αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 1 Μαΐου 2024

Απόψεις...

 

«Υποστράτηγος Σπύρος Μουστακλής σαν σήμερα πέρναγε στον κόσμο των ..αιωνίως Ζωντανών. Πέθανε παράλυτος στις 28 Απρίλη 1986, μετά από τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστη κατά τις 47 ημέρες που κρατήθηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ, για την συμμετοχή του στο αποτυχημένο Κίνημα του Ναυτικού τον Μάη 1973 για την ανατροπή της Χούντας. 

Ο Σπύρος υπέστη από την φάλαγγα, τα ηλεκτροσόκ και τα χτυπήματα με γκλομπ, εγκεφαλική αιμορραγία και έμεινε επί 12 ώρες στα αίματα και στα ούρα αναίσθητος και όταν τον μετέφεραν στο 401 νοσοκομείο, τον δήλωσαν με το όνομα Μιχαηλίδης και ως ..ατύχημα στον ιππόδρομο! Η γυναίκα του Χριστίνα τον αναζητούσε 47 ημέρες μέσω του BBC και της Deutsche Welle.  

Η αρχική διάγνωση ήταν αφασία κινητικού τύπου, με μπλοκαρισμένο το κέντρο της κίνησης και της ομιλίας, εξαιτίας του εγκεφαλικού που προκλήθηκε από βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα. Ύστερα από πέντε μήνες ο Σπύρος Μουστακλής άρχισε να σηκώνεται, με την βοήθεια της γυναίκας του Χριστίνας και των νοσοκόμων του ΚΑΤ μόνο με βοηθητικά μηχανήματα. Καθημερινή συντροφιά του μετά την μεταπολίτευση ήταν ο Αλέκος Παναγούλης, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο Γιάννης Αλευράς. Αυτοί που ήξεραν και βίωσαν ‘το πριν και το μετά’. 

Έζησε δυόμιση χρόνια στο δωμάτιο 609 και κατάφερε να βγει από το νοσοκομείο, γιατί ήταν ήρωας όχι μόνο πριν… αλλά και μετά. Από το Μάιο του 1973 έως τις 28 Απριλίου του 1986 που πέθανε, δεν μίλησε ποτέ ξανά κανονικά. Ο Σπύρος, που οι βασανιστές του Θεοφιλογιαννάκος και Σπανός, αρνήθηκαν πως τον ..βασάνισαν και πως ό,τι του συνέβη, θα οφειλόταν σε.. κάποια πάθηση. 

Οι ποινές που τους επιβλήθηκαν ήταν "χάδια".Ο Σπύρος, για τον οποίο ο Παττακος δήλωνε πως:"Καλά του κάναμε. Να ησυχάσουμε. Η δύναμις επιβάλλεται δια παντός τρόπου. Ό,τι δε λύνεται, κόβεται. Σπαθί…" 

                        (αποσπάσματα ανάρτησης του ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ)

                                                         (Βιβή Κοκκίνου -ευρωπαϊστές f/B)


@ Ζαίος είσαι όταν κοροϊδεύεις τη Μελέτη που έχει 3 Πανεπιστημιακά Διπλώματα, εκ των οποίων τα 2 Μεταπτυχιακά, και μιλάει 5 γλώσσες ενώ φουσκώνεις από υπερηφάνεια για τα πυρότουβλα Ραλλία & Νοτοπούλου που έχουν τελειώσει τη Βοϊδοσχολή και κάθε φορά που μιλούν αυτοκτονεί ο Μπαμπινιώτης.

                                                                    (Λώ Νης-ευρωπαϊστές f/B)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...