Απόψεις...

 

«Η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρά δομικά προβλήματα που απαιτούν οδυνηρές λύσεις, οι οποίες, φυσικά, και δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς.Θα τολμούσαμε να πούμε ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα δεν είναι στην Οικονομία, καθώς εκεί έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες. Κι αυτό φαίνεται και στο κόστος δανεισμού. 

Το πραγματικό πρόβλημα είναι στο γεγονός ότι η χώρα συνεχίζει δίχως σχέδιο. Ναι, η Οικονομία θα μπορούσε να πηγαίνει πολύ καλύτερα. Αλλά αυτό θα είχε ως προϋπόθεση την ύπαρξη ενός σχεδίου. Για τη Δικαιοσύνη, το δημογραφικό, το μοντέλο παραγωγής, τον πρωτογενή τομέα, την Παιδεία, την Υγεία. Όσο δεν υπάρχει σχέδιο, όσο είμαστε υπηρέτες του δόγματος «πάμε και βλέπουμε» η χώρα θα φυτοζωεί. Μέχρι την επόμενη μεγάλη διεθνή κρίση που θα επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες των μεγάλων παικτών της πολιτικής και οικονομίας διεθνώς και εμείς θα ανακαλύψουμε και πάλι ότι ο κόσμος μας είναι σκληρός και άδικος. 

Η χώρα δεν χρειάζεται μια καλή διαχείριση. Χρειάζεται μία μεγάλη επανάσταση. Και το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι εξ ημών ανήκουμε στη δεύτερη ομάδα, εκείνων που δεν θέλουν να δώσουν την παραμικρή μάχη. Οπότε, μην πιστεύετε ότι οι χώρες δεν πεθαίνουν. Πεθαίνουν και αυτό έχει συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν».

                                                                              (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)

«Θα ήταν χρήσιμο να αντιληφθούμε ότι ο πληθωρισμός δεν νικά ποτέ την ακρίβεια. Ακόμη κι αν μηδενιστεί. Το μόνο που διακινδυνεύουμε είναι ύφεση, ανεργία και αναδουλειές. Ας το κατανοήσουν πρώτα τα τηλεκανάλια που μπερδεύουν το ρεπορτάζ δρόμου με τις ειδήσεις (δημοσιογραφικώς απαράδεκτη πρακτική) και ακολούθως οι μιμητές πολιτικοί που κάνουν τους έξυπνους «γνώστες» εκ του προχείρου. Μόνον η αύξηση της αποδοτικότητας της εργασίας (άντε και του κεφαλαίου) κάνει «θαύματα», επειδή μετατρέπει το πολύ πραγματικό πρόβλημα της ακρίβειας σε καλύτερο επίπεδο ζωής».

                                                                    (Μπ.Παπαδημητρίου-liberal.gr)

«Αρχισε, λοιπόν, να εμφανίζεται στα τουρκικά σχολικά βιβλία και θα γαλουχούνται τα 18.000.000 αθώα Τουρκόπουλα από μια αήθη εθνική προπαγάνδα ότι τα ελληνικά νησιά βρίσκονται δήθεν εντός του ευρύτερου χώρου της «Γαλάζιας Πατρίδας» και της «Θάλασσας των Νησιών», που ανήκουν, αν όχι αποκλειστικά, τουλάχιστον από κοινού στην Τουρκία. 

Δεν θα διδαχθούν δηλαδή τα παιδιά αυτά την ιστορική αλήθεια ότι πρόκειται για νησιωτικές περιοχές που πολύ όψιμα (σε σχέση με τους μακρούς αιώνες του ιστορικού βίου τους από την Αρχαιότητα) κατακτήθηκαν από ξένους εισβολείς, τους Οθωμανούς. Αυτών των ξένων κατακτητών ο ζυγός αποτινάχτηκε ύστερα από μακρούς και σκληρούς αγώνες των Ελλήνων εναντίον των τούρκων κατακτητών τους το 1821. 

Με αυτή την αλλοίωση της Ιστορίας, τα Τουρκόπουλα θα μεγαλώσουν με την αντίληψη ότι τα ελληνικά νησιά τού Αιγαίου (που ήταν κάποτε, υποτίθεται, «τουρκικά») βρίσκονται ούτε λίγο ούτε πολύ… υπό ελληνικό ζυγό και πρέπει κάποτε να απελευθερωθούν! Σκέτος αλυτρωτισμός και τουρκική «μεγάλη ιδέα».

                                                              (Γ.Μπαμπινιώτης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)