Έγκριτοι... κατά ορθολογισμού

«Σπάζοντας μετά από πολλές βδομάδες ένα άγραφο κώδικα και ανοίγοντας το χαζοκούτι πρωί Κυριακής, λες και δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω, πλήρωσα ακαριαία το λάθος μου και έπεσα στον «έγκριτο» ο οποίος είχε απασφαλίσει από τα δεσμά του ορθολογισμού και πλέον επέλαυνε ακάθεκτος κατά της λογικής αν και αυτή τη φορά πιο συγκρατημένα από άλλες φορές, ενδεχομένως διότι φαίνεται πως διαισθάνεται πως κάτι πάει να αλλάξει στον προσανατολισμό του πολιτικού ακροατηρίου γενικότερα, ειδικά μετά τις γιορτές, βλέπεις ούτε ο ΕΝΦΙΑ καταργήθηκε, ούτε η 13η σύνταξη δόθηκε, μάλλον χάθηκε και η 12η οπότε ο «έγκριτος» θέλει να προφυλαχθεί απέναντι σε τυχόν ανατροπές…

Παρόλα αυτά, και προφανώς επειδή από το σώμα φεύγει πρώτα η ψυχή και μετά το «χούι» που λέμε, από εκεί που κλαψούριζε για την ανεργία και (σύντομο ανέκδοτο) απευθυνόμενος στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να μιλάει για την ανάγκη «επενδύσεων» (ότι νάναι) από την άλλη, απευθυνόμενος στην εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης της είπε «ναι αλλά σας πέταξε και τρία γκολάκια ο ΣΥΡΙΖΑ φέτος» υπονοώντας προφανώς ότι για να συμβαίνει κάτι τέτοιο, κάτι κάνει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ που τον νομιμοποιεί σαν πολιτική δύναμη στα μάτια του κόσμου…

Ξέρετε, πιστεύω πως το χειρότερο είδος δημοσιογράφων, όπως το χειρότερο είδος ανθρώπων δεν είναι εκείνοι που γνωρίζεις από την πρώτη στιγμή τι πρεσβεύουν και ξέρεις ότι σε ενδεχόμενη επικράτηση τους καλύτερα να αλλάξεις πλανήτη, όπως στην περίπτωση των περισσοτέρων στελεχών της Που-Φου_Α και της Δυο-Φου-Α. Αντίθετα, είναι εκείνοι οι σχεδόν φαινομενικά συμπαθείς αρχικά (πολύ αρχικά, όμως…) άνθρωποι, οι οποίοι λίγο να συγχρωτιστείς μαζί τους, σου προκαλούν ένα αδιόρατο συναίσθημα αποστροφής χωρίς να γνωρίζεις το γιατί.

Βλέπεις τον «έγκριτο» με την επαγγελματική στολή του, με τη γραβατούλα του, με τη μισθάρα του, και όταν αρχίζει να μιλάει, μέσα σε δυο λεπτά σε έχει πιάσει ασφυξία χωρίς να ξέρεις γιατί. Και όπως λένε και πολλοί ψυχολόγοι, έχετε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα να τον αποφύγετε εφόσον ακόμα και εάν δεν μπορείτε να το εξηγήσετε με τη λογική, το στομάχι σας στη θέα του ή στο άκουσμα της φωνής του, ανακατεύεται. Διότι για μένα, ανακατεύεται το στομάχι μου όταν ακούω την υπερβολικά και ανεξήγητα κλαψιάρικη φωνή ενός δημοσιογράφου που πληρώνεται με χιλιάδες Ευρώ το μήνα να λέει: «Υπουργέ μου, άκουσε με υπουργέ μου, υπάρχει κόσμος που πεινάει εκεί έξω υπουργέ μου», λες και συμμετέχει σε τηλεπρωινάδικα.

Και για σκεφτείτε, δηλαδή ο Κωφός αυτός στη φωνή της λογικής δημοσιογράφος που είναι και σπουδαγμένος και μας γυρνάει τα άντερα πρωινιάτικα παραμονές πρωτοχρονιάς, δεν ξέρει ότι το να μιλάς για «επενδύσεις» σε ΣΥΡΙΖΑίο είναι σαν να μιλάς για το superstring theory σε πρωτόζωο; Τωωωωρα τις θυμηθήκατε κύριε «έγκριτε» τις «επενδύσεις»; Και τις ζητάτε από ποιους;[...] Τώρα τους μάθατε; Τόσα χρόνια τι κάνατε; Μας δουλεύετε; Μας εμπαίζετε; Δεν ντρέπεστε;

Δυστυχώς, το έχω ξαναπεί, είναι κρίμα που δεν έχει η «αποδώ πλευρά» ένα Λαζοπουλο (και ένα Βαξεβάνη). Να περιλάβει για τα καλά το συγκεκριμένο έγκριτο και να τον πηγαίνει καροτσάκι για ολόκληρα τηλεοπτικά δεκάλεπτα!

ΤΙ; ΠΩΣ; Έχει συμβεί αυτό και δεν το θυμόμαστε; Μα είπαμε. Το ότι κάποιον τον λένε Αυτιά δεν σημαίνει ότι ακούει. Ή ότι θυμάται…»

                                                                   (Το Παρατήρητήριο-ΚΚ2)