Η πόλη μας στάθηκε τυχερή στον τομέα του πρασίνου. Η φύση και οι προηγούμενες γενιές φρόντισαν ν' αφήσουν ένα σημαντικό απόθεμα σε δέντρα και βλάστηση, ειδικά στην παραλίμνια περιοχή, αφού στον κυρίως αστικό ιστό η κατάσταση θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Τι κρίμα όμως που η δική μας γενιά το μόνο που κάνει είναι να εξαφανίζει κι αυτό που παρέλαβε;
Είτε από ελαφρότητα και αδιαφορία όπως έγινε με τα πλατάνια στη λίμνη που κλαδεύτηκαν με μολυσμένα εργαλεία, παρότι το πρόβλημα ήταν ήδη γνωστό (!) είτε με δέντρα σε πάρκα και πλατείες που συνεχώς καρατομούνται γιατί δεν ταιριάζουν στην αισθητική κάποιων, το αποτύπωμα όλο και λιγοστεύει.
Κι ενώ στόχος μας θα έπρεπε να είναι το ακριβώς αντίθετο, ν' αφήσουμε στην επόμενη γενιά δηλαδή περισσότερο πράσινο, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, τη στιγμή μάλιστα που όλο και περισσότερος κόσμος μάς επισκέπτεται τα τελευταία χρόνια.
Η ακτή Μιαούλη, για παράδειγμα, δεν θα έπρεπε να έχει φυτευτεί από την πλευρά της λίμνης ώστε η σκιερή βόλτα να συνεχίζεται τουλάχιστον μέχρι την πρώτη γέφυρα προς Ανατολή-Κατσικά; Αλλά, πού τέτοιο πράγμα…
Η απέναντι πλευρά που έχει δέντρα δεν θα έπρεπε να έχει πεζοδρομηθεί ώστε να δώσει την ευκαιρία για έναν
σκιερό περίπατο; Αλλά, πού τέτοιο πράγμα… Εδώ δεν φανήκαμε ικανοί να
προφυλάξουμε ούτε τη Δ. Φιλοσόφου από την καρατόμηση δεκάδων πλατάνων.
Γιατί
τα γράφουμε όλα αυτά; Γιατί στην πόλη μας δυστυχώς περισσεύει η υποκρισία. Η Δημοτική
αρχή καρατομεί συνεχώς δέντρα (στην πλατεία Ολυμπιάδος, στο παρκάκι του
ΕΚΑΒ, στο πάρκο κάτω από το παλιό Ξενία) ενώ η αντιπολίτευση του κ. Μπέγκα -που καλώς εξεμάνη με τις προχθεσινές καρατομήσεις- είναι
η παράταξη που όταν ήταν στα πράγματα ετοιμαζόταν, με βάση τη "μελέτη" για την πλατεία, να κόψει δέντρα και μπροστά από την Περιφέρεια αλλά και στην κεντρική
πλατεία (δείτε τις μακέτες και τις δηλώσεις και θα καταλάβετε).
Τα
δένδρα, όμως, είναι ένα πολύ σημαντικό συστατικό του φυσικού περιβάλλοντος αφού διαδραματίζουν σημαντικό
ρόλο στην παραγωγή οξυγόνου και στη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα, μετριάζοντας ταυτόχρονα και
τις επίγειες θερμοκρασίες. Δεν έχουμε το δικαίωμα, ελαφρά τη καρδία, να τα... εξαφανίζουμε. Χρειάζονται πολλά χρόνια για να να αναπτυχθούν αλλά μόλις λίγα δευτερόλεπτα να καρατομηθούν.
Κατά τα άλλα, κάποιοι χάρηκαν που θα απομακρυνθεί επιτέλους το «κακόγουστο» άγαλμα της Ολυμπιάδας με τον Αλέξανδρο, που τους καθόταν στο στομάχι καιρό τώρα. Ελπίζουν δε, να απομακρυνθεί και το άλλο άγαλμα του Πύρρου από την κεντρική πλατεία. Έτσι λένε. Ο Αλέξανδρος, βέβαια, δεν ενοχλεί καθόλου τους Σλάβους των Σκοπίων που κατάφεραν να ονομάζονται Μακεδόνες με τη βούλα της προηγούμενης κυβέρνησης.
Κάποιοι ενοχλούνταν επίσης παλιότερα και με το κάγκελο στη λίμνη (που πάλι ο κ. Γκόντας τοποθέτησε και πολύ καλά έκανε) λέγοντας ότι στερούσε την επαφή με το νερό (!) Ήταν βέβαια στα σχέδια του κ. Μπέγκα να το εξαφανίσει, αλλά κάπου φαίνεται να κόλλησε το πράγμα με τους Θεσσαλονικείς αρχιτέκτονες που το είχαν μακετοποιήσει κιόλας.
Ο καθένας, φυσικά, μπορεί να πιστεύει
ό,τι του κάνει κέφι αλλά κάποια πράγματα ξεπερνούν και τις καλύτερες προθέσεις. Καλό είναι να κρατάμε και μια επαφή με την κοινή λογική. Δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Η πλατεία που έφερε τότε λοιπόν ο κ. Γκόντας πάνω από το υπόγειο πάρκινγκ, του οποίου η κατασκευή ήταν γενική απαίτηση, υπήρξε αρκετά πράσινη και θα μπορούσε να πρασινίσει ακόμη περισσότερο αν οι επόμενοι Δήμαρχοι δεν την απαξίωναν εντελώς, ονομάζοντάς την «ταράτσα» και χρησιμοποιώντας την για εκείνες τις αλησμόνητες τσίπουρο-φεστ (!)
Αλλά και τώρα δεν είναι αργά. Με εύστοχες παρεμβάσεις η πλατεία μας μπορεί να γίνει ένας κανονικός πνεύμονας πρασίνου και όχι μια άχαρη έρημος όπως την ήθελε η Δημοτική Αρχή του κ. Μπέγκα, πράγμα που συνεχίζει και εκείνη του Ελισάφ, αλλάζοντας την αρχική της άποψη και εκτοξεύοντας το κόστος από 1,2 σε 5,2 εκατομμύρια ευρώ (!)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου