Δεν είναι ντροπιαστικό το γεγονός,
έν έτει 2025, η πρόσβαση σε έναν εμβληματικό αρχαιολογικό χώρο όπως είναι η
Γιτάνη να βρίσκεται σε μια κατάσταση που δεν έχει προηγούμενο στη χώρα μας,
πόσω μάλλον σε ευρωπαϊκή χώρα; Αλλά και οι όμορες βαλκανικές χώρες έχουν κάνει
άλματα σ' αυτόν τον τομέα, αφήνοντάς μας -δυστυχώς- μόνους στον πρωτογονισμό μας.
Τι να πρωτοθαυμάσει λοιπόν κανείς; Ένας
δρόμος λίγων εκατοντάδων μέτρων που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση
θυμίζει ...προπολεμική Ελλάδα.
Λίγο μετά το φράγμα του Καλαμά -και ενώ ο
δρόμος είναι στα μαύρα του τα χάλια γεμάτος μπαλώματα, χωρίς διαγραμμίσεις
(όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος του επαρχιακού δικτύου)- ακολουθούν
στάνες, τσομπανόσκυλα που κυνηγούν αυτοκίνητα και μηχανές
-για ποδήλατα ούτε λόγος- κοπάδια με πρόβατα, αγελάδες μέσα στον δρόμο -κάτι που έχει γίνει τοπικό έθιμο- κοπριές εννοείται παντού και δυσωδία, τεράστιες
λακούβες, κλαδιά κομμένα και παρατημένα συνθέτοντας ένα σοκαριστικό σκηνικό.
Φανταστείτε τον “ενθουσιασμό” των επισκεπτών όταν διαβάζουν στα διαφημιστικά φυλλάδια Δήμων και Περιφέρειας για τη σπουδαία πρωτεύουσα των αρχαίων Θεσπρωτών και τους περνάει η ιδέα να την
επισκεφτούν.
Πού να φανταστούν ότι αυτό που έχτισαν κάποιοι 2500 χρόνια πριν, οι σύγχρονοι δεν είναι σε θέση ούτε την πρόσβαση να εξασφαλίσουν. Και ενώ οι κόμβοι φτιάχνονται ακόμη κι εκεί που δεν χρειάζονται εδώ φαίνεται εκ των πραγμάτων να μην υπάρχει καμία διάθεση για μια έστω αξιοπρεπή πρόσβαση σε έναν μεγάλης αξίας αρχαιολογικό χώρο.
Πέρα από αυτό, το ίδιο φυσικά συμβαίνει και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους αλλά και σε σημεία φυσικού κάλλους που μένουν αναξιοποίητα όπως η λίμνη Ζαραβίνα, Ζηρού, ο Γορμός ποταμός στη θέση "Αγιοι", ο Λούρος ποταμός, ο Καλαμάς κτλ.
Καμαρώστε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου