«Τα γεγονότα πρέπει να τοποθετούνται εντός του δικού τους ιστορικού και κοινωνικού πλαισίου. Οι λαοί της Βαλτικής και πολλοί Ουκρανοί αποδέχτηκαν τους Γερμανούς ως απελευθερωτές. Δεν είχαν καμία γνώση ούτε καίγονταν για τη ναζιστική ιδεολογία. Απλώς είχαν τραβήξει τόση καταπίεση από τους Ρώσους, που ο εχθρός του εχθρού τους έγινε φίλος τους.
Ειδικά στην Ουκρανία, στην περιοχή του Γολοντομόρ, που πέθαναν από την πείνα (κυριολεκτικά) πάνω από έξι εκατομμύρια άνθρωποι, λόγω των κολεκτιβίστκων πειραμάτων του Στάλιν (Το 2006, αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία, ενώ μια κοινή δήλωση των Ηνωμένων Εθνών που υπογράφηκε από 25 χώρες το 2003 κάνει λόγο για 7-10 εκατομμύρια θανάτους).
Οπότε το ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο και οι προσλαμβάνουσες των Ουκρανών είναι διαφορετικές από αυτές της Δύσης. Και παρόλα αυτά ο συνασπισμός ακροδεξιών κομμάτων «Svoboda», «Δεξιός Τομέας» και «Εθνικό Σώμα» κέρδισε μόνο το 2% των ψήφων και δεν εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο του Κιέβου.
Σε μια συνομιλία της πολωνικής αντιφασιστικής συλλογικότητας «161 Crew» με έναν από τους ιδρυτές της ουκρανικής αναρχικής πρωτοβουλίας «Operation Solidarity» ( https://freedomnews.org.uk/2022/03/29/interview-operation-solidarity-in-ukraine/), ερωτάται και για τους Αζόφ: Ιδού η απάντηση:
«Η επιρροή τους στη νεολαία της Ουκρανίας ήταν στο αποκορύφωμά της το 2014-2016, αλλά από το 2017 περίπου και μετά το κίνημά τους απορροφήθηκε από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας SBU. Οι πιο εξεγερμένες ομάδες έχουν καταστραφεί. Οι ηγέτες και τα μέλη τους αναγκάστηκαν να συνεργαστούν, απωθήθηκαν σε άλλες χώρες ή στην κανονική ζωή, φυλακίστηκαν ή ακόμη και δολοφονήθηκαν (μερικές φορές από τους ίδιους τους συντρόφους τους)».
Κάτι παραπλήσιο είχε αναφέρει και ο Ουκρανός Πρόεδρος,
διαβεβαιώνοντας ότι «το 2014 πολλά μέλη των νεοναζιστικών ταγμάτων «παραβίασαν
τους νόμους της Ουκρανίας, οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη και φυλακίστηκαν».
(Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου