αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 6 Απριλίου 2022

Απόψεις...

 

 «Το  ακούμε πολύ συχνά και στην Ελλάδα αυτό. Πολλοί λένε ότι η Αριστερά, με όλα τα στραβά της, είναι χρήσιμη στην πολιτική γιατί εκφράζει τους ανίσχυρους και τους αδικημένους. Λοιπόν, που λέτε, από την ώρα που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, πάει και αυτό το παραμύθι. Μας τελείωσε. Σε έναν πόλεμο που υπάρχει καθαρά ισχυρός και ανίσχυρος, μεγάλος και μικρός, επιτιθέμενος και αμυνόμενος και, κυρίως, βόμβες από τη μία και θύματα αμάχων από την άλλη, η Αριστερά ξέχασε να υπερασπιστεί τους αδύναμους και θυμήθηκε την αρετή τής «ουδετερότητας». 

Για να επισημάνει ο Καστοριάδης τη «βαθιά ευθραυστότητα» της ανθρώπινης συνθήκης, χρησιμοποίησε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: παρ’ ότι ο δυτικός άνθρωπος είναι γέννημα δύο αιώνων δημοκρατικών κινημάτων, εν τούτοις, εκατομμύρια δυτικοί πολίτες προσχώρησαν στα  τερατώδη παραληρήματα του ολοκληρωτισμού  που γέννησε ο 20ος αιώνας.Για να αποδειχθεί ότι «…ο ολοκληρωτισμός ριζώνει με χίλιους τρόπους σε ό,τι προϋπάρχει, πέρα από κάθε λογική και κάθε αιτιότητα». (Κ. Καστοριάδης, «Η γαλλική κοινωνία», εκδόσεις «ύψιλον»).

Πράγμα που μας φέρνει αντιμέτωπους με τη ζοφερή διαπίστωση ότι  οι κοινωνίες δεν διδάσκονται ούτε από την πραγματικότητα, ούτε από την εμπειρία τους.  Με συνέπεια να «…μην υπάρχει τρόπος να σωθούν από την τρέλα τους». Πρόσφατο «εγχώριο» παράδειγμα μαζικής άρνησης της πραγματικότητας, ήταν η προσχώρηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας σε ένα πρωτοφανές κίνημα δημαγωγικού ανορθολογισμού, που εμφανίστηκε ως «απάντηση» στην οικονομική κρίση».

                                                              (Μ.Δεμερτζής- tomanifesto.gr)

«Προσωπικά, δε θεωρώ εθνική ντροπή ότι δεν θα βρίσκονται στο κοινοβούλιο την ημέρα της ομιλίας του Ζελένσκι οι βουλευτές του ΚΚΕ, του Βελόπουλου και του Βαρουφάκη. Αντιθέτως, θεωρώ πως θα ήταν μεγαλύτερη ντροπή, να βρίσκονται στην εθνική αντιπροσωπεία εκλεγμένοι βουλευτές οι οποίοι δεν έχουν κανένα ηθικό δίλημμα, παρά τα όσα αποκαλύπτονται ότι διαπράττονται στην Ουκρανία, να στηρίζουν το καθεστώς Πούτιν. 

Να υποστηρίζουν έναν εισβολέα που σκοτώνει πισώπλατα, δεμένους, αμάχους, καταστρέφει μια ανεξάρτητη χώρα και - σε βάρος ακόμη και του λαού του - επιδιώκει να τσακίσει τη ραχοκοκαλιά της Ευρώπης, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζητώντας με τρομερή ανηθικότητα, από τον ηγέτη ενός μαρτυρικού λαού εξηγήσεις γιατί δεν συνθηκολογεί.

Οι απουσίες Κουτσούμπα, Βελόπουλου και Βαρουφάκη, με τις προφάσεις που ο καθένας χρησιμοποιεί είναι στην ουσία, απελευθερωτικές. Να μπορούμε να παραδεχτούμε επιτέλους ότι στην ελληνική Βουλή υπάρχουν κόμματα τα οποία έχουν μια ιδεολογική αποστροφή για τη δημοκρατία και τη δημοκρατική διακυβέρνηση».

                                                                             (Κ.Γαλανού- Liberal.gr)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...