Χάθηκε η ουσία...

 

«Την περασμένη Κυριακή περπατούσα με έναν επαγγελματία της εστίασης. Περνώντας από του Ψυρρή αντικρίσαμε πλήθος κόσμου έξω από δύο μαγαζιά. Οι πελάτες ήταν στον δρόμο, χωρίς μάσκες και χωρίς την παραμικρή απόσταση. Ο συνομιλητής μου, που έχει το κατάστημά του στο κέντρο της Αθήνας κλειστό από τον Νοέμβριο, βρέθηκε μπροστά στην απόλυτη κοροϊδία. Το κράτος τού απαγορεύει να ανοίξει το μαγαζί του με αποστάσεις, αλλά αφήνει τους πελάτες να συνωστίζονται έξω από άλλα μαγαζιά.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. Τα ίδια συμβαίνουν εδώ και καιρό στα Εξάρχεια, στο Κολωνάκι, στην Πλάκα, στο Παγκράτι, στην Κυψέλη, στη Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα και σε πάρα πολλά άλλα σημεία της Ελλάδας. Στις αρχές Φεβρουαρίου η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται η παραμονή έξω από τα καταστήματα εστίασης και ότι θα επιβάλλονται πρόστιμα σε θαμώνες και καταστηματάρχες.

Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν η κυβέρνηση και η επιστημονική επιτροπή γνωρίζουν τι συμβαίνει στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας. Την ώρα που κρατούν την εστίαση κλειστή και επιβάλλουν αυστηρούς περιορισμούς στη λειτουργία του λιανεμπορίου και στις μετακινήσεις των πολιτών, έχουν συνείδηση ότι όλα αυτά χάνουν το νόημά τους; Ότι την ίδια ώρα που προσπαθούν με επιμέλεια να φράξουν τις χαραμάδες στο παράθυρο, έχουν αφήσει δίπλα την πόρτα ορθάνοιχτη; 

Κυβέρνηση και επιστημονική επιτροπή επιβάλουν κανόνες (μάσκα, αποστάσεις) για την παραμονή σε εξωτερικούς χώρους βασιζόμενοι σε μελέτες ότι και εκεί ο συγχρωτισμός είναι επικίνδυνος για τη μετάδοση του ιού, αλλά για τις πλατείες δεν κάνουν τίποτε. Έπειτα, υπάρχει ο εξευτελισμός των νόμων και των περιοριστικών διατάξεων. Ανακοινώνονται με εξαντλητικές λεπτομέρειες μέτρα, τα οποία δεν επιτηρούνται. 

Οι πολίτες και οι επαγγελματίες που εφαρμόζουν τους περιορισμούς αισθάνονται κορόιδα. Το σημαντικότερο είναι ότι χάνεται η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το κράτος, η οποία είναι τόσο απαραίτητη σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Οι ενισχύσεις που παρέχει το κράτος αναπληρώνουν το χαμένο εισόδημα μόνο μερικώς. Τα χρήματα που έχει το δημόσιο ταμείο είναι περιορισμένα και είναι αντιπαραγωγικό να ξοδεύονται όταν το υγειονομικό όφελος από τα κλειστά μαγαζιά χάνεται στις γεμάτες πλατείες. 

Τέλος, υπάρχουν και οι συνέπειες στην ψυχική ισορροπία των πολιτών. Η αντιπολίτευση επιτίθεται με ένταση στους κυβερνητικούς χειρισμούς για την πανδημία, αλλά οι παραπάνω κυβερνητικές ανακολουθίες βρίσκονται έξω από την κριτική της. Ίσως γιατί θέλει να προσεταιριστεί όσους συγκεντρώνονται στις πλατείες. Παράλληλα, υπάρχουν φωνές που δεν βλέπουν την αδικαιολόγητη χαλαρότητα στην επιτήρηση των μέτρων για την πανδημία, αλλά μια αφορμή εφαρμογής κυβερνητικού αυταρχισμού».

                       (Απόσπασμα άρθρου του  Σπ. Βλέτσα από την Αthensvoice)