Απόψεις...

  

«Η μητέρα Ελλάδα υποχρεώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, το 1914, να διαλέξει ανάμεσα στη Βόρειο Ηπειρο και στα νησιά του Αιγαίου. Οσο και αν το πάλεψε ο Βενιζέλος, το τελεσίγραφο ήταν κατηγορηματικό. Ετσι οι βορειοηπειρώτες ακούνε από μικρά παιδιά ότι θυσιάστηκαν για την Ελλάδα. Ειδικά στη Χειμάρρα, πέρασαν σκληρά, δύσκολα, άσχημα χρόνια. Εκτός από δικαιώματα έχασαν και περιουσίες, υπέστησαν επιχειρήσεις τρομοκράτησης. Και όταν ήρθαν στην Ελλάδα, ήταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. 

Η ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου αριθμεί πάνω από 120.000 ανθρώπους. Ωστόσο οι κάτοικοι της Χειμάρρας δεν αναγνωρίζονται ως μειονοτικοί από την Αλβανία. Ετσι, στη Χειμάρρα το ελληνικό σχολείο λειτουργεί ως παράρτημα του σχολείου της Κορυτσάς καθώς η αλβανική κυβέρνηση δεν χορηγεί άδεια για τη δημιουργία νέας σχολικής μονάδας».

                                                                     (Κ.Γιαννακίδης-protagon.gr)

«Εζησα από πρώτο χέρι τη δράση των ΜΚΟ το 2015, τη χρονιά της μεγάλης εισβολής. Στον Μόλυβο όπου πέρασα το καλοκαίρι μου, έφταναν καθημερινά καραβιές προσφύγων και μεταναστών, όμως δεν υπήρχε καμία ελληνική Αρχή για να τους υποδεχθεί και να τους καθοδηγήσει. Τον ρόλο τον είχαν αναλάβει οι ΜΚΟ. Κάτι παιδάκια από τη Βόρειο Ευρώπη, που αντιμετώπιζαν τον γηγενή πληθυσμό ως εχθρό. Δεν υπήρχε κανείς για να τους ελέγξει. 

Οταν επέστρεψα στην Αθήνα, στη μόνιμη κατοικία μου, η πλατεία Βικτωρίας είχε μετατραπεί σε καταυλισμό προσφύγων και μεταναστών. Πουθενά αστυνομία, το ελληνικό κράτος έλαμπε διά της απουσίας του. Παρόντα όμως τα παιδιά των ΜΚΟ. Το 2015 δεν υπήρχε περίπτωση κάποιος περίοικος να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση που του είχαν επιβάλει. Θα χαρακτηριζόταν τουλάχιστον ως Χρυσαυγίτης».

                                                        (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ερευνα έχει δείξει ότι το 78% των παιδιών ηλικίας 5-12 χρησιμοποιεί το Ιντερνετ, με το ποσοστό να αυξάνεται στο 90% στη διετία των 10 έως 12 ετών. Οι διαδραστικές συσκευές διεγείρουν τα παιδιά και τους εφήβους, εν μέρει εξαιτίας της μπλε ακτινοβολίας της οθόνης τους, και οι σοβαρές σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις είναι προδιαγεγραμμένες και έχουν επισημανθεί σε κάθε τόνο προς τους γονείς. Τα παιδιά, καθώς έχουν εθιστεί στη χρήση Διαδικτύου, ζουν απομονωμένα, κλείνονται στον εαυτό τους, ερμηνεύουν την πραγματικότητα και τα συναισθήματα στρεβλά, μέσα από τον αχρωμάτιστο τόνο μιας διαδικτυακής κουβέντας ή των emoticons».

                                                                    (Απ.Λακασάς-ΑΤΗensvoice)