Μια ΟΛΜΕ ...για κλάματα

 

«Οι συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΔΟΕ/δασκάλων, νηπιαγωγών και ΟΛΜΕ/καθηγητών) αποφάσισαν να «μποϊκοτάρουν» τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Οι οποίες για πρώτη φορά γίνονται Σάββατο, ημέρα αργίας. Οι συγκεκριμένες εκλογές αφορούν στην ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων τους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης. 

Οι συνδικαλιστές διαφωνούν με την απόφαση της υπουργού Παιδείας να γίνουν όχι με τη φυσική παρουσία των εκλεκτόρων στο παραβάν, αλλά με ηλεκτρονική ψηφοφορία.Ποια είναι τα επιχειρήματα που προτάσσουν; 

Με τη διαδικασία της «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας», στην οποία δεν υπάρχει κάλπη, δεν ταυτοποιείται διά ζώσης ο ψηφοφόρος από εφορευτική επιτροπή, δεν ξέρει κανείς ποιος ψήφισε πίσω από τον υπολογιστή, δεν υπάρχει εγγύηση για τη μυστικότητα της ψήφου και επιπλέον ανοίγει ο δρόμος για γενικευμένη νοθεία στις εκλογές, για τεράστιας κλίμακας αλλοίωση και χειραγώγηση των αποτελεσμάτων. Δεν είμαστε τεχνοφοβικοί. Εχέφρονες και υποψιασμένοι είμαστε, και δεν θα αφήσουμε το υπουργείο, την κυβέρνηση και το κράτος να βάλει χέρι στα σωματεία μας, να ελέγχει, να χειραγωγεί και να καθορίζει αποτελέσματα μέσα από την ηλεκτρονική κλειδαρότρυπα.

Ποια είναι τα αντεπιχειρήματα που θα έπρεπε να είχε αντιπροτείνει με σθένος το Υπουργείο Παιδείας, όπως ακριβώς τα παραθέτει η «Ψηφιακή Κάλπη Ζευς» με την οποία θα γίνει η ψηφοφορία. «Η "Ψηφιακή Κάλπη ΖΕΥΣ" είναι το πληροφοριακό σύστημα που έχει αναπτύξει και παρέχει το GRNET (ΕΔΥΤΕ Α.Ε.), βασίζεται σε διεθνώς αναγνωρισμένα τεχνολογικά πρότυπα τα οποία διασφαλίζουν το αδιάβλητο και απόρρητο της εκλογικής διαδικασίας.

Τόσο η προετοιμασία της ψηφοφορίας από τη διεξάγουσα αρχή, όσο και η υποβολή της ψήφου από τους ψηφοφόρους, γίνονται απομακρυσμένα μέσω Διαδικτύου. Η ακεραιότητα της ψηφοφορίας είναι μαθηματικά επαληθεύσιμη από κάθε ενδιαφερόμενο μέσω της χρήσης κρυπτογραφίας, και χωρίς καμία προσβολή του απορρήτου.Το πληροφοριακό σύστημα ΖΕΥΣ έχει εξυπηρετήσει πάνω από 830 ψηφοφορίες και πάνω από 230.000 ψηφοφόρους για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και άλλους φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Επιστημονικά Σωματεία, Σύλλογοι, κλπ).»

Πατώντας εδώ μπορεί κανείς να διαβάσει αναλυτικά τη διαδικασία της ψηφοφορίας παίρνοντας απαντήσεις για την εκλογική διαδικασία: Πώς διασφαλίζεται το απόρρητο της ψήφου; Πώς γίνεται η εφορευτική επιτροπή να μη γνωρίζει τι ψήφισε ο καθένας εφόσον διαθέτει όλα τα κλειδιά της αποκρυπτογράφησης; Γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος να διπλομετρηθούν ψήφοι; Πότε βγαίνουν τα αποτελέσματα; Τι είναι η «Διαδικασία ελέγχου της ψήφου»;

Αν οι συνδικαλιστές της ΟΛΕ ανησυχούν τόσο πολύ για τη διαδικασία, δεν έχουν παρά να την κρίνουν εκ του αποτελέσματος. Αξιολογώντας τα ευρήματα που θα προκύψουν, βάσει της λογικής και όχι της ιδεοληψίας:  Δεδομένου πως τα ποσοστά των παρατάξεων είναι περίπου σταθερά κάθε χρόνο, με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, θα υπάρχουν τεράστιες ανατροπές στον συσχετισμό δυνάμεων; Αν υπάρξουν, τότε μπορεί κανείς να υποψιαστεί νοθεία.

Πόση συμμετοχή υπήρχε στις προηγούμενες εκλογές; Πόση θα υπάρξει τώρα που ο καθένας θα μπορεί να ψηφίζει από το σπίτι του;  Ποιες θα είναι οι ποιοτικές διαφοροποιήσεις στο «εκλογικό σώμα» των εκπαιδευτικών; Αντί λοιπόν, να διαμαρτύρονται στη ΟΛΜΕ, γιατί δεν δοκιμάζουν τον εκσυγχρονισμό του θεσμού; Αφού η αντιπροσώπευση αποτελεί για όλους το ζητούμενο. Και όχι μόνο η διαδικασία η οποία είναι κοινό σημείο αναφοράς.

Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες έπρεπε να είναι ήδη το ζητούμενο σε κάθε εκπαιδευτική κοινότητα. Σε σχολεία, πανεπιστήμια, σε μαθητικούς και φοιτητικούς συλλόγους, σε δασκάλους και καθηγητές. Αυτοί πρώτοι έπρεπε να επιζητούν την αναβάθμιση των θεσμών τους και την εξέλιξη της αντιπροσωπευτικότητάς τους σε διοικητικά όργανα.

Η ΟΛΜΕ δυστυχώς, εδώ και χρόνια, είναι γνωστή για τον συντηρητισμό της. Αναρωτιέται, όμως, κανείς για την επικοινωνιακή στήριξη που το Υπουργείο Παιδείας δίνει στη δική του εκσυγχρονιστική πρόταση. Γιατί όλες οι ρηξικέλευθες αποφάσεις της εξουσίας θέλουν και την ανάλογη απήχηση στην κοινωνία για να εφαρμοστούν… 

Η αύξηση της συμμετοχής λόγω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας από απόσταση είναι το κόκκινο πανί για τη συνδικαλιστική ηγεσία. Όσο μπορεί να κρατά τη συμμετοχή σε ελεγχόμενα επίπεδα και να χειραγωγεί τα αποτελέσματα, αναπαράγει τον εαυτό της. Δυστυχώς (για όλους), όσο και να αναπαραχθεί η συνδικαλιστική ηγεσία, δεν εξυπηρετεί πλέον καμιά ανάγκη, οπότε η αναπαραγωγή της είναι κακοήθης καρκινογένεση στον ευπαθή οργανισμό της Εκπαίδευσης.  

Με τέτοιους τεχνοφοβικούς εκπαιδευτικούς στην εποχή της 4ης επανάστασης και της τεχνητής νοημοσύνης μόνο προς τα πίσω μπορούμε να πάμε. Και βέβαια η κατάσταση αυτή βλάπτει περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους μαθητές. Η κοινωνία και η κυβέρνηση πρέπει να είναι αμείλικτη».

                                                  (Αρθρο του Α.Ζαμπούκα από το liberal.gr)