Απόψεις...

 

«Απειλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους πως την δεύτερη φορά στην εξουσία θα είναι πιο σκληροί, θα είναι αμείλικτοι. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται πως με αυτήν την απειλή ακυρώνουν αυτομάτως κάθε πιθανότητα επανόδου τους στην εξουσία, καθώς αποκόβονται από εκείνους τους ψηφοφόρους που είναι απαραίτητοι σε κάθε μεγάλο κόμμα για να νικήσει στις εκλογές.Αυτοί οι πολίτες είναι μετριοπαθείς άνθρωποι που απεχθάνονται τις ακρότητες και τις κραυγές».

                                                                    (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Η ανάδειξη του θέματος με τους 29 υποψηφίους για μια θέση διδάσκοντος στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, οι οποίοι αποκλείστηκαν, και τον ένα και μοναδικό υποψήφιο που προκρίθηκε –που είναι και στενός συγγενής στελέχους του τμήματος– επικοινωνιακά προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει σε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση. Μια μεταρρύθμιση σημαντική, με ένα μειονέκτημα! Η διαδικασία επιλογής ενός υποψηφίου για μια θέση καθηγητή σε ΑΕΙ έχει πολλές πτυχές, οι οποίες πρέπει να τηρηθούν στο πλαίσιο ενός νομικού πολιτισμού που πρέπει να απεχθάνεται τα «παράθυρα».

                                                                     (Απ.Λακασάς- ATHEnsvoice) 

«Μπορούν να λειτουργήσουν ξένα πανεπιστήμια στην Ελλάδα αύριο το πρωί, που λέει ο λόγος; Μπορούν, εφόσον βέβαια η κυβέρνηση έχει αποφασίσει ότι έφθασε η ώρα να καταργηθεί το μονοπώλιο του κράτους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.Με δύο πρόσφατα άρθρα στον «Φιλελεύθερο» υπό τους τίτλους «Το ''μεσαιωνικό κάστρο'' του άρθρου 16 δεν είναι απόρθητο» και «Πώς θα καταργηθεί το εκπαιδευτικό μονοπώλιο του κράτους στα ΑΕΙ» εξηγήσαμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και με παραχώρηση από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου του συνόλου των δραστηριοτήτων τους σε ξένα ή ελληνικά ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Το κρατικό μονοπώλιο που καθιερώνει το άρθρο 16 αποτελεί το σημαντικότερο εμπόδιο για την ποιοτική αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας και ταυτόχρονα αποστερεί την οικονομία από τεράστια έσοδα. Θα πρέπει επί του θέματος λοιπόν να σκεφτούμε πιο τολμηρά.

ΥΓ.: Με διακρατικές συμβάσεις θα μπορούσε ακόμη η κυβέρνηση να αναγνωρίσει αυτομάτως χωρίς καμιά περαιτέρω διαδικασία την ισοτιμία και την αντιστοιχία των πτυχίων που χορηγούν αλλοδαπά πανεπιστήμια σε Έλληνες πολίτες. Θα τελειώναμε έτσι μια και καλή με τη γραφειοκρατία και το εκπαιδευτικό «δασμολόγιο» του αντιδραστικού ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος αυθαίρετα και παράνομα κρατά σε ομηρία δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους. Εδώ βεβαίως υπάρχουν και πιο απλές λύσεις...»

                                                                       (Τ. Αβραντίνης- liberal.gr)