Απόψεις...

«Δεν βλέπω κανένα λόγο να βάλουμε εμπόδια στον εαυτό μας…», ισχυρίστηκε, εξάλλου, ο κ. Τσίπρας όταν ρωτήθηκε τόσο για την άρνησή του να ζητήσει κοινοβουλευτική έγκριση, όσο και για την πιθανότητα να ζητηθεί η έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας με την προκήρυξη δημοψηφίσματος, όπως αντιστοίχως προτίθενται να κάνουν στην άλλη πλευρά των συνόρων. Η προσχηματική επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται είναι οι συνταγματικοί τύποι. 

«Δεν προβλέπεται τέτοια διαδικασία και ο υπουργός των Εξωτερικών διαθέτει την εξουσία και την αρμοδιότητα να υπογράφει διακρατικές συμφωνίες», είναι ο αντίλογος. Αντίλογος που δεν λαμβάνει υπόψιν του ότι πέραν των τύπων, υπάρχει και η ουσία. Η ουσία στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν δεσμεύτηκε η χώρα για κάτι τόσο σημαντικό χωρίς να ερωτηθεί η Βουλή των Ελλήνων. 

Ο αμοραλισμός, ο οποίος αναδύεται από τη προφανή μεθόδευση που έχει επιλέξει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να έχει «την πίττα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο», ας προβληματίσει όλους όσοι -από ωφελιμισμό ή αυταπάτη;- σπεύδουν να δώσουν άλλοθι στα παιδαριώδη πολιτικά παιχνίδια των κυβερνώντων που έχουν μοναδικό γνώμονα την –πάση θυσία- μακροημέρευση στην εξουσία».

                        (Απόσπασμα άρθρου του Γρ.Τζιοβάρα από το Protothema)

«Γι’ αυτό αποφάσισαν να δεσμεύσουν την Ελλάδα με την υπογραφή τους και μόνον, αναβάλλοντας την όποια τελική απόφαση μετά την οριστική ολοκλήρωση του «οδικού χάρτη» που προβλέπει η συμφωνία, που μπορεί να πάρει ακόμα και 1,5-2 χρόνια. Ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα έχει ξεχαστεί το όλο θέμα και στα πράγματα ενδεχομένως θα βρίσκεται μια άλλη κυβέρνηση, που θα πρέπει να διαχειρισθεί την «καυτή πατάτα» ως τετελεσμένο γεγονός.

Η κουτοπονηριά ήταν να περάσει η όλη διαδικασία πρώτα από τη Βουλή και το λαό των Σκοπίων, με την μορφή δημοψηφίσματος (που Τσίπρας και Κοτζιάς αρνούνται το δικαίωμα αυτό στους Έλληνες), να έχει προηγηθεί η ένταξη της αποκαλούμενης «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και να έχει αρχίσει η διαδικασία για την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κι αφού προηγηθούν οι όποιες συνταγματικές αλλαγές έχουν συμφωνηθεί, τότε και μόνον τότε να έρθει η συμφωνία, πρς τυπική έγκριση και στην ελληνική Βουλή.

Όμως τότε, οι όποιες αντιρρήσεις δεν θα είχαν κανένα νόημα.Αφού, θα έμπαιναν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τα Σκόπια, πώς θα μπορούσε άραγε να υπαναχωρήσει η Ελλάδα, χωρίς να στρέψει εναντίον της το σύνολο της διεθνούς κοινότητας. Δεν θα μπορούσε. Κι αυτή ακριβώς ήταν η επιδίωξη. Να έχει γλιτώσει η κυβέρνηση επί του παρόντος, να μην υποστούν ζημία Καμμένος κι ΑΝΕΛ, που θα έλεγαν ότι όταν έρθει η συμφωνία «θα την καταψηφίσουμε», και να πάει σε εκλογές το 2019 με το μικρότερο δυνατόν πολιτικό κόστος.

Στο Μαξίμου ισχυρίζονται ότι επειδή αυτή είναι η ψυχοσύνθεση του κοσμάκη, να ξεχνά εύκολα και να παρασύρεται από άλλα πράγματα, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, που διεξάγεται αυτές τις μέρες, οι αντιδράσεις θα ατονήσουν προϊόντος του θέρους. Κι από το φθινόπωρο θα έχουν όλα ξεπεραστεί». 

                                                (Αρθρο του Γ.Λοβέρδου από το liberal.gr)