Θολό... το φεγγαρόφωτο

Διαβάζουμε στην ειδησεογραφία ότι οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Καθαριότητας-Ανακύκλωσης του Δήμου Αθηναίων «σάρωσαν» πυκνοκατοικημένους δρόμους στον Κολωνό τους οποίους σκούπισαν, καθάρισαν και έπλυναν, παραδίδοντάς τους καθαρούς σε κατοίκους και επισκέπτες της περιοχής. Και επειδή η κυκλοφοριακή επιβάρυνση τις εργάσιμες μέρες είναι σαφώς πιο μεγάλη, οι δράσεις έγιναν κυριακάτικα. 

Δράσεις καθαριότητας, τις οποίες έχει καθιερώσει από τις αρχές του χρόνου ο Δήμος Αθηναίων έχοντας στόχο μια πιο καθαρή και περιποιημένη πόλη στο κέντρο αλλά και τις 129 γειτονιές της. Επιχειρήσεις τέτοιας κλίμακας, με όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και τον απαραίτητο εξοπλισμό, γίνονται κάθε εβδομάδα σε διαφορετική δημοτική κοινότητα. Αυτό γίνεται σε  συνέχεια πολλών ακόμη δράσεων για ευπρεπισμό και αναβάθμιση της δημόσιας αισθητικής.

Οι ελληνικές πόλεις μπορούν λοιπόν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής, αν οι επικεφαλής τους έχουν όρεξη και σχέδιο. Πόλεις που έχουν ταλαιπωρηθεί από  καιροσκοπισμό για δεκαετίες, βλέπουμε ότι αναπτύσσουν τελευταία μια δυναμική. Εδώ, δυστυχώς, ένα χρόνο μετά τις Δημοτικές εκλογές η πόλη κάνει βήματα σημειωτόν, χωρίς να έχει να επιδείξει κάτι αξιοπρόσεκτο. Στους τομείς δε της καθαριότητας, του πρασίνου, της δημόσιας αισθητικής  δεν γίνονται ούτε τα αυτονόητα.

Μήπως ο πήχης των προσδοκιών πρέπει να κατέβει ώστε οι απαιτήσεις για το κάτι παραπάνω να φαντάζουν εξωπραγματικές; Γιατί αυτό που παρατηρείται, η προχειρότητα και το έλλειμμα ουσιαστικού οράματος, γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν με... επικοινωνιακή τακτική. Έτσι, στην εκδήλωση για το φεγγαρόφωτο -που θα γίνει στα παλιά σφαγεία- ο Δήμαρχος θα συμμετάσχει για ακόμη μία φορά, αφηγούμενος όχι τα πεπραγμένα της πόλης αλλά ιστορίες για το φεγγάρι, να υποθέσουμε. 

Με βάση λοιπόν τα προαναφερθέντα, το ερώτημα παραμένει. Θα μπορέσει ο Μωυσής να οδηγήσει την πόλη στη γη της επαγγελίας ή θα την αφήσει να ασφυκτιά στο τέλμα που έχει περιπέσει;