Aπόψεις...

 

«Οι Cleaningans είναι μια ομάδα νέων παιδιών της Θεσσαλονίκης που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους ώστε η πόλη τους, η πόλη μας, να είναι καθαρή.Μάλιστα, φροντίζουν να ενημερώνουν την αρμόδια υπηρεσία του δήμου για το πού θα κινηθούν, ώστε στη συνέχεια να πάνε τα απορριμματοφόρα ή τα οχήματα για τα αποκαλούμενα «ογκώδη», να συλλέξουν ό,τι αυτά τα παιδιά καθάρισαν. 

Δηλαδή η δράση τους είναι ολοκληρωμένη, με απτά αποτελέσματα. Ενα έργο σισύφειο, διότι σχεδόν πάντα κάποιοι συνομήλικοί τους σπεύδουν να βρωμίσουν και πάλι τα σημεία που οι εθελοντές μας καθάρισαν. Και αυτοί πάλι από την αρχή.Σε άλλη πιο πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα οι Cleaningans θα είχαν προσλάβει τον χαρακτήρα ενός κινήματος που θα είχε απλωθεί σε όλη την επικράτεια. Θα είχαν δημιουργηθεί σε κάθε πόλη πυρήνες εθελοντισμού για να κάνουν, σε τελική ανάλυση, τη ζωή όλων των συμπολιτών τους πιο ανθρώπινη. 

Στην Ελλάδα της υπερπολιτικοποίησης ο εθελοντισμός έχει νόημα μόνον αν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Ο ακτιβισμός νοείται μόνον αν είναι αντισυστημικός. Ολους αυτούς τους «επαναστάτες» δεν τους περνάει από το μυαλό πως μια καθαρή πόλη στις μέρες μας είναι ό,τι πιο επαναστατικό υπάρχει, μιλώντας πάντα με τη δική τους ορολογία. Και οι Cleaningans –που κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν τους παρουσίασε– επιτελούν ένα επαναστατικό, πρωτοποριακό έργο. Σεμνά και ταπεινά, αγωνίζονται, όχι με διακηρύξεις, για το αυτονόητο: για να αποδείξουν πως μια καθαρή πόλη είναι αποτέλεσμα και της εθελοντικής εργασίας».

                                                                     (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ανω σχώμεν τα καρδίας» λέει ο ιερέας και το ποίμνιο κοιτά τον Ουρανό με ελπίδα. Κάπως έτσι νοιώσαμε μαθαίνοντας ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πρότεινε στον πρωθυπουργό Μητσοτάκη να δώσει η Εκκλησία της Ελλάδος «ακίνητα για την κατασκευή διαμερισμάτων κοινωνικής κατοικίας και φοιτητικών εστιών». Η αμεριμνησία με την οποία αντιμετωπίζει η Πολιτεία το επείγον θέμα της προσιτής στέγασης, ιδιαιτέρως στις μεγάλες πόλεις της χώρας, οδηγεί πάμπολλους συμπολίτες να ανακρούουν τις οιμωγές τους με την κραυγή «ο Θεός να βάλει το χέρι του».

Εδώ και αρκετά χρόνια επιμένω ότι το κράτος πρέπει να αναπτύξει σοβαρά και θαρραλέα πολεοδομικά σχέδια για την παραγωγή οργανωμένης στέγης. Κι όταν λέμε κράτος, εννοούμε κυρίως του Δήμους. Αλλά και οι Περιφέρειες πρέπει να σκεφτούν πως η ανάπλαση μεγάλων περιοχών, όπως αυτή που επιτέλους προχωρά στον Βοτανικό, είναι απαραίτητη για να έχομε εξομάλυνση τιμών στην αγορά ακινήτων».

                                                                (Μπ. Παπαδημητρίου-Liberal.gr)