αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Προς το Πανεπιστήμιο...


Πολλά αξιοθέατα περιμένουν όσους κατεβαίνοντας τη Δωδώνης ακολουθήσουν τη διαδρομή  προς το Πανεπιστήμιο.

Δεν μπορεί κανείς να  μη θαυμάσει, ας πούμε, τη μέριμνα του Δήμου για τους πεζούς συμπολίτες μας που τολμούν να θέλουν να περπατήσουν  πάνω σε πεζοδρόμια. Λες και δεν ξέρουν ότι τα πεζοδρόμια (έστω αυτά τα υποτυπώδη) είναι ειδικές κατασκευές για  πάρκινγκ αυτοκινήτων. Σιγά μην ασχοληθεί ο αρμόδιος αντιδήμαρχος με τέτοιες λεπτομέρειες. Εφαρμόζοντας το γράμμα του νόμου δηλαδή, να τα παραχωρήσει στους πεζούς συμπολίτες του (μαθητές, μητέρες με καροτσάκια, ΑμΕΑ κλπ) τον φυσικό τους χώρο.






Λίγο πιο κάτω, εκεί που το πεζοδρόμιο είναι μισό μέτρο και μόνο από τη μία πλευρά, μπορείτε να θαυμάσει κανείς τη στάση δίχως στέγη. Είναι κι αυτό μια προσφορά στους δεκάδες φοιτητές που τη χρησιμοποιούν καθημερινά ώστε να έχουν κάτι να θυμούνται (αλλά και να διηγούνται σε άλλους) από την παρουσία τους στην πόλη μας.
Τι κι αν αλλού οι στάσεις γίνονται ενεργειακά αυτόνομες, με ηλιακές κυψέλες (για την Ελλάδα μιλάμε) ή τα λεωφορεία περνούν και χωρίς οδηγό. Εδώ είμαστε πιστοί στις παραδόσεις… του ‘50( αλλά μάλλον ούτε και τότε θα υπήρχε κάτι ανάλογο)
 




Κάποια μέτρα πιο κάτω και δίπλα στην επόμενη στάση, περικυκλωμένη από χόρτα και σκουπίδια, απέναντι από ξενοδοχείο 4 αστέρων, μια μικρή χωματερή. Όποιος  θέλει πετάει ό,τι θέλει και όταν η υπηρεσία αποφασίσει -μια στις τόσες δηλαδή- θα περάσει  να το μαζέψει. 







 Στη συνέχεια θα θαυμάσουμε  τα αντιπλημμυρικά έργα, καθώς τα χαντάκια που ανοίχτηκαν επιτελούν διπλό σκοπό. Χρησιμοποιούνται και για την εξαφάνιση στρωμάτων και πάσης φύσεως σκουπιδιών. Δίπλα από τους κάδους, όπου ως συνήθως πετιούνται τα σκουπίδια, εκεί και μένουν. Καμία ενόχληση, καμία παρέμβαση από τη Δημοτική Αρχή η οποία  έχει την αποκλειστική ευθύνη να επιβάλει ένα καθεστώς πολιτισμένης αποκομιδής όταν οι πολίτες δεν συμμορφώνονται. Με ευχολόγια και ωραία λόγια δεν λύνονται προβλήματα. 



  


Παρακάτω, κάποιες παράγκες που είχαν παραχωρηθεί σε παλιννοστούντες έχουν -λέει- μεταφερθεί και ο χώρος θυμίζει  καταυλισμό υπό διάλυση.  


  
 
 



Στο ίδιο μοτίβο η κατάσταση συνεχίζει μέχρι το Πανεπιστήμιο,  με τα σκουπίδια να κάνουν πάρτυ δεξιά και αριστερά του δρόμου, στα φανάρια, παντού.


Από ότι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο Δήμος δεν πάσχει από προσωπικό καθαριότητας. Μόνο που δεν το βλέπουμε και τόσο συχνά στο δρόμο. Και αν κρίνει κανείς από το αποτέλεσματότε το παιχνίδι έχει χαθεί πριν καν αρχίσει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...