Απόψεις...

Πολιτικά οι ΑΝΕΛ έχουν τελειώσει. Οι βουλευτές εγκαταλείπουν το κόμμα. Τα στελέχη τους σκορπάνε δεξιά και αριστερά. Ο Τέρενς Αφρικανός Κουίκ καλωσορίζει στο κόμμα τον Αντώναρο και την Παπακώστα και ο Πάνος Καμμένος προσπαθεί να σώσει την παρτίδα με κουρασμένα κόλπα της εποχής του Χαϊκάλη ότι προσπαθούν να εξαγοράσουν τους βουλευτές του. 

Το τελευταίο που μπορούν να κάνουν είναι προτού αποδημήσουν εις Κύριον να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Ώστε να συγχωρεθούν. Όχι από τον Κύριο αλλά από την Ελλάδα. Και μια είναι  η ομολογία που μετράει.  «Ποια ήταν τα  ανταλλάγματα για την μετονομασία της Μακεδονίας;». Τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πριν αλλά θα έχουν έμπρακτα ζητήσει συγγνώμη, από τους Μακεδόνες, τους έλληνες πολίτες, την Ελλάδα και την ιστορία της.  

                                                                          (Α.Πανούτσος -liberal.gr)

Ο Καμμένος και οι συν αυτώ δήλωσαν, με σοκαριστική αφέλεια, την πλήρη διαφωνία τους ως προς την επιλογή της Κυβέρνησης στο εν λόγω θέμα, αλλά αρνήθηκαν να της στερήσουν την εμπιστοσύνη τους, και να δείξουν έμπρακτα τη συνέπεια λόγων και έργων.

Για πρώτη φορά στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, από το βήμα της Βουλής υπουργοί καταγγέλλουν την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν, χωρίς, στη συνέχεια, (κατά το αναμενόμενον) να παραιτούνται από τις θεσμικές τους θέσεις, σε ένδειξη ευθιξίας και αυτοσεβασμού!Το θράσος των ΑΝΕΛ φτάνει σε όρια αμφισβήτησης της κοινής νοημοσύνης, αφού, αντί να απολογηθούν για την “παπατζίδικη” συμπεριφορά τους, απαιτούν από τον λαό να αναγνωρίσει στη στάση τους πατριωτική συνέπεια! 

Ούτε καν η υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης δεν προχώρησε σε συμβολική παραίτηση, ώστε να διαμαρτυρηθεί για την... “χωροταξική μείωση” της δικαιοδοσίας της! Απεναντίας, έσφιξε περισσότερο τη ζώνη της στην υπουργική πολυθρόνα, για να αποφύγει τη δυσανεξία των “αναταράξεων”, αρκούμενη στον εξορκισμό της επερχόμενης συμφωνίας για την ονομασία των Σκοπίων.  

                                                                         (Σ.Βαγγλής- F/B)

Στην Αθήνα είσαι υποχρεωμένος να περπατάς με το κεφάλι κάτω, υπόδουλος ή εκ των προτέρων ταπεινωμένος. Η Αθήνα είναι μια πόλη που ταπεινώνει τους πολίτες της. Κι αυτοί, προκειμένου να απαλλαγούν από το βαρύ αίσθημα της ταπείνωσης, το μεταφέρουν ο ένας στον άλλον. Η αγένεια, η αμέλεια της εμφάνισης, η αδιαφορία του οδηγού προς τον πεζό δεν είναι παρά τα συμπτώματα μιας επιθετικότητας έτοιμης να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.Κωμικό ή τραγικό; Οι μόνοι που δεν αισθάνονται ταπεινωμένοι είναι οι άρχοντες της πόλης, ο δήμαρχος, η περιφερειάρχης, οι μπαχαλάκηδες, ή ο οδηγός του λεωφορείου, άρχων των επιβατών του.

                                                         

                                                          (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)