Απόψεις...

 

@Με δεδομένη την απογοήτευση που έχω από το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, σκεφτόμουν ποιος πολιτικός από όλο το φάσμα είναι, σύμφωνα με τα προσωπικά μου κριτήρια (που θέλω να πιστεύω ότι είναι και τα κριτήρια του φιλελεύθερου   πολίτη που διαθέτει κοινό νου), θα ήταν και ο καλύτερος να κυβερνήσει τη χώρα. Με διαδοχικούς αποκλεισμούς κατέληξα για μια ακόμη φορά στον Τζήμερο, τον αρχηγό της Εθνικής Δημιουργίας. Χωρίς ίχνος προσωπολατρίας και εξιδανίκευσης και φυσικά χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον. Και πάντα με κριτική διάθεση απέναντί του. 

Και γιατί ο Τζήμερος; Διότι είναι ένας ικανός και ασυμβίβαστος πολιτικός, σοβαρός φιλελεύθερος, αντικρατιστής, αντιλαϊκιστής, ορθολογιστής. μεταρρυθμιστής, με σωστές θέσεις απέναντι στην Αριστερά (μόνιμη πηγή δεινών για τη χώρα μας) και την εγκληματικότητα και τη λαθρομετανάστευση, ευρωπαϊστής και πατριώτης (χωρίς να είναι εθνικιστής). 

Και όμως, αυτός ο πολιτικός έχει μόνο 1% στις δημοσκοπήσεις, ενώ ψεκασμένοι και καραγκιόζηδες ακροδεξιοί θα μπουν στη Βουλή. Το δε γεγονός ότι ο Τζήμερος δεν τυγχάνει της ευρύτερης αποδοχής (παρά τις προσπάθειές του) αποδεικνύει πόσο ευτελή είναι τα πολιτικά κριτήρια του ελληνικού λαού.

                                                                              (George Nicolaidis f/B)

@ «Αυτά τα ερειπιώδη κτίρια, προσφυγικές πολυκατοικίες του Μεσοπολέμου, βρίσκονται σε μια άθλια κατάσταση, από δε αρχιτεκτονικής απόψεως έχουν τόσο ενδιαφέρον όσο και ένα μαντρί στη Θήβα. «Τα έχουν καταλάβει διάφορες «συλλογικότητες», που είχαν κρεμάσει τα κουρέλια τους από μπαλκόνια και παράθυρα και οι περαστικοί είχαν έτσι τα τελευταία χρόνια μια «ωραία εικόνα» του κράτους μας και της αβελτηρίας του. 

Η αριστερίλα τα έχει αναγάγει σε… μνημείο, διότι φέρουν τρύπες από σφαίρες που δέχθηκαν κατά τη διάρκεια της απόπειρας κομμουνιστικού πραξικοπήματος στα Δεκεμβριανά του 1944, με στόχο την επιβολή σταλινικής δικτατορίας στη χώρα και την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων των στασιαστών – πραξικοπηματιών. 

Διαβάζω, δε, πως υπάρχει και απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας περί αυτού και έτσι διατηρούμε όρθια αυτή την εστία πραγματικής αλλά και κοινωνικής μόλυνσης. Απίθανα πράγματα. Εχει, δε, βάλει και μια αναθηματική πλάκα η μήτρα του μηδενισμού, το ΚΚΕ, πως εκεί πολέμησαν και την… αστική τάξη! Κάτι δεν πάει σίγουρα καλά και στο Συμβούλιο της Επικρατείας…»

                                                                         (Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης- f/B)