Απόψεις...

 

«Είναι κουραστικό κάθε φορά που γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια να προχωρήσουν τα πράγματα, να βγαίνει η Αριστερά και να μιλάει για «ξεπούλημα». Να μην συζητήσουμε για το τι θα είχε συμβεί -για παράδειγμα- αν ο ΟΤΕ  δεν είχε έγκαιρα ιδιωτικοποιηθεί. Πόσα χρήματα α λα Ολυμπιακή θα είχε χάσει το κράτος που αποδεδειγμένα είναι κακός επιχειρηματίας. Αλλά και τότε η Αριστερά μιλούσε για ξεπούλημα, όπως έκανε σε όλες τις περιπτώσεις, όπως κάνει και τώρα με την ΔΕΗ. 

Το θέμα είναι ότι η Αριστερά έχει κυβερνήσει! Είχε την δυνατότητα να ασκήσει τις δικές της πολιτικές, όπως και έκανε. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η ΔΕΗ με τις «κοινωνικές πολιτικές» του Τσίπρα έφτασε στο σημείο της κατάρρευσης. Αλήθεια, τι διαφορετικό έκαναν αυτοί εδώ και μάζεψαν την κατάσταση; Γύριζαν από πόρτα σε πόρτα με γκιλοτίνες και εισέπρατταν τους λογαριασμούς από τα νοικοκυριά με την απειλή του απαγχονισμού; Αστεία πράγματα! Απλά, οι άνθρωποι έκαναν την δουλειά τους».

                                                                        (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

"Στη Γερμανία δεν υπήρξαν κόμματα που να κατηγορήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους για «δωσιλογισμό» και σε καμιά προεκλογική εκστρατεία δεν κυριάρχησε το σύνθημα «θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Οι διαφορές λύθηκαν με τον διάλογο, γιατί απλούστατα το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας έχει οικοδομηθεί πάνω στον διάλογο και στις συναινέσεις. Η κουλτούρα των συμβιβασμών είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του. 

Σε αυτήν τη χώρα οι ασφαλιστικές δικλίδες που αποτρέπουν την πόλωση βρίσκονται στη συνείδηση της πλειοψηφίας των Γερμανών πολιτών που έχουν βγάλει τα διδάγματα από την Ιστορία τους. Άρα, πριν αναρωτηθούμε γιατί κι εμείς δεν έχουμε ένα πολιτικό σύστημα σαν το γερμανικό, πρώτα ας σταθούμε αυτοκριτικά στο πώς οικοδομήσαμε και συντηρούμε το δικό μας μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα".

                                                                      (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Ο αντικειμενικός στόχος των «πανεπιστημίων φαντασμάτων» ήταν και είναι να γεμίσουν τα άδεια διαμερίσματα, να αυξηθεί η ζήτηση στις ταβέρνες της περιοχής και να ικανοποιηθεί το αίσθημα των γονέων ότι πέτυχαν κάτι στην ζωή τους, αφού το παιδί τους θα αποκτούσε (θα αποκτήσει) ένα πτυχίο. Το θέμα είναι ότι τα ίδια τα παιδιά ζούσανε (και άλλα εξακολουθούν να ζουν) παγιδευμένα σε μία ονειροπαγίδα από την οποία κινδύνευαν (κινδυνεύουν) να μην φύγουν. Με άλλα λόγια, θυσιάζουν μία ολόκληρη ζωή στον βωμό των επιδιώξεων των… τοπικών παραγόντων και των φαντασιώσεων των γονιών τους…

Η κυρία Κεραμέως θα προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις. Της κάναμε σκληρή, αλλά όχι άδικη κριτική στο παρελθόν. Οφείλουμε να αναθεωρήσουμε και να αναγνωρίσουμε ότι στο Υπουργείο Παιδείας γίνεται πλέον δουλειά. Νίκη, πήγαινέ το μέχρι το τέλος!»

                                                                     (Θ. Μαυρίδης-Liberal.gr)