Κράτος... σουρεάλ

  

«Καταστροφές «Βιβλικού» χαρακτήρα από πυρκαγιές έχει υποστεί πολλές η ελληνική κοινωνία. Νεκροί 102 άνθρωποι δυστυχώς, μόνο στο Μάτι, άλλοι 45 στην πολυήμερη πύρινη κόλαση της Ηλείας το 2007 και άλλες πολλές στον μακρύ «ατελείωτο» κατάλογο θυμάτων! Το παράδοξο όμως για μια κοινωνία που έχει πληγωθεί βαθιά από την ανθρώπινη απώλεια, είναι πως δεν μνημονεύεται ούτε ένας δράστης, ο οποίος να στιγματίστηκε ως εμπρηστής, μετά από δικαστική απόφαση. Δηλαδή να έχει μείνει στη συλλογική μνήμη ως εκείνος που προκάλεσε με την αμέλεια του μεγάλο πόνο στους συνανθρώπους του. Ποτέ!

Σχηματικά: Εάν κακοποιήσεις γάτα, το πρόστιμο 30.000 Ευρώ.Και  δικαίως ο κακοποιητής να πληρώσει. Εάν κάψεις, το διοικητικό πρόστιμο του Πυροσβεστικού Σώματος είναι 700 Ευρώ. Προσοχή: Δεν αφορά την ποινή του Δικαστηρίου που θα ακολουθήσει…κάποια χρόνια αργότερα. Η διαφορά στο ποσό του προστίμου υποδηλώνει τη «διάθεση» του Κράτους απέναντι στο έγκλημα της πρόκλησης πυρκαγιάς, είτε από ηλίθια αμέλεια, είτε από πρόθεση. 

Μικρή προσοχή στα στοιχεία που παρουσίασε η πολύπειρη δημοσιογράφος Ι. Μάνδρου, σε ρεπορτάζ της στην «Κ», στις 4/9/2021. Στατιστική απεικόνιση εμπρησμών και ατιμωρησίας, από το 2000 έως τη στιγμή της δημοσιοποίησης των στοιχείων που συνελέγησαν από 50 Εισαγγελίες και 45 Πρωτοδικεία σε όλη τη χώρα. Από 19.712 διώξεις που ασκήθηκαν για εμπρησμό, υπήρξαν 564 καταδίκες, δηλαδή ποσοστό 2,8%. Από 7.463 διώξεις για εμπρησμούς αμέλεια υπήρξαν 490 καταδίκες, δηλαδή ποσοστό 6,5%. Από 2.796 διώξεις για εμπρησμούς από πρόθεση υπήρξαν 74 καταδίκες, δηλαδή ποσοστό 2,6%.Όλα αυτά μέσα σε μια εικοσαετία. 

Με μια ματιά διαπιστώνεται πως, γενικώς, η Πολιτεία (μας) μπορεί να αφουγκράζεται τον πόνο των πολιτών της όταν θρηνούν τον άνθρωπό τους, όταν καταστρέφεται η ιδιωτική τους περιουσία ή όταν αγανακτούν για την απώλεια του δημόσιου περιβάλλοντος. Όμως αποφεύγει να είναι και αυστηρή όταν πρόκειται να τιμωρήσει τον ένοχο εμπρησμού. Αποφεύγει και να παραδειγματίσει την ανόητη, βλακώδη, συμπεριφορά πολιτών που μένουν ασυγκίνητοι και αδιάφοροι στη δημόσια οδηγία.

Οι σοβαρές κοινωνίες κανοναρχούνται και ο κανόνας καταλήγει σε μια ποινή με την οποία τιμωρείται η απειθαρχία. Έτσι οι άνθρωποι μαθαίνουν να σέβονται τον συνάνθρωπο τους, την ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Προφανώς, υπάρχουν οι εξαιρέσεις, οι οποίες και επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ως επίλογο, κρατείστε, μια πληροφορία από τη Δίκη για την τραγωδία στο Μάτι: Ως εικοστός πρώτος κατηγορούμενος στο εδώλιο, χωρίς όμως ο ίδιος να παρίσταται, όπως η Ρ. Δούρου, είναι εκείνος που άναψε τη φωτιά, η οποία ξέφυγε από τον έλεγχό του και έφτασε στο Μάτι, εκείνο το απόγευμα της Δευτέρας, 23 Ιουλίου 2018.

Κατατέθηκε στο Δικαστήριο ότι το πρωί της ίδιας ημέρας και ενώ οι πυροσβεστικές δυνάμεις ήταν στο σύνολο τους απασχολημένες στην πρώτη μεγάλη φωτιά της Κινέτας, ο δράστης, που κατοικεί στην Πεντέλη, έβαλε φωτιά αδιαφορώντας για την απαγόρευση. Σε έλεγχο που έγινε του ζητήθηκε να τη σβήσει αμέσως. Εκείνη την ώρα έπνεαν άνεμοι 5 μποφόρ στο βουνό. Ο ίδιος επανέλαβε την πράξη του στις 4 το απόγευμα, όταν φυσούσαν άνεμοι 8 μποφόρ! Τώρα, από το σπίτι του, καταγγέλλει μέσω του δικηγόρου του την αβελτηρία του κράτους στην κατάσβεση της πυρκαγιάς».

                                         (Άρθρο του Αρη Πορτοσάλτε από το Liberal.gr)