Απόψεις...

 

«Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Και η αλήθεια των αριθμών, όσον αφορά το τεχνολογικό status της Ευρώπης σε σχέση με το αντίστοιχο των ΗΠΑ και της Κίνα είναι άκρως απογοητευτική. Τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου, που προσπαθεί να τρέξει στον δρόμο της τεχνολογίας στην κυριολεξία πάνω σε έναν αραμπά, τον οποίον μάλιστα σέρνουν εξαντλημένα υποζύγια.

Τι λένε λοιπόν οι αριθμοί; Ότι η κεφαλαιοποίηση, δηλαδή η χρηματιστηριακή αξία των ευρωπαϊκών ψηφιακών εταιρειών με βασικούς εκπρόσωπους τις γερμανικές SAP (€290 δισ.) και Delivery Hero (€8 δισ.), την ολλανδική Adyen (€49 δισ.) και τη σουηδική Spotify (€93 δισ.), αποτελούν ένα ελάχιστο κλάσμα των κεφαλαιοποιήσεων των αμερικανικών και κινεζικών τεχνολογικών εταιρειών. Για να μην πούμε ότι μετά από αυτές τις τέσσερις εταιρείες που προαναφέραμε υπάρχει το χάος. Απέναντι, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού εκτός από τις εμβληματικές Apple, Microsoft, Google, Amazon, Facebook, Νvidia και Tesla, των οποίων οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις υπερβαίνουν το $1 τρισ. ακολουθούν δεκάδες τεχνολογικών εταιρειών, οι οποίες καταγράφουν κεφαλαιοποιήσεις που μετατρέπουν την Ευρώπη σε πτωχό συγγενή».

                                                                           (Κ.Χαροκόπος- liberal.gr)

«Το χρέος των ΗΠΑ ξεπερνά τα $34 τρισ., που αντιστοιχεί περίπου στο 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ και σχεδόν το 1/3 του παγκόσμιου κυβερνητικού χρέους. Το 13% (περίπου $880 δισ.) του συνόλου των δαπανών των ΗΠΑ ($6,7 τρισ.) δαπανάται στην πληρωμή των τόκων των δανείων. Ποσό σχεδόν ίσο με τις αμυντικές δαπάνες ($875 δισ.).Με έσοδα περίπου $4,9 τρισ., το ετήσιο έλλειμα του κρατικού προϋπολογισμού ανέρχεται στα 1,8 τρισ. (οι δαπάνες υπερβαίνουν κατά 35% τα έσοδα του κράτους). Άρα κατά 1,8 τρισ. πρέπει να αυξηθεί ο κρατικός δανεισμός μέσα σε μια χρονιά μόνο (δηλαδή περίπου 9 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδος). 

Παρόλο που η δημόσια συζήτηση συχνά επικεντρώνεται στην αύξηση ή μη του ανώτατου ορίου του χρέους, η ουσιαστική λύση βρίσκεται αλλού: στη συνετή διαχείριση των δημόσιων πόρων και στην επένδυσή τους σε τομείς που ενισχύουν την παραγωγικότητα και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της οικονομίας».

                                                                       (Γ.Σ. Ατσαλάκης- liberal.gr)

 «Ακόμη σήμερα, το κράτος δεν έχει καταγεγραμμένη εικόνα των ιδιοκτησιών του. Ακόμη πιο σίγουρα δεν γνωρίζει την κατάσταση τους. Ακόμη χειρότερα δεν έχει σχέδιο αξιοποίησης τους.Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι γνωστή από την εποχή της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-1993) όταν έγιναν οι αρχικές προσπάθειες οργάνωσης. Ακολούθησε η γνωστή σε όλους «πασοκική αδιαφορία» μέχρις ότου τα ακίνητα, κυρίως, χρειάστηκε να ενσωματωθούν στην κρατική περιουσία όταν προσπαθούσαμε να μπούμε στην Ευρωζώνη. Ακολούθως ατόνησαν και πάλι οι προσπάθειες εξορθολογισμού. 

Παρόλο που προστέθηκαν, λίγα χρόνια αργότερα, δεκάδες κτίσματα μεγάλης αξίας, που απέμειναν μετά τον κατασκευαστικό πυρετό για τους Ολυμπιακούς. Και πάλι όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των άμεσα υπευθύνων, η αξιοποίηση της ακόμη πιο τεράστιας περιουσίας, δεν προχώρησε».

                                                                      (Μπ.Παπαδημητρίου –liberal.gr)