Απόψεις...

 

«Το μίσος για τη φιλελεύθερη δημοκρατία είναι καταγεγραμμένο εδώ και δεκαετίες και η προέλευσή του πηγάζει από διάφορες αιτιολογίες. Στην ιστορία των ιδεών, η φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία προκαλεί με τους θεσμούς της τους πάσης φύσεως ολοκληρωτισμούς. 

Η Ελλάδα –παρά τις παρενθέσεις ολοκληρωτισμού στην ιστορία της– υπήρξε από τα νεαρά έθνη του 19ου αιώνα, που κινήθηκαν γοργά πάνω στον θεσμικό κανόνα του κοινοβουλευτισμού. Ιδίως μετά το 1974, η χώρα μας εμπέδωσε τη δημοκρατική κουλτούρα της και έχει συνδεθεί με το διεθνές σύστημα κατά τρόπο που της εξασφαλίζει ασφάλεια και ευημερία. 

Ωστόσο, αυτό που βιώνει η ανθρωπότητα με την εισβολή του παρανοϊκού καθεστώτος της Ρωσίας στο κυρίαρχο κράτος της Ουκρανίας αποτελεί ανατροπή ενός τρόπου ανάγνωσης του συσχετισμού δυνάμεων. Είναι σαφές πως χώρες με κουλτούρα χωρίς ιστορική δημοκρατική εμπειρία, όπως είναι η Ρωσία, μπορούν να απευθύνονται στο εσωτερικό ακροατήριό τους με τρόπο που δεν μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητός στις δημοκρατικές χώρες της Δύσης. 

Η δημοκρατική κουλτούρα της Ευρώπης θα πρέπει να παραμείνει αρραγής. Ηδη, από τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα έχει διαφανεί ο πόλεμος της διασποράς ψευδών ειδήσεων και της χειραγώγησης εκατομμυρίων ψηφοφόρων στη Δύση. Είδαμε την άνοδο του λαϊκισμού και την αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής παράδοσης. Η ελπίδα των θιασωτών του ολοκληρωτισμού είναι η διάσπαση και πάλι της Ευρώπης, η ψυχική της κόπωση, η άλωση εκ των έσω. Είναι ένας πόλεμος ιδεών».

                                                                   (Ν.Βατόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Τι συνειδητοποιήσαμε (ξανά) από τις γαλλικές εκλογές; Πρώτον, ότι ο αντισυστημισμός και ο αντιελιτισμός, από όποιες ιδεολογικές αφετηρίες και αν υποτίθεται ότι εκκινούν, τελικά αποκρυσταλλώνονται πάντα στο ακροδεξιό πρόσωπο μιας Λεπέν ή ενός Τραμπ. 

Δεύτερον, ότι μόλις οι ετερόκλητες δυνάμεις του λαϊκισμού κατεβάσουν το κεφάλι και ορμήσουν σαν μαινόμενοι ταύροι σε υαλοπωλείο, είναι πάντα οι «φλώροι» του Κέντρου και της μεσαίας τάξης που σηκώνονται από την καρέκλα τους και γίνονται ανάχωμα στην καταστροφή. 

Κατά τούτο, αυτή μόνιμη πρεμούρα, είτε της παραδοσιακής Δεξιάς να δεξιοποιηθεί περισσότερο για να θωρακιστεί από πιθανές δεξιές διασπάσεις της είτε της παραδοσιακής Σοσιαλδημοκρατίας να μπατάρει αριστερά για να προφυλαχτεί από αριστερές αποσκιρτήσεις της, είναι τρικυμίες εν ποτηρίω».

                                                                     (Δ. Ευθυμάκης- protagon.gr)

«Αντιμετώπισαν τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα των Ρώσων με σοβιετικά και αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα, αλλά και με τουρκικά drones και έτσι κατέστησαν εύκολο στόχο τις ακάλυπτες πλέον από αέρος χερσαίες δυνάμεις των εισβολέων. Η Ρωσία διέθετε σχεδόν 1.800 στρατιωτικά ελικόπτερα και αεροσκάφη πριν από την έναρξη του πολέμου, σύμφωνα με τον φορέα International Institute for Strategic Studies. Η Ουκρανία είχε 163.

Με τη βοήθεια των εισαγόμενων όπλων, οι ουκρανικές δυνάμεις αντέδρασαν και εξέπληξαν τον στρατιωτικό γίγαντα. Οι αντεπιθέσεις των Ουκρανών βασίστηκαν κυρίως στα drones. Ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα Kamov Ka-52. Οσον αφορά τα αεροσκάφη, οι ρωσικές απώλειες οφείλονται ως επί το πλείστον σε πυραύλους εδάφους-αέρος, όπως λέει ο φορέας ανάλυσης αμυντικών στρατηγικών Scowcroft Center’s Forward Defense».

                                                                                    (Protagon Team)