αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Το εξώφυλλο της ντροπής...


 «Οσες φορές κι αν μας έχει εντυπωσιάσει ένα εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού Time, με κάθε επόμενο τεύχος είναι σαν να ξεπερνάει τον εαυτό του. Στο νέο τεύχος λοιπόν, με ημερομηνία έκδοσης 2 Ιουλίου 2018, έκανε πάλι το γραφιστικό του θαύμα.Σε ένα κατακόκκινο φόντο, τοποθέτησε τη μικρούλα από την Ονδούρα, την οποία σταμάτησαν μαζί με τη μητέρα της στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού οι σκληρές αμερικανικές δυνάμεις επιβολής, που ύστερα από τις κυβερνητικές εντολές, έχουν χωρίσει από τον Απρίλιο του 2018 περισσότερους από 2.000 παράνομους μετανάστες από τα ανήλικα παιδιά τους.

Το κοριτσάκι αυτό, φωτογραφημένο από τον πολυβραβευμένο -και με Πούλιτζερ- φωτογράφο του πρακτορείου Getty Τζον Μουρ, μοιάζει τώρα να κοιτάζει κλαίγοντας όχι τη μαμά του, αλλά τον Ντόναλντ Τραμπ.Ο Τραμπ, απαθής, κοιτάζει με τη σειρά του το κοριτσάκι και ο λακωνικός τίτλος τα λέει όλα: «Καλώς ήρθες στην Αμερική».Η viral εικόνα αυτού του κοριτσιού, που συγκλόνισε, συγκίνησε, κινητοποίησε και τελικά ίσως και να οδηγήσει σε λύση αυτού του προσφυγικού θρίλερ, έτσι καλοβαλμένη στο φόντο, αποτελεί ταυτόχρονα έργο τέχνης και μοχλό πίεσης, για όσους είναι διατεθειμένοι να διαβάσουν και πίσω από τις λέξεις.

Ο Τραμπ, ως άλλος μπαμπούλας με τρομαχτικά μαλλιά και βλέμμα, είναι σαν να κάνει μικρά και ανυπεράσπιστα κοριτσάκια να κλαίνε με το που τον βλέπουν. Σαν να ξεκίνησαν ένα δύσκολο ταξίδι για ένα καλύτερο αύριο, για μια «Αμερική» που παράγει παιδικές ταινίες και καρτούν που αγαπούν, αλλά κανείς δεν τους είχε πει ότι στη μεγάλη πόρτα θα υπάρχει ένας τρομαχτικός γίγαντας με πορτοκαλί μαλλιά για να τους κόψει τον δρόμο και τη θέα από το όνειρο και να τους πάρει μακριά από τη μαμά τους.

                                                                                     (Protagon.gr)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...