Απόψεις...

  

«Εγινε γνωστό πως οι Χούθι –οπαδοί μιας σέκτας του σιιτικού Ισλάμ– κάλεσαν τους φιλοπαλαιστίνιους διαδηλωτές των αμερικανικών πανεπιστημίων να πάνε να σπουδάσουν στη Σαναά της Υεμένης ως επιβράβευση του αγώνα τους. Ενώ ένα πανεπιστήμιο του Ιράν προσφέρει και υποτροφίες σε όσους φοιτητές διωχθούν πειθαρχικά από τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ λόγω της συμμετοχής τους στα πρόσφατα επεισόδια. Αυτές είναι προσκλήσεις που δεν θα πρέπει να αγνοήσουν κυρίως οι φιλοπαλαιστίνιοι της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του #MeΤoo. Εχουν σίγουρους πενήντα ραβδισμούς και μερικά χρόνια φυλάκισης, στην καλύτερη περίπτωση. 

Είναι γνωστά τα αισθήματα που τρέφουν τα ισλαμιστικά καθεστώτα σε αυτά τα κινήματα, παρά την αμέριστη συμπαράσταση που δέχονται από αυτά και τους queers καλλιτέχνες.Το ερώτημα που προκύπτει από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις ασήμαντων μειοψηφιών είναι αν γνωρίζουν τι καθεστώτα υποστηρίζουν. Αν γνωρίζουν τι εστί Χαμάς, Φρουροί της Επανάστασης, ISIS και δεν συμμαζεύεται.Aν έχουν δει την τύχη διαφόρων μειονοτήτων σε αυτά τα καθεστώτα.

Κάποιοι πιθανόν να γνωρίζουν και να εγκρίνουν αυτά που γνωρίζουν. Κάποιοι άλλοι να κινητοποιούνται διότι χρηματοδοτούνται από funds ποικιλώνυμων συμφερόντων. Οι περισσότεροι απλώς μισούν τον δυτικό τρόπο ζωής, αυτόν δηλαδή που τους επιτρέπει να διαδηλώνουν, να κατασκηνώνουν, να βανδαλίζουν, να καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους. Διότι αν όλοι αυτοί πάνε στο πανεπιστήμιο της Σαναά ή στα πανεπιστήμια του Ιράν, εκεί επικρατούν άλλοι νόμοι. 

Σαν τους δικούς μας φοιτητές-αγωνιστές, στα παλιότερα χρόνια, τους λάτρεις του υπαρκτού σοσιαλισμού, που καταλάμβαναν σχολές των πανεπιστημίων μας και τις βανδάλιζαν με συνθήματα και κουρελούδες. Αν το έκαναν αυτό στις λαϊκές δημοκρατίες, τις χώρες-πρότυπό τους, θα τους έτρωγε το μαύρο σκοτάδι. Εκεί τα πανεπιστήμια έλαμπαν.

Πάντως, αν η διοίκηση Μπάιντεν διαθέτει ένα στοιχειώδες πνεύμα θα προσφέρει ένα γενναίο επίδομα, συν τα μεταφορικά, στους φιλοπαλαιστίνιους φοιτητές για να μετακομίσουν στην Υεμένη όπου θα συνεχίσουν τις σπουδές τους, αγωνιζόμενοι στη Σαναά για την επιβολή της DEI (diversity, equity, inclusion – διαφορετικότητα, δικαιοσύνη, συμπεριληπτικότητα). Να δουν και να βιώσουν τι είναι η ισλαμική δημοκρατία, να ζήσουν τον πολιτισμικό πλουραλισμό των Χούθι, οι οποίοι, αναμφίβολα, θα εκτιμήσουν δεόντως τους αγώνες τους για την DEI».

                                                                             (Σ.Μουμτζής- liberal.gr) 

«Oταν επιχειρώ να δω ως τουρίστας την Αθήνα, βλέπω τα καλά και τα κακά. Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να γινόταν αξιολόγηση στην κριτική που δέχεται η πόλη. Υπάρχουν ορισμένα θέματα τα οποία επισημαίνουν πολλοί επισκέπτες και ένα από αυτά είναι η δυσκολία να περπατήσεις. Καμία έκπληξη για εμάς που ζούμε στην πρωτεύουσα, όμως, ας σκεφτούμε την εικόνα μιας τόσο εχθρικής στην πεζοπορία πόλης, στην οποία τόσοι άνθρωποι ταξιδεύουν και πληρώνουν για να περάσουν καλά.

Τη μεγαλύτερη κριτική, ωστόσο, συγκεντρώνουν τα γκράφιτι και τα ερειπωμένα κτίρια. Αναρωτιέται κανείς, και ο πλέον καλόπιστος, γιατί δεν γίνεται κάτι δραστικό γι’ αυτό το φαινόμενο, που κατατάσσει την Αθήνα στον πάτο των πολιτισμένων πόλεων; Βλέπουμε μεμονωμένους καθαρισμούς και υπάρχει, πιθανώς, μια σχετική ύφεση. Αλλά αυτό που απουσιάζει είναι το γενικό πρότυπο της πόλης. Η διάχυτη κουλτούρα της ασυδοσίας και του κυνισμού έχει διαποτίσει την πόλη. Αν δεν αλλάξει η ιεράρχηση κάποιων αξιών, η Αθήνα θα παραμένει στη θλιβερή αυτή κατάσταση.

Υπάρχουν επισκέπτες που δεν μπορούν να πιστέψουν τη βρώμα που αντικρίζουν στα κτίρια της Αθήνας. Ακόμη και οι κουλουράδες στην Ερμού έχουν κιόσκια μέσα στη μουντζούρα. Πόσο μας τιμά αυτό; Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι οι φωτογραφίες που αναρτώνται στα κοινωνικά δίκτυα έχουν τρεις κατηγορίες: Ακρόπολη, Πλάκα και γαστρονομία. Ελάχιστοι επισκέπτες δελεάζονται από την Αθήνα των Αθηναίων. Υπάρχουν κάποιοι με ειδικό ενδιαφέρον, αλλά αυτοί αποτελούν μειοψηφία.

Η αστική κουλτούρα της Αθήνας παίρνει, δυστυχώς, βαθμό πολύ κάτω από τη βάση στην ευρωπαϊκή κλίμακα. Η αύξηση του τουρισμού μάς οδηγεί αναπόφευκτα να δανειστούμε και το βλέμμα του άλλου. Οι περισσότεροι επισκέπτες περνούν καλά στην Αθήνα, αλλά πόσο εκτιμούν την ποιότητα ζωής στη χώρα μας; 

Περπατούσα τη Μεγάλη Παρασκευή στην Πανεπιστημίου και στην Κοραή. Η ρυπαρότητα των πεζοδρομίων ήταν εντυπωσιακή.Η Αθήνα προκαλεί ενδιαφέρον, την Αθήνα την αγαπούν πολλοί. Ο στόχος, όμως, πρέπει να είναι η διαρκής βελτίωση. Η βιτρίνα δεν αρκεί».

                                                                 (Ν.Βατόπουλος-KAΘHMEΡINH)