Απόψεις...

 «Τα σύγχρονα αστικά κόμματα δεν είναι κόμματα ιδεολογικής ενότητας, αλλά μεγάλες παρατάξεις πολιτικής ενότητας που στοχεύουν στη βελτίωση της ζωής των πολιτών. Αν για αυτόν τον λόγο απαιτούνται μεγάλες τομές ή συντηρητικά βήματα, αυτό είναι ζήτημα εκτίμησης της συγκεκριμένης κατάστασης. Με ακόμη πιο απλά λόγια. Τα σύγχρονα κόμματα της Κεντροδεξιάς δεν επαγγέλλονται κοινωνικούς μετασχηματισμούς, αλλά με τις πολιτικές τους προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη, στο πλαίσιο της ελεύθερης, ανταγωνιστικής αγοράς. 

Επίσης να μη λησμονούμε πως τα κόμματα εξουσίας πολιτεύονται με γνώμονα την παραμονή τους στην εξουσία. Ως εκ τούτου αποφεύγουν πολιτικές οι οποίες μπορεί να σταθούν εμπόδιο σε αυτόν τον, υπαρξιακής σημασίας, στόχο. Μικρά κόμματα ή πολύ περισσότερο κάποιοι διανοούμενοι έχουν την πολυτέλεια να ζητούν «καθαρές» πολιτικές, καθώς δεν έχουν να χάσουν τίποτα, γιατί απλούστατα δεν έχουν τίποτα».

                                                                          (Σ.Μουμτζής- Liberal.gr) 

 «Τα φορολογικά κίνητρα για συγκεκριμένους κλάδους είναι απαραίτητη συνθήκη για την προσέλκυση κεφαλαίων. Δεν θα κάνουμε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που κάνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το κάνει η Ολλανδία (και όχι μόνο) για τις τεχνολογικές εταιρείες. Το κάνει η Ρουμανία για τις νέες επιχειρήσεις. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να έχουμε ειδικό φορολογικό καθεστώς στον Πειραιά για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές για τις εταιρείες τεχνολογίας. Φορολογικά κίνητρα για νέες επενδύσεις σε βιομηχανικά πάρκα.

Επί σειρά ετών το εφοπλιστικό κεφάλαιο θεωρείται «εχθρικό» από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που είναι πεπεισμένο ότι η δουλειά των εφοπλιστών είναι να βουλιάζουν τα πλοία τους για να εισπράττουν τις αποζημιώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών. Λες και οι ασφαλιστές είναι ηλίθιοι και οι ανθρωπιστές των ελληνικών καφενείων οι μεγαλύτεροι διανοητές του πλανήτη. 

Κι όμως! Το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι αυτό που έχει μεταβάλλει προς το καλύτερο το επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσαμε να κάνουμε τον Πειραιά την πρωτεύουσα της παγκόσμιας ναυτιλίας. Αλλά αυτό δεν θα γίνει από μόνο του, ούτε και μπορεί να στηρίζεται στην - δεδομένη - φιλοπατρία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πλοιοκτητών. Χρειάζεται κεντρική πολιτική απόφαση και σχέδιο. Το οποίο σχέδιο πρέπει να είναι ολοκληρωμένο».

                                                                             (Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)

«Πού πήγαν όλοι οι τροχονόμοι; Εδώ και πολύ καιρό, είναι λες και έχουν εξαφανιστεί. Φαίνεται αυτό στην αναρχία που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας και δυσκολεύει τη ζωή των διερχομένων. Η απουσία τροχαίας αστυνόμευσης αποθρασύνει τους, έτσι κι αλλιώς, θρασείς οδηγούς, που δεν διστάζουν να σταματήσουν όπου τους βολεύει. Αρκεί μια βόλτα στις μεγάλες κεντρικές οδικές αρτηρίες. Η ανοχή σε άναρχη στάθμευση επιβαρύνει την κατάσταση και δοκιμάζει τις αντοχές και την υπομονή όσων χρειάζεται να κινηθούν στο κέντρο είτε με αυτοκίνητο είτε με τα μέσα συγκοινωνίας, καθώς στην πράξη οι λεωφορειολωρίδες έχουν καταργηθεί από την ανεξέλεγκτη είσοδο Ι.Χ.Είναι καιρός η επιστροφή στην κανονικότητα να αποκτήσει υπόσταση και στις καθημερινές μετακινήσεις. Με αστυνόμευση, έλεγχο και τιμωρία των παραβάσεων. Οχι αποσπασματικά και τυχαία, αλλά οργανωμένα, με σχέδιο και συντονισμένη δράση όλων των εμπλεκομένων».

                                                                  (Δώρα Αντωνίου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ )