και οι οποίοι ακόμη και αν περνούσαν τα πιστοδοτικά κριτήρια της τράπεζας είναι αμφίβολο εάν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους δάνειο χωρίς προβλήματα και καθυστερήσεις.

Ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η εικόνα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, από τους οποίους το 45,2% δήλωσε εισόδημα έως 5.000 ευρώ (μεταξύ αυτών ένας σημαντικός αριθμός δηλώνει και ζημίες), ενώ άλλο ένα 19,1% δήλωσε καθαρά κέρδη 5.000-10.000 ευρώ, καλύπτοντας οριακά το μέσο κόστος να διαβιώνει και άρα να εξυπηρετεί και τις δόσεις ενός στεγαστικού δανείου.

Τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων είναι όχι μόνο αποκαλυπτικά για το μέγεθος της φοροδιαφυγής που υπάρχει στη χώρα, αλλά ερμηνεύουν και την άπνοια που υπάρχει στον τομέα της στεγαστικής πίστης τα τελευταία χρόνια, δικαιώνοντας και την επιχειρηματολογία των τραπεζών ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού είναι μη αξιόχρεο για τραπεζικό δανεισμό. 

Αν και για τη λήψη ενός στεγαστικού δανείου η τράπεζα λαμβάνει υπόψη το οικογενειακό εισόδημα και όχι το ατομικό στο οποίο αναφέρονται τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, η εικόνα είναι ενδεικτική για την απουσία ζήτησης για στεγαστικά δάνεια, παρά το γεγονός ότι οι τιμές των ακινήτων, αλλά και των ενοικίων έχουν εκτιναχθεί και προσεγγίζουν πλέον τις τιμές που υπήρχαν πριν από την κρίση».

                                                               (Ευ. Τζώρτζη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)