Πανεθνικός συναγερμός...

«Προτού συμπληρώσει καλά-καλά χρόνο η κυβέρνηση της «Πρώτης φοράς Αριστεράς Συμφοράς», έχουμε και λέμε:

α) Παρέδωσε πλήρως την οικονομία της χώρας στους Δανειστές, υπογράφοντας τυφλά ό,τι της υποδεικνύουν. Αποδεικνύεται, δε, ότι γνώριζαν εκ των προτέρων και αγνόησαν, αν δεν προκάλεσαν, τα Capital Controls που μας κόστισαν ήδη πάνω από 50 δισ.! «Ζημία Δημοσίου» είπατε; Το είπαν μόνοι τους live στις αγγλικές κάμερες, τα «νούμερα»! Ποιος να το περίμενε; 

β) Παρέδωσε τη φύλαξη των συνόρων της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές δυνάμεις της Frontex με αδιανόητους όρους (ακόμα και τη μονομερή τους παρέμβαση), παραδεχόμενη ότι δεν μπορεί να τα φυλάει! 

γ) Παρέδωσε ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ των HEDGE FUNDS τα μικρομεσαία νοικοκυριά, αίροντας ΚΑΘΕ προστασία, όπως μέλλει αποδειχθεί, για οποιαδήποτε ιδιοκτησία επαγγελματικής ή προσωπικής φύσεως.

Συμπληρώνει φιλότιμα άπασες τις προϋποθέσεις προκειμένου να τεθεί η Ελλάδα εκτός Ε.Ε., και όχι στα τυπικά όρια της Σένγκεν και μόνο. Το κακό, όμως, δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι πανικόβλητη μπρος στο χάος που προκάλεσε, ετοιμάζεται να προσυπογράψει την υπέρτατη πράξη εθνικής μειοδοσίας, η οποία θα ξεκινά από τη Δυτική Θράκη, θα διατρέχει το Αιγαίο και θα καταλήγει στην Κύπρο. «Δωράκι» για να τη διασώσουν οι Μεγάλες Δυνάμεις. 

Η Ελλάδα που άρχισε να στήνεται πριν από 100 χρόνια με τους Μακεδονικούς και τους Βαλκανικούς Πολέμους, διαλύεται μέσα σε μία χρονιά Αριστεράς. Γι’ αυτό αξίζει να δοθεί η μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό. Χρόνια Πολλά, θα μου πείτε, σήμερα τα μαγαζιά είναι ανοιχτά – και οι κάλπες επίσης. Περιέργως πώς, η επιβίωση της χώρας προϋποθέτει τη διατήρηση του μοναδικού ισχυρού αντίπαλου πολιτικού χώρου, της Νέας Δημοκρατίας, όποιος κι αν βγει αρχηγός. Είτε είναι ο Μεϊμαράκης είτε ο Αδωνις Γεωργιάδης, για να πάρουμε κατά κάποιον τρόπο τα δύο άκρα, θα πρέπει να υπογράψουν ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ για να μη διαλυθεί ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ το τελευταίο απομεινάρι του άλλοτε λεγόμενου «εθνικού κορμού», η Νου-Δου (ναι, εκεί φτάσαμε…)[...]

Ο λεγόμενος «εθνικός κορμός» (όχι με την έννοια της εθνικοφροσύνης, αλλά του συνόλου γενεών Ελλήνων που δημιούργησαν ό,τι λυμαίνονται σήμερα οι εκ πεποιθήσεως κηφήνες Συριζαίοι) έχει χάσει πια το ένα του πόδι, που εκπροσωπούσε η Ενωση Κέντρου και μετά το ΠΑΣΟΚ. Ο,τι απέμεινε, φυτοζωεί ακόμη στα σχήματα της Φώφης Γεννηματά, του Σταύρου Θεοδωράκη – και αυτά ήταν και τελειώσαμε αν εξαιρέσουμε κάποια συγκυριακά κόμματα τύπου Λεβέντη. Αν χάσει και το άλλο του σκέλος, τη Νέα Δημοκρατία, και οδηγηθεί κι αυτή στον αυτοδιαμελισμό και την απαξίωση, η Ελλάδα θα μοιάζει με ανάπηρο χωρίς καθόλου πόδια, που θα σέρνεται σε καροτσάκι επαίτης στους δρόμους της Ευρώπης. Εξ ου και η σημασία της επιβίωσης της Ν.Δ. ξεπερνά κατά πολύ τα κομματικά όρια, πόσο μάλλον τα προσωπικά στοιχήματα των υποψήφιων ή προηγούμενων αρχηγών της, που είναι αμφίβολο αν αντιλαμβάνονται ή ανταποκρίνονται στην ιστορική σημασία των περιστάσεων.

Και Νεοδημοκράτης να μην είναι κάποιος (πολύ μακριά από μας!), θα πρέπει να ενδιαφέρεται για το τι θα συμβεί στη Ν.Δ., διότι εάν δεν παραμείνει κι αυτή τουλάχιστον ενωμένη σε αξιοπρεπή επίπεδα, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί στο έλεος αδίστακτων παρακρατικών πολιτικών συμμοριών που θα διαγκωνίζονται για το ποιος θα μοιράσει τα τελευταία της ιμάτια. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ με δύο και μόνο από τις πιο πρόσφατες ενέργειές  του (τις… αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ δεν έχει λεφτά ούτε γι’ αυτά που υποσχέθηκε στους ανέργους, και το ΓΕΛΟΙΟ δήθεν «παράλληλο πρόγραμμα»), επιβεβαίωσε οριστικά ότι δεν έχει στο μυαλό του ούτε ακόμη και τώρα να λειτουργήσει εθνικά, αλλά απεναντίας φανατικά κομματικά. Οποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό και θέλει να του κάνει το δεκανίκι, ας προχωρήσει κι ας προσχωρήσει επισήμως να ξέρουμε επιτέλους ποιος είναι με ποιον. Να μην έχουμε τον «Εφιάλτη» εντός των πυλών.

Για όλους όσοι κινούνται στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο», τους μη Νεοδημοκράτες, από τους εκσυγχρονιστές του Σημίτη έως τη ΔΗΜ.ΑΡ. και πέραν αυτής, συμφέρον και μοναδική δικλίδα ασφαλείας είναι το να σταθεί όρθια και ενωμένη η Νέα Δημοκρατία. Ετσι ώστε να ανασυγκροτηθεί ο λεγόμενος «εθνικός αστικός χώρος» ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτόν, να σταθεί έστω στο ένα ποδάρι και σε ένα δεύτερο τεχνητό, αν θέλετε, και να σώσει την Ελλάδα από τα χέρια των αδίστακτων επαγγελματιών Συριζαίων, των κερδοσκόπων της φτώχειας που δεν έχουν καμία ιδεολογία, ούτε δεξιά ούτε αριστερή! Μόνο κρατικοδίαιτη.

Πήραν τα λεφτά, παίρνουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις του κόσμου, γεμίζουν τη χώρα μετανάστες χωρίς αύριο, τη βγάζουν απ’ την Ευρώπη, παραδίδουν τα σύνορα. ΤΙ ΑΛΛΟ, ΔΙΑΟΛΕ, να γίνει για να ηχήσει πανεθνικός συναγερμός; Αντί για κάλαντα, ακούμε κλάματα παντού στα πιο μαύρα Χριστούγεννα της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών. Ολα τα σκιάζει η φτώχεια και τα πλακώνει η ΨΕΥΤΙΑ».

                     (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Αναστασιάδη από το "Πρώτο Θέμα")