Παρατηρώντας από κοντά τη γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδομάτη στην Αρίστη δεν μπορεί κανείς να μην ανησυχήσει. Ειδικά όταν βλέπει και την πινακίδα που δίνει την έγκριση για διέλευση τετραξονικών φορτηγών 36 τόνων! Διαλυμένα κολωνάκια, σκουριασμένα σίδερα, κάποια δεμένα με σχοινιά δίνουν την εντύπωση πως -τουλάχιστον οπτικά- το πράγμα μοιάζει ολίγον ...επικίνδυνο.
Εκτός αυτού, στο σημείο που σταματούν οι περισσότεροι επισκέπτες, ένας διαλυμένος πίνακας ανακοινώσεων και κάποια κατεστραμμένα τοιχία δείχνουν το "ενδιαφέρον" των αρμοδίων για την εικόνα του τουρισμού μας και ειδικά όταν αυτός αφορά το «βαρύ πυροβολικό» του.
Το μεγαλύτερο μέρος της Εθνικής Οδού για Αρίστη-Πάπιγκο είναι άλλωστε γεμάτο μπαλώματα και σε πολλά σημεία χωρίς καν διαγραμμίσεις. Στάνες δίπλα στον δρόμο με τα ζώα να κυκλοφορούν ανεπίβλεπτα στο οδόστρωμα δεν δίνουν την εικόνα που θα περίμενε κανείς και σίγουρα δεν μας κάνουν …Νυμφαίο. Όσο για το ίδιο το Πάπιγκο ένα ακόμη μεγάλο πάρκινγκ και η απαγόρευση αυτοκινήτων στα καλντερίμια του θα άλλαζαν το σκηνικό καθώς τώρα όλα μοιάζουν ...ατάκτως ερριμμένα.
Ο δε Εθνικός Δρυμός μπορεί να γέμισε με πινακίδες UNESCO, όταν όμως εντελώς ανεξέλεγκτα μπορεί κάποιος να κατασκηνώσει ελεύθερα όπου θέλει, να ανάψει φωτιά και να στήσει ψησταριά τι να περιμένει κανείς; Οι σβησμένες καρβουνιές άλλωστε που βλέπει κανείς παντού, μιλάνε από μόνες τους. Πρέπει δηλαδή να γίνουμε Λος Άντζελες για να το εμπεδώσουμε; Ως πότε τα πράγματα θα είναι ανεξέλεγκτα, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες;
Κι εκεί στο Καλπάκι ποιος θα βάλει τάξη στον κεντρικό δρόμο μπροστά από τα καταστήματα, όπου «όποιος θέλει-ό,τι θέλει»;
Η γέφυρα των ...στεναγμών
Διαλυμένος πίνακας ανακοινώσεων και γκρεμισμένα τοιχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου