Τα ερωτήματα παραμένουν...

 

Σε σχέση με τα έργα που κάνουν τη ζωή των κατοίκων μιας πόλης καλύτερη αλλά αναβαθμίζουν και το τουριστικό της προϊόν –εννοείται σε ένα ορθολογικό περιβάλλον- υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνονται στην ώρα τους, κάποια που μπορούν να περιμένουν και κάποια που γίνονται χωρίς να πείθουν ότι είναι αναγκαία.

Για παράδειγμα, η Λαϊκή Αγορά της Αγ. Μαρίνας είναι κάτι που έχει ξεπεράσει προ πολλού το όριο της ανοχής, καθότι πουθενά στη χώρα δεν θα δει κανείς κάτι τόσο πρωτόγονο. Αντίθετα, αυτό που θα δει είναι ωραίες και λειτουργικές αγορές, τακτοποιημένες, ανθρώπινες. Και όμως, η συγκεκριμένη αγορά αφήνεται να γίνει με τα χρόνια όλο και χειρότερη χωρίς να την αγγίζει καμία Δημοτική αρχή. Το γιατί,  το γνωρίζουν εκείνοι.

Το πάρκο Πυρσινέλλα, θα έπρεπε εδώ και χρόνια επίσης να  έχει γίνει σημείο αναφοράς για την πόλη ολόκληρη και όχι να αφεθεί στη μοίρα του λες και υπάρχουν πολλές παρόμοιες εκτάσεις μέσα σε αστικό ιστό. Και όμως…

Η παιδική χαρά στο πάρκο Κατσάρη, στο πιο επισκέψιμο με διαφορά  πάρκο, πόσο ακόμη να περιμένει; Και στην τελευταία κωμόπολη της χώρας θα δει κανείς κανονικές και πρωτοπόρες παιδικές χαρές  και όχι επικίνδυνους για παιδιά χώρους με διαλυμένες περιφράξεις και παιχνίδια. Και μόνο από ντροπή για τους ξένους επισκέπτες που έρχονται με τα παιδιά τους για να  θαυμάσουν τον πρωτογονισμό μας στην πράξη θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί. Πού είναι οι παιδικές χαρές στα Λιθαρίτσια, στο Γιαννιώτικο Σαλόνι, στις γειτονιές; Ή τις ξήλωσαν ή τις άφησαν να ρημάξουν, όπως εκείνες στα Σεισμόπληκτα που δείξαμε τελευταία. Και γιατί όλα αυτά; Δεν υπάρχουν γονείς με παιδιά σ’ αυτή την πόλη;

Η Κεντρική μας πλατεία ωστόσο είναι ένα έργο που οποιαδήποτε Δημοτική Αρχή θα μπορούσε να έχει ανακατασκευάσει με τις τεχνικές της υπηρεσίες, όπως κάνουν και πολλές πόλεις στη χώρα.

Το να καταστρέφει κανείς μια υποδομή χωρίς προφανή  λόγο -πέρα από την αντικατάσταση της επιδαπέδιας πλακόστρωσης  που θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια- έχοντας μάλιστα  αντίθετη την πλειοψηφία της κοινής γνώμης, δηλαδή τους ίδιους τους πολίτες για τους οποίους υποτίθεται αναπλάθεται -με το χειρότερο όμως δυνατό τρόπο- η πλατεία, τι ακριβώς σημαίνει; Πώς λέγεται αυτό στη γλώσσα των ειδικών;

Το  ποσό των 5,2 εκατομμυρίων  ευρώ (από 1,2 που είχε προϋπολογιστεί η προηγούμενη εκδοχή της) επαρκεί για δεκάδες μικρές και μεγαλύτερες παρεμβάσεις στην πόλη, στις γειτονιές της, σε κοινόχρηστους χώρους, σε δρόμους και πεζοδρόμια.

Πόσα χρόνια, ας πούμε, πρέπει να περιμένει ακόμη η  κεντρικότερη λεωφόρος Δωδώνης χωρίς πεζοδρόμια στο τελευταίο τμήμα της από την πλατεία Πολυτεχνείου και κάτω; Δεν είναι αυτό κάτι που ξεπερνάει την κοινή λογική; Και μάλιστα όταν ο συγκεκριμένος δρόμος είναι και η επίσημη είσοδος της πόλης;

Ένα τελευταίο -και όχι μικρότερο- πρόβλημα σχετίζεται με το “μετά”. Ποιος προστατεύει τα έργα που γίνονται από την -ατιμώρητη πάντα- καταστροφομανία; Πολλά όμορφα πράγματα δεν πρόλαβαν να κλείσουν μήνα  και άρχισε ο βανδαλισμός τους που έχει γίνει πια θεσμός, εφόσον οι ιδεοληψίες  και οι αρτηριοσκληρώσεις μερίδας αρμοδίων δεν επιτρέπει την προστασία τους με χρήση της τεχνολογίας.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν. Οι πολίτες παραμένουν θεατές σε ένα έργο που τους βρίσκει αντίθετους τη στιγμή που στο Ηράκλειο, για παράδειγμα, (όπως δείξαμε προχθές) ο αντίστοιχος Δήμος έδωσε ολόκληρο ερωτηματολόγιο στη δημοσιότητα με συγκεκριμένες παρεμβάσεις στην εκεί πλατεία τους, καλώντας τους πολίτες να δηλώσουν την  άποψή τους. 

Εδώ, αντίθετα, εκατομμύρια ευρώ υπερίπτανται γύρω μας για να καταστραφεί μια λειτουργική υποδομή, να φύγουν παγκάκια, να αποξηλωθούν συντριβάνια, να εξαφανιστούν  μεταλλικές γέφυρες και κλιμακοστάσια υπόγειου πάρκινγκ, να ξεθεμελιωθούν ολόκληρες πλατείες, να εκριζωθούν δέντρα. Κι όλο αυτό για να έρθει τι; Μια γκρίζα, άχαρη, αντιαισθητική και έξω από τα ανθρώπινα μέτρα κατασκευή με τεράστιο και αδικαιολόγητο -κατά την ταπεινή μας άποψη- κόστος που ακόμη παραμένει ανεξιχνίαστο το τι και πόσο ακριβώς θα κοστολογηθεί.

Δείτε πώς ήταν η παιδική χαρά και το λιμανάκι στο πάρκο Κατσάρη πριν κάποια χρόνια. Το πώς κατάντησε σήμερα δεν χρειάζεται να το πούμε. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Το διαπιστώνουν άλλωστε καθημερινά όλοι, όσοι περνούν από εκεί...   

   ΠΡΙΝ:

   META:

Ρήσεις...

 

Μια ανάπλαση... στον Πειραιά

 

Αλλάζει εντελώς το Μικρολίμανο στον Πειραιά, διαβάζουμε στην ειδησεογραφία και κάνουμε μια σύγκριση με την -αχρείαστη- ανάπλαση της δικής μας πλατείας που προϋπολογίστηκε στα 5. 200. 000 ευρώ (!) 

Πρόκειται για μια ανάπλαση μεγάλης κλίμακας, επιφάνειας 15.600 τ.μ. που  προβλέπει ελεύθερο παραλιμένιο χώρο περιπάτου, μετακίνηση των τραπεζοκαθισμάτων, δρόμο ήπιας κυκλοφορίας 3,5 μέτρων, ανακατασκευές των πεζοδρομίων και των πλακοστρώσεων, ασφαλτικά έργα, αντικατάσταση όλων των φωτιστικών σωμάτων με νέας τεχνολογίας, νέο σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων, αναβάθμιση του αποχετευτικού και του δικτύου ομβρίων στη συγκεκριμένη περιοχή.

Ήδη έχουν κατεδαφιστεί και οι 28 αυθαίρετες κατασκευές των καταστημάτων  σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου και παράλληλα ολοκληρώνεται  η υπογειοποίηση των καλωδίων ρευματοδότησης, ο νέος υποσταθμός της ΔΕΗ, η δημιουργία νέων αλλά και η αντικατάσταση των παλαιών αγωγών ομβρίων υδάτων, η αντικατάσταση του αγωγού παροχής ύδρευσης κτλ.

Το έργο θα κοστίσει περίπου 3.500.000. Η χρηματοδότηση είναι της Περιφέρειας Αττικής, συν μια μικρή χρηματοδότηση της τάξεως των 250.000 από ίδιους πόρους του Δήμου. Η ολοκλήρωση υλοποίησης του έργου υπολογίζεται  στα τέλη Αυγούστου. 

 

Ρήσεις...

 

Τουριστικό ( ; ) Ζαγόρι;

 

Μπορεί η φύση να χάρισε απλόχερα στην περιοχή του Βίκου μια άγρια ομορφιά, οι άνθρωποι ωστόσο δεν δείχνουν να την εκτιμούν και πολύ. Αρκεί να δει κανείς τα παγκάκια λίγο πριν το Μ. Πάπιγκο για  να καταλάβει. Κάτι παλιά θρανία -ποιος ξέρει από πού- χρησιμοποιούνται χρόνια τώρα για να απολαύσουν τη θέα οι επισκέπτες. Πιο πέρα, ένα ακόμη παγκάκι με μια σανίδα μεγαλύτερη και μία μικρότερη παλαντζάρει επικίνδυνα. 

Μπαίνοντας στο χωριό ένα εγκαταλειμμένο φορτηγό που έχει σκουριάσει παραμένει εκεί ποιος ξέρει πόσο καιρό για να  υποδέχεται τους τουρίστες, ενώ λίγο πιο πέρα ένα ακόμη σαράβαλο δείχνει το ενδιαφέρον των εντόπιων για το τουριστικό προϊόν τους.

Στην είσοδο, μια αυτοσχέδια περίφραξη εξηγεί γιατί το χωριό ανήκει στους... διατηρητέους οικισμούς της χώρας. Αλλά και λίγο πιο κάτω, στην Κλειδωνιά, εικόνες από εγκατάλειψη. Μια κουφάλα δέντρου παίζει τον ρόλο  κάδου σκουπιδιών, ενημερωτικοί πίνακες διαλυμένοι. Ας ελπίσουμε ότι η εποχή που αλλάζει θα κάνει τους αρμόδιους να δουν αλλιώς το πράγμα και να κάνουν τα δέοντα.

 

Εδώ ...γελάμε

 

                                                                                                    (Δ. Χαντζόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

 

Δημοκρατικό... δικαίωμα

  

«Ηχορύπανση; Μα είναι δημοκρατικό δικαίωμα. Ρύπανση του δημόσιου χώρου; Ομοίως. Κι αν είσαι και πιο προχωρημένος ουρείς κιόλας. Δημοκρατικό δικαίωμα να μη σεβαστείς τα μέτρα για τη διάδοση του κορωνοϊού. Αν δεν αδιαφορείς για τις απαγορεύσεις, δεν διασκεδάζεις. Τόσο, που σκέφτομαι μήπως η λύση θα ήταν να αντιστραφούν οι όροι. Να επιβάλλεται, διά νόμου, η ηχορύπανση, η ρύπανση του δημόσιου χώρου και ο συνωστισμός εν μέσω κορωνοϊού. Να απαγορευθεί η χρήση της μάσκας. Όλοι αυτοί, ούτως ή άλλως, διασκεδάζουν μόνον με την ανυπακοή. Τώρα έχουν κι ένα επιπλέον επιχείρημα. Είναι κουρασμένοι. 

Όντως, είναι κουραστικό πράγμα ο σεβασμός στο κοινωνικό σύνολο. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Αριθμητικά είναι μειοψηφίες. Χίλιοι στην Κυψέλη, δυο χιλιάδες στο Περιστέρι, μερικές εκατοντάδες στην Πάτρα και χίλιοι ακόμη στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι μόνον νέοι. Είναι και ημιπιτσιρικάδες σαραντάρηδες. Από πού βγαίνουν; Από τα σπίτια τους. Δεν είναι άστεγοι πάντως. Έχουν προφανώς περάσει από τα σχολικά θρανία, από τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα ορισμένοι. Και έχουν και κάποιο χαρτζιλίκι για να πίνουν μπίρες ή μπάφο. Είμαι δε βέβαιος ότι οι περισσότεροι έχουν διαβάσει ένα τουλάχιστον βιβλίο στη ζωή τους και διαθέτουν υπολογιστή. 

Αν τους ρωτήσεις γιατί τα κάνουν όλ’ αυτά θα σου απαγγείλουν απόψεις. Σε γενικές γραμμές όλοι ανήκουν σε μια γενιά. Δεν λέω ότι την εκπροσωπούν διότι είναι μειοψηφία. Θα έλεγα επίσης πως οι ηλικίες τους, μάλλον τους κατατάσσουν στους άμεσους απογόνους της γενιάς του Πολυτεχνείου. Της γενιάς η οποία στελέχωσε την αριστερή ηγεμονία της μεταπολίτευσης. Δεν διακρίθηκε για τα έργα της. Διακρίθηκε όμως με τη νοοτροπία της. Αυτή επέβαλε την ταύτιση δημοκρατικού δικαιώματος με την ανυπακοή και της ελευθερίας με την αυθαιρεσία. 

Η πλειονότητα με τα χρόνια άλλαξε, προσαρμόστηκε, ανέβηκε κοινωνικά, πλούτισε. Υπήρξαν όμως και θύλακες που αρνήθηκαν να μεγαλώσουν, κι ας πλούτισαν. Και κληροδότησαν τα λάβαρα της νεότητάς τους στα παιδιά τους. Κι αν δεν είχαν και πολλά να τους πουν, τους έμαθαν ανυπακοή και αυθαιρεσία. Αρκετοί εκπαιδευτικοί αποδείχθηκαν ιδανικοί σύμμαχοι. Όποια απαγόρευση, ένας κακός βαθμός, σημαίνει χούντα.

Η μεταπολίτευση μυθοποίησε τη γενιά του Πολυτεχνείου πριν την απομυθοποιήσει. Ο ηρωισμός της ξεπουπουλιάστηκε. Τα ψυχικά της ράκη πήραν την εκδίκησή τους. Με το φοιτητικό κίνημα που κατέστρεψε το πανεπιστήμιο. Κυρίως όμως με την κουλτούρα της ανυπακοής με την οποία διαπαιδαγώγησε τα παιδιά της. Τους δημιούργησε την ψευδαίσθηση του ηρωισμού με τον οποίον τρέφεται ακόμη η ψυχή των βετεράνων της. Μόνον που ο ήρωας μετά την πλατεία Αγ. Γεωργίου θα γυρίσει σπίτι. Κι αν εν τω μεταξύ έχει αρπάξει τον ιό, τότε ο βετεράνος θα χρειαστεί πολύ ηρωισμό για να τα βγάλει πέρα».

                           (Άρθρο του Τ. Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

Εύθυμα και ...σοβαρά

 

Για να μάθεις γράμματα...

 

«Το πιο αποκαρδιωτικό είναι ότι τα Πανεπιστήμια συνεχίζουν να παράγουν αποκλειστικά κακές ειδήσεις και η μόνη συζήτηση που γίνεται περί αυτών αφορά τη βία και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Για το θέμα έχουμε γράψει τρία, τουλάχιστον, άρθρα και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε. Να θυμίσουμε απλώς ότι όταν συζητάμε για τη βία στα πανεπιστήμια πρέπει να μην εθελοτυφλούμε μπροστά στο γεγονός ότι ένα όχι ευκαταφρόνητο κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας ενστερνίζεται την ανομία και την πολιτική βία. 

Πανεπιστημιακοί αρθρογραφούν υπέρ της πολιτικής βίας, μέλη φοιτητικών οργανώσεων τραμπουκίζουν συμφοιτητές τους σε κάθε ευκαιρία και οι χούλιγκαν με πολιτικό φερετζέ κάθε τόσο καταστρέφουν τις υποδομές των ΑΕΙ. Δεν είναι δυνατόν όλη η συζήτηση για την Ανώτατη Εκπαίδευση να περιστρέφεται είτε γύρω από το θέμα της βίας είτε τα διάφορα θέματα που αφορούν τα μέλη ΔΕΠ, κυρίως τον τρόπο εξέλιξής τους αλλά ποτέ την αξιολόγησή τους. Είναι απίστευτο.

Τα Πανεπιστήμια υπάρχουν για τους φοιτητές, για όσους τουλάχιστον από αυτούς θέλουν να σπουδάσουν και όχι για τα μέλη ΔΕΠ. Όσοι λόγω της δουλειάς τους έχουν επαφές με τον επιχειρηματικό κόσμο γνωρίζουν ότι «κάτι κινείται» στην ελληνική αγορά. Υπάρχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον για επενδύσεις και όχι για τις «συνηθισμένες» επενδύσεις που αφορούν τον τουρισμό αλλά για επενδύσεις που σχετίζονται με την ιατρική, τη βιολογία, την τεχνολογία αιχμής και φιλοδοξούν να κάνουν την Ελλάδα ένα σημαντικό κέντρο καινοτομίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή. 

Οι επενδύσεις αυτές αναμένεται να δημιουργήσουν πραγματικές θέσεις εργασίας, πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές. Μόνο που οι δουλειές αυτές θα είναι και υψηλής εξειδίκευσης, θα απαιτούν προσόντα, πραγματικές σπουδές. Ήδη κάποιοι από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες αναζητούν Έλληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό για να επιστρέψουν εδώ, αφού οι καλοί έφυγαν τα χρόνια της κρίσης.

Αντί να έχουμε χάσει τον ύπνο μας με αυτά λοιπόν, εδώ και μήνες συζητάμε αποκλειστικά και μάλιστα με απίστευτη και αδικαιολόγητη ένταση, ποιος θα καλεί την αστυνομία όταν μέσα στις σχολές αρχίζει το ξύλο. Καμία κουβέντα για το περιεχόμενο και την ποιότητα των σπουδών και την αξιολόγηση των ΑΕΙ, κανένας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται. Ούτε καν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι».

                     (Απόσπασμα άρθρου της Β. Ευθυμιοπούλου από το liberal.gr)

Εδώ ...γελάμε

                                                                                                             (Κ. Μητρόπουλος-ΤΑ ΝΕΑ)

Ιστορίες απάτης...

 

«Iστορίες απάτης με στόχο την καταστρατήγηση τα μέτρων οικονομικής ενίσχυσης -ειδικά της επιστρεπτέας προκαταβολής αλλά και του προγράμματος αναστολών συμβάσεων εργασίας, φέρνει στο φως η έρευνα που διενήργησαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών. 

Τα υπουργεία περιγράφουν υποθέσεις επιχειρήσεων που ενώ εμφάνιζαν μηδενικό τζίρο, ξαφνικά δήλωσαν εκατομμύρια εσόδων μέσω τροποποιητικών δηλώσεων. Μέχρι και καφετέρια με… 150 υπαλλήλους εντοπίστηκε η οποία μάλιστα δήλωνε άσκηση δραστηριότητας σε χώρο 25 τετραγωνικών. Ενδεικτικές είναι οι ακόλουθες περιπτώσεις:

Μονοπρόσωπη ΙΚΕ στην Πελοπόννησο, που δραστηριοποιείται στο λιανικό εμπόριο κρέατος, είχε δηλώσει συνολικό τζίρο 3.000 ευρώ για το 2019. Πριν από την έναρξη του 5ου κύκλου της Επιστρεπτέας Προκαταβολής, υπέβαλε τροποποιητικές δηλώσεις για τα τρία τελευταία τρίμηνα του 2019, με τζίρο συνολικού ύψους 1,9 εκατ. ευρώ.

ΕΠΕ στην Αττική, που δραστηριοποιείται στο χονδρικό εμπόριο εξοπλισμού γραφείου, είχε υποβάλει μηδενικές δηλώσεις ΦΠΑ το 2019 και το 2020. Πριν από την έναρξη του 5ου κύκλου της Επιστρεπτέας Προκαταβολής, υπέβαλε τροποποιητικές δηλώσεις για τα τέσσερα τρίμηνα του 2019, με τζίρο συνολικού ύψους 1,5 εκατ. ευρώ.

Ξενοδοχείο στη Θεσσαλία είχε υποβάλει μηδενικές δηλώσεις ΦΠΑ το 2019 και το 2020. Πριν από την έναρξη του 5ου κύκλου της Επιστρεπτέας Προκαταβολής, υπέβαλε τροποποιητικές δηλώσεις για το 2019 και το 2020, με τζίρο 3 εκατ. ευρώ και 1 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα.

Μονοπρόσωπη ΙΚΕ στην Αττική, που δραστηριοποιείται στην παραγωγή φυτών, είχε δηλώσει συνολικό τζίρο 7.000 ευρώ για το 2019 και το 2020. Υπέβαλε τροποποιητικές δηλώσεις για το 2019, με τζίρο ύψους περίπου 2 εκατ. ευρώ.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα καφετέριας στη Θεσσαλία, που στεγαζόταν σε κτίριο 25 τ.μ., όπου, κατά τον έλεγχο του κλιμακίου του ΣΕΠΕ, βρέθηκαν εγγεγραμμένοι συνολικά 150 εργαζόμενοι! Από αυτούς, οι  129 είχαν προσληφθεί με σύμβαση μερικής απασχόλησης – για 4 ώρες εργασίας το μήνα κατά μέσο όρο (!) – και οι περισσότεροι είχαν προσληφθεί από τον Νοέμβριο του 2020 και εφεξής, οπότε ξεκίνησε το δεύτερο lockdown. Οι συμβάσεις και των 150 εργαζομένων τέθηκαν σε αναστολή, με αποτέλεσμα να καταστούν δικαιούχοι αποζημίωσης ειδικού σκοπού ύψους 534 ευρώ».

                          (Απόσπασμα άρθρου του Ν. Ζαργάνη από το liberal.gr)

 

 

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

«Τα πράγματα αγρίεψαν όταν τα κόμματα της λεγόμενης Αριστεράς που ασκούν αντιπολίτευση αποφάσισαν συνειδητά να υπονομεύσουν τα όποια μέτρα κατά του ιού, να ενθαρρύνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για κάθε λόγο και αφορμή, να συνεργαστούν ατύπως με αναρχο-αντι-εξουσιαστές μπαχαλάκηδες και χούλιγκαν, να εξουδετερώσουν την αστυνομία με συνεχείς καταγγελίες περί αστυνομοκρατίας, αστυνομικού κράτους και αστυνομικής βίας. 

Στόχος τους, να αποκομίσουν κομματικά οφέλη από την πανδημία και το κατάφεραν ώς ένα βαθμό με τη βοήθεια των μίντια και άλλων που επικεντρώθηκαν στην «αστυνομική βία», αλλά και επειδή η κυβέρνηση έδειξε σημάδια ατολμίας, αναποφασιστικότητας, αντιφατικότητας, ακόμη και πανικού.

Τώρα την κατάσταση διαμορφώνουν ο μιθριδατισμός του κοινού, που δεν συγκινείται από τις δεκάδες των νεκρών από κορωνοϊό κάθε ημέρα, από το μεγάλο ποσοστό εκείνων που δεν προσέρχονται για εμβολιασμό, από τη «λαχτάρα» πολλών Ελλήνων να κάνουν Πάσχα στο χωριό (που το εγκατέλειψαν για να ζήσουν καλύτερα στην πόλη), από τη συνεργασία μαγαζατόρων και μπαχαλάκηδων στο στήσιμο κορωνοπάρτι σε πλατείες, από την απροθυμία των αστυνομικών να επέμβουν για να μην κινδυνεύσουν, από τη συνθηκολόγηση κυβέρνησης, από την αντιπολίτευση που χαίρεται για όλα αυτά και από τις κούφιες επικλήσεις στο φιλότιμο, στην ευαισθησία και στην ατομική υπευθυνότητα του Έλληνα. Είπαμε, μη κυβερνήσιμη χώρα, με χιούμορ όμως…»

                                                                   (Αγγ. Στάγκος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

«Μηνύσεις κατατίθενται για ψύλλου πήδημα, ακόμη και για εξωφρενικές περιπτώσεις. Σε άλλες χώρες όμως λειτουργεί η «εισαγγελία πρώτης υποδοχής». Αυτή ξεκαθαρίζει τις μηνύσεις, θέτει στο αρχείο τις γελοίες και προωθεί στις δικαστικές αίθουσες τις σοβαρές. Στην Ελλάδα αυτή η κρησάρα δεν λειτουργεί. Είναι η ευθυνοφοβία των δικαστικών λειτουργών; Υπάρχει κάποια παραλλαγή του δόγματος Παπαγγελόπουλου «Στείλε τη μήνυση στο ακροατήριο και για τα υπόλοιπα θα φροντίσουν άλλοι;»

Το θέμα πάντως είναι ότι οι μηνύσεις από την Εισαγγελία φτυαρίζονται στις δικαστικές αίθουσες. Το σύστημα μπλοκάρει από υπερβολική ύλη και κάποιος που θα μηνυθεί σήμερα μπορεί να βρει το δίκιο του ύστερα από μία δεκαετία. 

Εν τω μεταξύ όμως, όπως καλά γνωρίζει ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου, η ελληνική τιμωρία για κάποιον που κάνει καλά τη δουλειά του είναι η ταλαιπωρία. Δικηγόροι, ανακριτές, μηνύσεις, κλήσεις, αγωγές και δεν συμμαζεύεται. Δέκα χρόνια ταλαιπωρείται ο επιφανής στατιστικολόγος, παρά το γεγονός ότι όλες –μα όλες!– οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τα δικά του στατιστικά στοιχεία για τα οικονομικά του κράτους».

                                                             (Π. Μανδραβέλης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Εύθυμα και ...σοβαρά

 

Απόψεις...

  

«Η εγκληματική ανυπαρξία καταγραφής, κοινωνικής μέριμνας και προστασίας των ανθρώπων της τρίτης και τέταρτης ηλικίας, ορμάει πάνω μας, μέσα από τις ειδήσεις του αστυνομικού δελτίου.Η φρικώδης υπόθεση στην Αγία Σκέπη, στο  γηροκομείο-κολαστήριο της Κρήτης, που θεός ξέρει πώς λειτουργούσε τόσα χρόνια και πόσοι συνέργησαν, προκαλεί πόνο στο στομάχι. Σε μια λαϊκή γειτονιά της πρωτεύουσας μέσα σε διάστημα λίγων ωρών και λίγων μέτρων μέσα σε ένα σκηνικό απίστευτης αγριότητας  πέθαναν δυο μοναχικοί ηλικιωμένοι. Εκατοντάδες άλλοι πριν απ' αυτούς. Μόνοι, αβοήθητοι, βασανισμένοι.Από διαρρήκτες αλλά και φροντιστές.

Η χώρα μας σημειώνει δραματική υστέρηση σε όσα περικλείει ο όρος γήρανση, διαγενεακή αλληλεγγύη, κοινωνική προστασία. Εν μέρει λογικό, καθώς για πολλές δεκαετίες εντός των οικογενειών τίθεντο με αυστηρότητα και το χρέος και οι όροι αυτής της αλληλεγγύης προς του γηραιότερους. Πολλές φορές στα όρια καταναγκασμού.Απωλέσαμε και λογικό τα παραδοσιακά πατήματα αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών χωρίς να τα αντικαταστήσουμε με σχέδιο, εκπαίδευση, κουλτούρα». 

                                                                           (Κ. Γαλανού-liberal.gr )

«Ακόμα κι αν η Πράσινη Ατζέντα δεν ήταν στην κορυφή του παγκόσμιου ενδιαφέροντος η Ελλάδα από μόνη της θα έπρεπε να έχει επιλέξει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης. Η Πράσινη Ανάπτυξη ταιριάζει γάντι στη χώρα μας που τα έχει όλα: φυσικό κάλλος και πολιτιστική κληρονομιά σημείο αναφορά για το δυτικό πολιτισμό. Το μότο μας πρέπει να είναι «Το Περιβάλλον και τα Αρχαία και τα μάτια μας!». Και τα δύο, περιβάλλον και πολιτιστική κληρονομιά, μπορούν να γίνουν ανεξάντλητες πηγές πλούτου».

                                                                    (Β. Ευθυμιοπούλου- liberal.gr)

«Το εντυπωσιακό δεν βρίσκεται στο αναμενόμενο, όσο ρηξικέλευθο και αν είναι αυτό, αλλά στο απρόσμενο, στο αναπάντεχο. Έτσι η προχθεσινή δήλωση του Προέδρου Τζο Μπάιντεν για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, μπορεί να μας ικανοποίησε πλήρως, όμως δεν μας εξέπληξε, καθώς είχε προαναγγελθεί.Η ευχάριστη έκπληξη ήταν η χρήση της λέξης «Κωνσταντινούπολη», καθώς φάνηκε πως ο Αμερικανός Πρόεδρος και οι σύμβουλοι του είναι και άριστοι γνώστες της ιστορίας της Τουρκίας και δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν λέξεις που αποτυπώνουν την ιστορική πραγματικότητα, ασχέτως αν προκαλούν τον τουρκικό εθνικισμό».

                                                                   (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

 «Η κίνηση ήταν μεγάλη. Η είδηση έγινε πρώτη. Μέσα σε δευτερόλεπτα έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο Τζο Μπάιντεν έκανε το βήμα που κανένας εκ των προκατόχων του δεν είχε αποτολμήσει. Αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων προκαλώντας την μήνη της Άγκυρας, αλλά επιβεβαιώνοντας ότι εννοεί πράγματι να θέσει την αμερικανική διπλωματία στην υπηρεσία των δικαιωμάτων του ανθρώπου».

                                                                         (Γ. Σεφερτζής- liberal.gr) 

«Μήπως η Γενοκτονία των Αρμενίων συνεχίζεται; Στην πρόσφατη σύρραξη στον Καύκασο, η Τουρκία κατηγορήθηκε από την Αρμενία, αλλά και από τη Ρωσία και τη Γαλλία, ότι απέστειλε στην εμπόλεμη ζώνη, στο πλευρό των Αζέρων, σκληροπυρηνικές ομάδες τζιχαντιστών από τη Συρία. Αυτοί οι αδίστακτοι μισθοφόροι καταγγέλλεται ότι διέπραξαν πολλές κτηνωδίες κατά αμάχων Αρμενίων».

                                                                                      (Protagon Team)

Εδώ... γελάμε

 

                                                                                                        (Hλ. Μακρής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Απόψεις...

 

«Η Αριστερά θα ήθελε άμεσα εκλογές επειδή το σημερινό περιβάλλον είναι αυτό που μπορεί να της εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατό ποσοστό, επειδή επενδύει στην μιζέρια και στην καταστροφή. Βρισκόμαστε στην κορύφωση της Πανδημίας, με φανερές τις επιπτώσεις της στην Οικονομία. Μετά την Πανδημία θα γνωρίσουμε μία άλλη πραγματικότητα με μια πρωτόγνωρη έκρηξη επενδύσεων. Σε εκείνο το περιβάλλον η Αριστερά του Τσίπρα δεν έχει την παραμικρή τύχη. Γι αυτό θα αργήσουν οι εκλογές! Η Ελλάδα θα αλλάξει σελίδα. Έπειτα από 12 χρόνια κρίσης, μπορεί, επιτέλους, να εφαρμοστεί και στην δική της περίπτωση η θεωρία του ελατηρίου!»

                                                                            (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Όσοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα είναι ο Πολάκης, ενώ κάπου υπάρχει ο αγνός, ο πραγματικός ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αντιληφθούν κάτι: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια άλλη όψη της Αριστεράς του Κύρκου και του Παπαγιαννάκη. Ο λόγος εκείνης της Αριστεράς βασιζόταν στις αρχές και τη λογική. Αντίθετα, η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο τυφλό συναίσθημα και στα πάθη. Είναι δηλαδή ο λόγος του Πολάκη».

                                                                        (Απ. Δοξιάδης-protagon.gr)

«Τα σχέδια του Πέρεθ, του Ανιέλι και των Αμερικανών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Οι επόμενοι επίδοξοι «αποστάτες» θα αργήσουν να φανούν. Κερδίζοντας τον πόλεμο των 48 ωρών, η UEFA έδειξε σε φίλους και εχθρούς ότι καμία αλλαγή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να γίνει, αν και η ίδια δεν είναι μέρος της».

                                                                      (Sportscaster–protagon.gr)

 «Οι λοιμωξιολόγοι των επιτροπών φοβούνται ότι ύστερα από δύο-τρία χρόνια, κάποιος δικαστής, από την άνεση της καρέκλας του, θα αποφανθεί ότι έπρεπε να έχουν κάνει κάτι άλλο. Το φάντασμα της υπόθεσης Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ άρχισε να πλανάται στις συνεδριάσεις τους. Τα μέλη της άρχισαν να φοβούνται περισσότερο για τον εαυτό τους, παρά για τους αρρώστους με Covid».

                                                                      (Δ. Ευθυμάκης-protagon.gr)

@ Η επιστροφή των ΗΠΑ στη διεθνή συναίνεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δίνει νέα ζωή στη Συμφωνία του Παρισιού. Μία από τις χώρες που δεν έχει επικυρώσει ακόμα τη συμφωνία βέβαια είναι η Άγκυρα. Όπως και στον τομέα της οικονομίας, του δικαίου της θάλασσας, ο Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί τη δική του οπτική για το περιβάλλον.

                                                                                       (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Συμφωνώ απολύτως με την άποψη ότι σε μια κανονική χώρα το ακαταδίωκτο των επιτροπών που διαχειρίζονται την πανδημία δεν θα 'πρεπε να υπάρχει. Πλην δεν είμαστε κανονική, οπότε καλώς θεσπίστηκε κι ας εξανίστανται σήμερα αυτοί που αύριο-μεθαύριο θα πάνε να καταθέσουν μήνυση εναντίον του Τσιόδρα επειδή πρότεινε την υποχρεωτικότητα της μάσκας και εναντίον της Παγώνη επειδή βγαίνει στην τηλεόραση και μιλά υπέρ των εμβολιασμών».

                                                                          (Δ. Kαμπoυράκης-liberal.gr)

 

Χωρίς... σχόλια

 

Το ακαταδίωκτο και το ακαταλόγιστο...

 

«Σε ένα δικαστικό σύστημα τόσο προβληματικό όσο της Ελλάδας, σε ένα δικαστικό σύστημα στο οποίο ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει μήνυση ή αγωγή στον οποιονδήποτε για το οτιδήποτε, η δικαιοσύνη απονέμεται πιο αργά κι από σούρσιμο γερασμένου σαλιγκαριού και η παραμικρή εμπλοκή μπορεί να στοιχίσει τόσο άγχος, τόσο χρόνο και τόσο χρήμα ώστε ακόμα και ο αθωωμένος τελικά να βγαίνει χαμένος. Και πιθανότατα πιο χαμένος από αυτόν που τον έστειλε στο δικαστήριο.  

Σε ένα τέτοιο (σκοπίμως) προβληματικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης το ακαταδίωκτο (το οποίο, επαναλαμβάνω, αφορά πράξεις και παραλείψεις που έγιναν χωρίς δόλο) είναι η μόνη προστασία που μπορεί να έχουν οι άνθρωποι που πασχίζουν ώστε η χώρα να περάσει την πανδημία με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Και το μόνο λάθος της κυβέρνησης είναι το ότι δεν επεκτείνεται και στους γιατρούς που δουλεύουν στα νοσοκομεία που αναλαμβάνουν τα περιστατικά covid. Το ότι δεν επεκτείνεται στους γιατρούς που παραμένουν απροστάτευτοι απέναντι σε όσους έχουν το ακαταλόγιστο (και αυτούς που τους εκμεταλλεύονται). 

Τόσο απροστάτευτοι ώστε η πνευμονολόγος στο Σωτηρία (και μέλος της επιτροπής) Μίνα Γκάγκα να λέει «ναι, θέλουμε προστασία από τους κακόβουλους που αυτή τη στιγμή μας κάνουν αγωγές επειδή θεωρούν ότι ο συγγενής τους δεν πέθανε από κορωνοϊό. Λες και δεν φτάνει που τρέχουμε να κάνουμε καλά τους αρρώστους, τρέχουμε και για να απαντήσουμε στις αγωγές των δικηγόρων». 

Τόσο απροστάτευτοι ώστε ο συνάδελφός της, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Συρίγος, να καταγγέλλει πως «εκλεκτοί συνάδελφοι, συνάδελφοι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην επιστήμη, αυτή τη στιγμή υποφέρουν και βασανίζονται από μερικούς ανόητους ανθρώπους οι οποίοι έχουν έναν δικηγόρο παραμάσχαλα, τρέχουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και προτρέπουν συγγενείς θυμάτων να κάνουν μηνύσεις επειδή τάχα  ο άρρωστός τους δεν πέθανε από covid».

Όσο οι άνθρωποι που έχουν το ακαταλόγιστο (και οι πονηροί που τους παρασύρουν) θα μπορούν να κάνουν τη δικαιοσύνη το γιο-γιο τους (το παιχνίδι εννοώ) και δεν θα εμποδίζονται να στήνουν κυνήγια μαγισσών, τόσο θα είναι απαραίτητη η προστασία αυτών που προορίζονται για τον ρόλο της μάγισσας. Και μπράβο τους.   

*Η διαχρονική υπερεκπροσώπηση δικηγόρων στο κοινοβούλιο δείχνει ότι η διαιώνιση των προβλημάτων της δικαιοσύνης μάλλον δεν είναι τυχαία. Η γνώση του κοινοβουλίου για τη δικαιοσύνη και της λειτουργίες της ξεπερνάει οποιαδήποτε άλλη γνώση για οποιονδήποτε άλλο θεσμό ή επάγγελμα, αλλά παρ’ όλα αυτά οι αλλαγές προς το καλύτερο είναι μάλλον ανύπαρκτες. Περίεργο δεν είναι;»

                               (Απόσπασμα άρθρου του Μ.Βουλαρίνου-Athensvoice)

 

Χωρίς ...σχόλια

 

Απόψεις...

 

@ Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος κυβερνητικός γιατί δεν μπορεί ένας πολίτης να κάνει εμβόλιο ιδιωτικά; Να πάει σε μια ιδιωτική κλινική σε ένα διαγνωστικό κέντρο ή μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο, να πληρώσει και να κάνει το εμβόλιο τώρα ή στις 3 τα μεσάνυχτα, αν υπάρχει μεγάλη ζήτηση και το εμβολιαστικό κέντρο δουλεύει 24ωρο. 

Τα οφέλη είναι προφανή: επιταχύνεται ο ρυθμός εμβολιασμού και δεν επιβαρύνεται κατά το ποσοστό αυτό το δημόσιο ταμείο, ενώ απελευθερώνεται νωρίτερα η οικονομία. Μάλιστα το πιο κοινωνικά δίκαιο, και σ΄ αυτή την περίπτωση, θα ήταν η εμβολιαστική επιταγή. 

Εφ' όσον αποφασίσθηκε όλοι οι πολίτες να κάνουν το εμβόλιο με επιβάρυνση του προϋπολογισμού, (που πάλι οι ίδιοι θα πληρώσουν, αλλά αργότερα...) πόσο επιβαρύνεται το δημόσιο ανά εμβόλιο κατά μέσο όρο; 15 ευρώ; Ωραία. Πάρε πολίτη επιταγή 15 ευρώ και πήγαινε σε όποιο κέντρο θες. Σε χρεώνει 30; Πληρώνεις και άλλα 15 ευρώ από την τσέπη σου. Σκέφτομαι κάτι λάθος, γιατρέ μου;

                                                                   (Θ. Τζήμερος-Δημιουργία Ξανά)

@ Η χθεσινή αναφορά του Joe Biden, κατά την επίσημη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ, στην “Constantinople” ξάφνιασε κάποιους αριστερούληδες, που προτιμούν τον όρο «Ινσταμπούλ», αλλά και ενθουσίασε κάποιους υπερενθουσιώδεις της άλλης πλευράς.

Για να θέσουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση, πρέπει να επισημάνουμε ότι, έως το 1930, η επίσημη διεθνώς ονομασία της πόλης ήταν «Κωνσταντινούπολη». Συνεπώς, ο Biden χρησιμοποίησε τον ιστορικά δόκιμο όρο, καθώς η Γενοκτονία έλαβε χώρα το 1915. Αν ήθελε, βέβαια, θα μπορούσε να αποφύγει μια διατύπωση, που προφανώς θα ενοχλούσε τους Τούρκους. Δεν το ήθελε όμως! Συνεπώς, συνιστάται ψυχραιμία στους υπερενθουσιώδεις και ξιδάκι στους ξαφνιασμένους και ενοχλημένους «συμπατριώτες» μας.

                                                                Άλκης ο Κωνσταντινουπολίτης

                                                                             (idiotes F/B)

@ «Μαμά μπαμπά είμαι κουκουλοφόρος- είμαι κακό παιδί-στην τσάντα έχω μπουκάλια-στην τσάντα έχω στουπί- Ποιος έχει την βενζίνη-ποιος έχει την ευθύνη-ποιος έχει τα πλακάτ-ποιος θα βαράει τα ματ-ποιος έχει δικηγόρο-ποιος έχει μαρκαδόρο-ποιος έχει το κουτί με τα maalox- μαμά μπαμπά το δέντρο έκαψα εγώ-Ήπιαμε χημικά-σπάσαμε μπατσικά-μπήκαμε στο στενό…»

Ο Σπ. Γραμμένος επίσημος καλεσμένος του «Φλερτ» της ΕΡΤ με το παραπάνω τραγουδάκι χαριεντίζονταν με τις παρουσιάστριες. Και εις… μη χειρότερα

                                                                                                        (s.p.i)

@ Κρίτων, συνέχισε τον καλό αγώνα. Σύμφωνα με απολύτως εξακριβωμένες πληροφορίες, αναμένεται να ρίξουν δεύτερο όροφο στον Παρθενώνα και να τον κάνουν ενοικιαζόμενα δωμάτια μέσω AirBnb. Ενώ τον πρώτο θα τον κάνουν μπουζούκια. 

@ Άμεση απέλαση και απαγόρευση επανεισόδου στην Ε.Ε. διά βίου. Τώρα! Είναι απαράδεκτο να εισάγουμε εγκληματικότητα και να την χρηματοδοτούμε.

                                                                (Θ. Τζήμερος-Δημιουργία Ξανά)

Δίνονται στη δημοσιότητα, κατόπιν σχετικής Διάταξης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, τα στοιχεία ταυτότητας και οι φωτογραφίες πενήντα επτά (57) ατόμων, κατηγορούμενων ως μελών εγκληματικής οργάνωσης που δραστηριοποιούνταν στη συστηματική διάπραξη ληστειών και κλοπών σε βάρος πεζών καθώς και σε κλοπές από οχήματα στο κέντρο της Αθήνας και η οποία εξαρθρώθηκε την 20-4-2021 από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αθηνών

http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang&perform=view&id=101877&Itemid=2626