Δυσ-τοπικά... φαινόμενα

 

Παρακμιακά φαινόμενα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει κανείς οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, κάνοντας μια απλή βόλτα και μάλιστα στο πιο τουριστικό κομμάτι της πόλης μας. Το πιο ανησυχητικό βέβαια είναι ότι δεν ενοχλείται κανείς ώστε να  βελτιώσει τα πράγματα, κάτι που δείχνει και την αντίληψη που υπάρχει στη Δημοτική Αρχή γι' αυτό που λέγεται αισθητική, ευταξία, καθημερινός πολιτισμός...

Για παράδειγμα: 

Παιδική χαρά (που λέει ο λόγος) στα πάρκο Κατσάρη - τα κλαδιά των θάμνων πέρασαν το κάγκελο και μπήκαν μέσα στον χώρο. Δεν τα βλέπει κανείς; Ή είναι μια νέα αισθητική προσέγγιση; 

Τα  μαγαζιά θεωρούν τον δημόσιο χώρο δικό τους; Ομπρέλες μπροστά από παγκάκια, καλαμωτές πεταμένες παραπέρα, σακούλες με σκουπίδια επί μέρες στο ίδιο σημείο...

Στην άλλη μεριά της λίμνης -επί της Μαβίλη- λινάτσες, σκέπαστρα από φωτιστικά αποσπασμένα και πεταμένα στο δάπεδο, δίπλα στο πραγματικό γλυπτό... 

Στην Πύλη του κάστρου ένα προπολεμικό κιβώτιο (των ΕΛΤΑ;) κι ένα μεταλλικό διαλυμένο κυτίο επί του τείχους μένουν έτσι για χρόνια, συμβάλλοντας κι αυτά στην... αισθητική του χώρου. 

 

Στον Μάτσικα μια στέγη από κατάστημα έχει πέσει επικίνδυνα. Κάποιες φορές παιδιά παίζουν από κάτω της. Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός; Μόνο αν γίνει κάποιο ατύχημα και παίξει η είδηση στο πανελλήνιο θα αρχίσουν τις δικαιολογίες;

Θα περίμενε κανείς από μια εκδήλωση πολιτισμού να σεβαστεί τον περιβάλλοντα χώρο και όχι μόνο να τον χρησιμοποιήσει για την προβολή της... δεν το είδαμε δυστυχώς, κρίνοντας από την ανεξέλεγκτη αφισορρύπανση... (οι φωτογραφίες είναι απλώς ενδεικτικές)