Δεν είναι σινεμά...

 

«Στην υπόθεση του 16χρονου Ρομά διαπλέχθηκαν δύο καταστάσεις. Η πρώτη είναι η παραβατικότητα που επιδεικνύουν πολλά μέλη αυτής της κοινότητας και το δεύτερο είναι η εκπαίδευση των ανδρών της ΕΛ.ΑΣ. που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός. Για το πρώτο δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Αρκεί να ανατρέξουμε στα αστυνομικά ρεπορτάζ για να διαπιστώσουμε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Και το χειρότερο, δεν υπάρχουν προοπτικές αυτό να θεραπευθεί. Συνεπώς αυτό που απομένει είναι πώς θα αντιμετωπιστεί. 

Για την εκπαίδευση των ανδρών της ΕΛ.ΑΣ. έχουν γραφτεί πολλά, άδικα τις περισσότερες φορές. Εξ όσων γνωρίζω, τυγχάνουν υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης που επαναλαμβάνεται σε τακτά διαστήματα. Από το σημείο αυτό μέχρι το τι συμβαίνει επί του πεδίου η απόσταση είναι μεγάλη. Και στις στρατιωτικές ασκήσεις πάντα οι φίλιες δυνάμεις επικρατούν και επιτυγχάνουν τους αντικειμενικούς στόχους. 

Ομως, το τι θα συμβεί όταν ο εχθρός θα ανταποδώσει τα χτυπήματα με πραγματικά πυρά ουδείς το γνωρίζει. Εκεί δοκιμάζονται όχι μόνον οι ανθρώπινες αντοχές, αλλά κυρίως τα αντανακλαστικά των ενστόλων που λειτουργούν υπό συνθήκες υψηλής πίεσης, καθώς πρέπει να αποφασίσουν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου τι θα πρέπει να κάνουν. Και η απόφαση αυτή μπορεί να στοιχίσει τη ζωή τη δική τους ή του απέναντι. 

Εμείς, οι σχολιαστές, κρίνουμε με την ασφάλεια του καναπέ μας και απαιτούμε από τον ένστολο να συμπεριφερθεί σαν τους πρωταγωνιστές των αστυνομικών ταινιών. Ενώ καταδιώκει και δεν γνωρίζει τι θα αντιμετωπίσει, να σημαδέψει με ακρίβεια τα λάστιχα του καταδιωκόμενου οχήματος και να συλλάβει τον παραβάτη. 

Οταν η ζωή διαψεύσει αυτές τις απαιτήσεις μας, γιατί πάντα είναι πολύ πιο πολύπλοκη και απρόβλεπτη από ένα σενάριο, τότε αρχίζουμε τα λαϊκά δικαστήρια, μετρώντας με το μοιρογνωμόνιο, από τον καναπέ μας, τις κινήσεις του ενστόλου. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα ελαφρυντικό. 

Συνεπαρμένοι από τον κινηματογράφο, νομίζουμε πως έχουμε να κάνουμε με αστυνομικούς-ρόμποκοπ. Προγραμματισμένους υπερανθρώπους οι οποίοι πάντα εξουδετερώνουν τους κακούς. Αλλωστε ένας ρόμποκοπ ποτέ δεν τραυματίζεται, ποτέ δεν σκοτώνεται, πάντα ενεργεί με απόλυτη ακρίβεια. Στην πραγματική ζωή, όμως, δεκάδες αστυνομικοί έχασαν τη ζωή τους στην ώρα του καθήκοντος. Μήπως το ξεχάσαμε;»

                                   (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)