Απόψεις...

 

«Aν περάσει κανείς από την Ερμού τις τελευταίες μέρες, βλέπει ανθρώπους να κάθονται στα σκαλιά μεγάλων καταστημάτων. Πίνουν καφέ, καπνίζουν, συζητούν. Μισοί μέσα, μισοί έξω. Οι φύλακες δεν αντιδρούν, δεν τους διώχνουν. Εχουν καταλάβει ότι κάθονται εκεί για να απολαύσουν τη δροσιά που βγαίνει από τον δυνατό κλιματισμό. Στην πλατεία Συντάγματος δεν υπάρχει άλλωστε σκιά πουθενά, φρόντισε γι’ αυτό ο «Μεγάλος Περίπατος» που ξεκίνησε με φοίνικες, συνέχισε με πλατάνια και κατέληξε σε αέναα έργα με στόχο την ελαχιστοποίηση του δημόσιου χώρου.

Παρόλο που η κλιματική αλλαγή σαρώνει το βόρειο ημισφαίριο με καθολικό τρόπο, αδιαφορώντας για πλούσιες ή φτωχές χώρες, η αντιμετώπιση του καύσωνα έχει σαφώς ταξικό χαρακτήρα. Το βλέπουμε σε μικρή κλίμακα και στη χώρα μας. Οι ασθενέστεροι οικονομικά είτε δεν διαθέτουν κλιματιστικά είτε δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος. 

Μετακινούνται με αστικές συγκοινωνίες, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν διαθέτουν air condition, με εξαίρεση το μετρό και το τραμ. Περιμένουν στη στάση, που έχει λιγοστή σκιά, τα οχήματα τα οποία περνούν όλο και πιο αραιά λόγω καλοκαιρινών δρομολογίων. Λεωφορεία, ηλεκτρικός σιδηρόδρομος και τρόλεϊ βράζουν αυτές τις μέρες, τα ανοιχτά παράθυρα απλώς επιδεινώνουν την κατάσταση κι η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Οι παραλίες είναι ούτως ή άλλως de facto ιδιωτικοποιημένες κι ας επιμένει ο Αρειος Πάγος ότι πρέπει να διαφυλαχθεί ο δημόσιος χαρακτήρας τους.

Μέσα σ’ αυτή τη θερινή δυστοπία, οι Αρχές προχωρούν σε μια πρόσθετη τιμωρητική ενέργεια για τους πιο αδύναμους: κλείνουν όλα τα πάρκα από τον φόβο, λέει, πυρκαγιάς. Το Πεδίον του Αρεως, το Αττικό Αλσος, ο Λόφος Φινοπούλου, το Πάρκο Τρίτση σφραγίζονται επ’ αόριστον, όσο διαρκεί η ζέστη. Στόχος να αποφευχθούν οι «ανθρώπινες απώλειες και οι κακόβουλες ενέργειες». Δεν είναι παράλογο; 

Αντί να επιστρατεύσει κάποιους υπαλλήλους να περιπολούν για να αποτρέψουν ενδεχόμενη πυρκαγιά, προτιμά να στερήσει στους ανθρώπους που χρειάζονται περισσότερο τη δροσιά του πάρκου. Είναι σαν να τους λέει «πηγαίνετε στα mall, στα εκπτωτικά χωριά και τα σκανδιναβικά πολυκαταστήματα». Μόνο εκεί μπορούν πλέον να αναπληρώσουν τον δημόσιο χώρο, που τόσο λείπει από την αφόρητη, πανάκριβη mega-city, στην οποία τείνει να εξελιχθεί η Αθήνα».

                                                              (Ξ.Κουναλάκη -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

« Οποιος ζει ή έχει ζήσει πολύ καιρό στην πόλη, όμως, ξέρει ότι η πραγματικότητα είναι άλλη: η τριτοκοσμική εικόνα της Αθήνας δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Τα καχεκτικά, σπασμένα πεζοδρόμια, τα ασυντήρητα κτίρια, οι ελεεινές προσόψεις, οι αφρόντιστοι δημόσιοι χώροι, οι βανδαλισμοί, οι φρικαλέες επιγραφές καταστημάτων, το νοσηρό δίπολο ερήμωσης – συμφόρησης και οι αμέτρητες παρανομίες ιδιωτών και κράτους έχουν σφυρηλατήσει ένα αστικό τοπίο, η διαχρονικότητα του οποίου υπερβαίνει τις συγκυρίες. 

Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς στην κριτική του επίκαιρου, λοιπόν, πρέπει να είμαστε ακριβείς και στην αποτίμηση της μεγάλης εικόνας: η Αθήνα είναι εξαιρετικά άσχημη και δυσλειτουργική σήμερα, όπως ήταν και χθες, πέρυσι ή πριν από δέκα χρόνια».

                                                         (Α.Αλεξανδρής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

«Προ ημερών σε νησί του Αιγαίου, εμφανίστηκε συνεργείο της ΣΔΟΕ για φορολογικό έλεγχο. Η αντίδραση της ντόπιας επιχειρηματικής κοινότητας ήταν η αναμενόμενη. Ορισμένες επιχειρήσεις πραγματικά «κατέβασαν τα ρολά» για να αποφύγουν οποιονδήποτε έλεγχο. Και άλλες «κτυπούσαν τα πάντα» στις ταμειακές μηχανές, ώστε οι επισκέψεις του ΣΔΟΕ να μην συνοδευτούν από πρόστιμα και επιπλέον ελέγχους. 

Ο φόβος και η προληπτική συμμόρφωση είχε σαν αποτέλεσμα η έκδοση φορολογικών παραστατικών από την πλειοψηφία των επιχειρήσεων, να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, όπως μου ανέφερε λογιστής του νησιού. Ωστόσο, με το που αναχώρησε το συνεργείο του ΣΔΟΕ, η πλειονότητα των επιχειρήσεων επανήλθε στο προ της επισκέψεως καθεστώς, που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν, σαν καθεστώς «offshore».

                                                                     (Κ. Χαροκόπος- liberal.gr)