Αλλού τα χόρτα κόβονται, κι αλλού τα ίδια μένουν...

Η Αθήνα έδειξε τον δρόμο με συνεχείς παρεμβάσεις τον καιρό της καραντίνας καθαρίζοντας άλση, πλένοντας κάδους, φυτεύοντας λουλούδια, ανακαινίζοντας πλατείες. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την πόλη μας η οποία σε ένα μικρό μόνο βαθμό δείχνει έτοιμη για την επόμενη μέρα. Τι συμβαίνει; Ακόμη δεν ανέλαβε και κουράστηκε ήδη η Δημοτική μας Αρχή ή δεν υπάρχει σχέδιο και όρεξη για κάτι καινούριο;

Κι ενώ στο παραλίμνιο μέτωπο -και στα τουριστικά του σημεία αναφοράς- τα χόρτα έχουν κοπεί, υπάρχουν ακόμη αρκετά σημεία που θυμίζουν ζούγκλα. Απορίας άξιον το γιατί… Λες και τίποτε δεν μπορεί να γίνει σ΄αυτή την πόλη χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους. Ναι μεν αλλά, δηλαδή…

Και προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη απορία το γιατί αφήνεται το κομμάτι κάτω από τα τείχη του κάστρου να θυμίζει… Αμαζόνιο. Πόσο διαφορετική θα ήταν η εικόνα αν είχαν κοπεί και εκεί τα χόρτα και έμπαιναν κάποια παγκάκια; Μηχανήματα υπάρχουν, προσωπικό υπάρχει -φέτος μάλιστα δόθηκαν και εργολαβίες κοπής χόρτων και σε ιδιώτες, από όσο διαβάσαμε, γιατί λοιπόν δεν συμβαίνει το αυτονόητο; Αυτό ήταν το καινούριο που θα έφερνε η Δημοτική αρχή στην καθημερινότητα και την εικόνα της πόλης;

                                                         
                                                              Πάρκο Κατσάρη

    Τα νεοφυή πλατάνια κοντεύουν να ρίξουν το κάγκελο της λίμνης

                                                                      Στον πεζόδρομο

 

                                                       

 
                                        Η... απέναντι πλευρά

                                                      Αεροδρόμιο Ιωαννίνων ή ....

 

Τα τείχη του κάστρου που είχαν καθαριστεί, αν θυμάστε... 

Οι παρακάτω φωτογραφίες από την Αθήνα, που λέγαμε...