Απόψεις...

«Το «ωραίο» με τα έργα του Ταμείου ανάκαμψης δεν είναι τα πολλά χρήματα που θα εισρεύσουν, αλλά αν τα έργα θα μπορέσουν να εκτελεστούν. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κλάδος της Πληροφορικής, όπου θα χρειαστεί να γίνει έργο έξι φορές μεγαλύτερο από αυτό που μπορούν να σηκώσουν οι εγχώριες εταιρείες. Άρα, θα ξεφυτρώσουν ένα σωρό νέες εταιρείες πληροφορικής που θα εκτοξεύσουν τη ζήτηση για μηχανικούς στα ύψη. Και πάλι δεν ξέρουμε αν «βγαίνει» το πρόγραμμα.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτός είναι ένας ευχάριστος πονοκέφαλος. Και δεν είναι μόνο ο κλάδος της Πληροφορικής. Είναι πολλοί ακόμη! Στην «πράσινη ανάπτυξη» συμβαίνει το ίδιο. Μπορεί να υπάρχει ένα σχέδιο για να εξαφανίσουμε τις χωματερές από όλη την χώρα, αλλά αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να αναπτυχτεί ένας κλάδος που σήμερα βρίσκεται ακόμη στο περιθώριο της οικονομικής δραστηριότητας. Κι αυτές ακόμη οι μελέτες που χρειάζονται για τα μεγάλα έργα. Για να γίνουν οι μελέτες δεν είναι αρκετές μόνο οι ταμπέλες των εταιρειών. Χρειάζονται χιλιάδες εξειδικευμένοι υπάλληλοι.

Το Ταμείο Ανάκαμψης είναι μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία. Μέχρι χτες λέγαμε ότι για να σωθεί η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Να λοιπόν αυτό το «νέο σχέδιο».Και μάλιστα με δικλείδες ασφαλείας για να μην γίνουν τα λεφτά χαρτοπετσέτες και λουλούδια στα νυκτερινά μαγαζιά της εθνικής οδού. Ας εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία».

                                                                            (Θ. Μαυρίδης- liberal.gr)

«Εν αρχή ήταν οι αρνητές της πανδημίας. Ακολούθησαν οι αρνητές των μέτρων, της μάσκας, των τεστ, μετά ήρθαν οι αντιεμβολιαστές.Τους τελευταίους μήνες ακούμε για τους αρνητές διασωλήνωσης, ενώ τώρα στο προσκήνιο έρχονται εκείνοι της απογραφής. Κι ενώ και σε άλλες χώρες υπάρχουν αρνητές της πανδημίας και αντιεμβολιαστές, γιατί στην Ελλάδα η άρνηση δεν περιορίζεται καν πια στο εμβόλιο, αλλά έχει εξαπλωθεί ακόμη και στην απογραφή, αγγίζοντας, ή για κάποιους ξεπερνώντας, τα όρια του παραλόγου;»

                                                                         (Ηλ. Μάγρα- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο ηθοποιός είχε πει ότι αν ισχύσουν διαχωρισμοί για εμβολιασμένους και μη εμβολιασμένους κατά της Covid-19, θα αποχωρούσε από την παράσταση, γιατί η Τέχνη είναι για όλους. Σύμφωνοι, η Τέχνη είναι για όλους, αλλά το ίδιο ισχύει και για την υγειονομική ασφάλεια. Και δεν διαχωρίζουν τα μέτρα υγειονομικού ενδιαφέροντος τους ανθρώπους. Τους διαχωρίζουν οι επιλογές τους...»

                                                                    (Λ. Σταμπούλογλου-protagon.gr)