Απόψεις...

«Την ανάρτηση ενδεχομένως να την είδατε στα σόσιαλ μίντια. Ήταν χιουμοριστική και αφορούσε την τιμή του αρνιού, η οποία έπαιζε ανάλογα με τις επιλογές που έκανε κάθε τηλεοπτικός σταθμός. Ξεκινούσε από ψηλά, τάδε σταθμός: 18 ευρώ, δείνα σταθμός: 16 ευρώ, χασάπης της γειτονιάς: 12 ευρώ, και κατέληγε στο σουπερμάρκετ: 10 ευρώ. Δεν έδιναν αναγκαστικά ψεύτικα στοιχεία οι σταθμοί, είναι φανερό ωστόσο ότι ήταν επιλογή τους να διογκώνουν το πρόβλημα της ακρίβειας. 

Το γιατί το γνωρίζουμε πολύ καλά. Η οργή ως τηλεοπτική συνταγή πουλάει και οι επαγγελματίες των ειδήσεων στην τηλεόραση θέλουν να μας έχουν διαρκώς οργισμένους για όλους και για όλα. Άλλωστε οι αιτίες και οι αφορμές δεν λείπουν. Πρέπει λοιπόν να είμαστε θυμωμένοι με τις υψηλές τιμές του αρνιού στην αγορά αλλά και με τις χαμηλές τιμές που απολαμβάνουν οι κτηνοτρόφοι. 

Με τους υψηλούς φόρους που πληρώνουμε αλλά και με τα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής που πνίγουν τους μικρομεσαίους. Με τις κάμερες κυκλοφορίας που καθυστερούν να μπουν αλλά και με τις κάμερες που θα μπουν και θα καταργήσουν την ιδιωτικότητά μας. Με τις χαμηλές συντάξεις που παίρνουμε αλλά και τα αυστηρά μέτρα για την είσπραξη των χρεών από τις εισφορές. Με τα λίγα στεγαστικά που δίνονται αλλά και με τις κατασχέσεις σε βάρος όσων δεν εξοφλούν τα στεγαστικά που έχουν πάρει. 

Και βέβαια πρέπει να είμαστε οργισμένοι με τις ανεπάρκειες των δημόσιων φορέων όπως τις ζούμε καθημερινά στην υγεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια ή ακόμα χειρότερα σε τραγωδίες όπως στο Μάτι ή τα Τέμπη.Για την τηλεόραση όλα αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί της. Ο καλός τηλεοπτικός είναι αυτός που θα μπορέσει να τα παρουσιάσει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Δικαιολογημένα ίσως αν σκεφτούμε πόσες καλές ειδησεογραφικές εκπομπές κόπηκαν λόγω χαμηλής τηλεθέασης».

                                                                            (Π.Καψής- ΑΤΗensvoice) 

«Στην πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325 μ.Χ.) είχε ρυθμιστεί κοινός χρόνος εορτασμού του Πάσχα με βάση την εαρινή ισημερία. Ομως τον 16ο αιώνα ο Πάπας Γρηγόριος διόρθωσε το ιουλιανό ημερολόγιο, «επηρεάζοντας» τις ημερομηνίες, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης του Πάσχα, οπότε οι χριστιανοί διχάστηκαν ως προς το πότε θα γιορτάζουν την Ανάσταση, κάτι που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί έως και σήμερα το ποίμνιο του Χριστού.

Δεν είναι βεβαίως δογματικό ζήτημα ο διαχωρισμός, οπότε με μια πρώτη ματιά αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο να μη γιορτάζουν οι χριστιανοί την ίδια μέρα την Ανάσταση του Κυρίου τους. Μια τέτοια συζήτηση, πάντως, αναμένεται να ανοίξει του χρόνου, οπότε ημερολογιακά συμπίπτει το Πάσχα των Ορθοδόξων και των Καθολικών».

                                                                       (Στ. Τζίμας- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Όπως στο Μάτι κανένας νόμος δεν υποχρέωνε τους δικαστές να μετατρέψουν συλλήβδην τις ποινές σε χρηματικές, έτσι και για τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής κανείς δεν τους υποχρέωνε να κάνουν δεκτή την αίτησή του για αποφυλάκιση. Άλλο το δικαίωμα που δίνει ο νόμος για την αίτηση – και που με το νέο πλαίσιο τίθεται υπό αυστηρότερους όρους – κι άλλο η στάθμιση που οφείλουν να κάνουν, σε κάθε περίπτωση χωριστά και βάσει των ειδικών χαρακτηριστικών της, οι δικαστές.

Γιατί αυτό είναι που καίει, κι εξοργίζει, στην περίπτωση Μιχαλολιάκου: ότι δεν λήφθηκε υπόψη ο λόγος για τον οποίο καταδικάστηκε – ηγετική και καθοδηγητική συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση – ούτε η κοινωνική απαξία των πράξεων και της εν γένει στάσης του – τόσο εκτός όσο και εντός φυλακής. Μιας στάσης που κατέτεινε ανοιχτά, και συνεχίζει να κατατείνει εξίσου ανοιχτά, στην ανατροπή, και πάντως σίγουρα στην υπονόμευση, του δημοκρατικού πολιτεύματος».

                                                              (Κ.Μποτόπουλος- (KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)