Ισλαμο...αριστερά

«Η ευρωπαϊκή μαρξιστική Αριστερά θεωρούσε πως οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα μπορούσαν να αποτελέσουν το επαναστατικό υποκείμενο στις χώρες του προηγμένου καπιταλισμού, καθώς η εργατική τάξη είχε συμβιβασθεί με τις ανέσεις και τις παροχές που κατέκτησε στις προηγούμενες δεκαετίες. Έτσι γίναμε μάρτυρες, όλα τα κόμματα της Αριστεράς ευθέως και πλαγίως μέσω πολύμορφων «αλληλέγγυων» συλλογικοτήτων, να βοηθούν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να εγκατασταθούν στις ευρωπαϊκές χώρες και να δίνουν αγώνες για τα «δικαιώματα» τους. 

Πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν πως οτιδήποτε απορρυθμίζει και δημιουργεί προβλήματα στις καπιταλιστικές κοινωνίες συμβαδίζει με τις επιδιώξεις τους. Συγχρόνως, τα κόμματα και οι συλλογικότητες της μαρξιστικής Αριστεράς πιστεύουν πως τα μουσουλμανικά γκέτο που υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις μπορεί να καταστούν χώροι επώασης ανατρεπτικών πυρήνων. Σε αυτά τα γκέτο συγχρωτίζονται μετανάστες τρίτης γενιάς με νεοαφιχθέντες ομόθρησκους πρόσφυγες και μετανάστες. 

Όμως εκεί μέσα δεν επωάζεται το επαναστατικό υποκείμενο που θα ανατρέψει ένα κοινωνικό σύστημα, αλλά ομάδες φανατικών ισλαμιστών που επιδιώκουν να καταστρέψουν τον δυτικό πολιτισμό. Έναν πολιτισμό και έναν τρόπο ζωής που η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών έχει επιλέξει για να ζήσει την καινούργια της ζωή. Γι΄αυτήν την περιπέτεια στον ευρωπαϊκό πολιτισμό άλλοι πληρώνουν χιλιάδες δολάρια για το ταξίδι και άλλοι το πληρώνουν με την ζωή τους. Ως γνωστόν, δεν μετανάστευσαν στις ομόθρησκες χώρες, γιατί εκεί δεν υπάρχουν ατομικές ελευθερίες, δεν υπάρχει προοπτική και η καθημερινή ζωή είναι για τους μετανάστες γεμάτη στερήσεις.   

Οι πυρήνες του φανατικού Ισλάμ που δρούν στις ευρωπαϊκές πόλεις προσπαθούν να επιβάλλουν στους ομόθρησκους μετανάστες όλα αυτά εξαιτίας των οποίων απέφυγαν να μεταναστεύσουν σε μουσουλμανικές χώρες. Απέναντι σε αυτήν την καταπίεση που υφίστανται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από τους φανατικούς ισλαμιστές, η ευρωπαϊκή Αριστερά σιωπά. Ανέχεται, μέσα στην φιλελεύθερη δημοκρατία, να υπάρχουν και να λειτουργούν γκέτο ανελευθερίας και φανατισμού. 

Η ευρωπαϊκή Αριστερά που διαρρηγνύει τα ιμάτια της για τα δικαιώματα των γυναικών, των ομοφυλοφίλων και είναι υπέρμαχος των ταυτοτήτων, δεν θέλει να δει και να σχολιάσει πώς αντιμετωπίζονται οι γυναίκες και οι ομοφυλόφιλοι όχι μόνον  στις ισλαμικές χώρες, αλλά και στα μουσουλμανικά γκέτο της Ευρώπης, όπου εφαρμόζεται, εν τοις πράγμασι, η σαρία. Νομίζουν πως ξεμπερδεύουν λέγοντας πως πρέπει να σεβόμαστε τα ήθη και τον πολιτισμό τους. Λάθος, υποκρισία. 

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπόκεινται σε εκπτώσεις. Δεν υπακούουν σε ιδιαιτερότητες και δεν έχουν ιδιομορφίες. Είτε ισχύουν καθολικά είτε δεν ισχύουν. Από την στιγμή που οι μετανάστες βρίσκονται υπό την προστασία ευρωπαϊκού κράτους οφείλουν να τηρούν τους νόμους του. Η σαρία δεν μπορεί να εφαρμόζεται στα μουσουλμανικά γκέτο που υπάρχουν στις φιλελεύθερες δημοκρατίες, γιατί σε αυτές τις δημοκρατίες δεν νοείται να υπάρχουν γκέτο. Άβατο και ανοικτή κοινωνία δεν συμβαδίζουν.

Μετά την δολοφονία του Σαμιέλ Πατί η Γαλλική Δημοκρατία αμύνθηκε. Ο Εμ. Μακρόν έκρινε πως ήρθε η στιγμή για να υπερασπιστεί τις αξίες του πολιτισμού μας. Σε αυτόν τον αγώνα του όλοι τού συμπαραστάθηκαν πλην της Αριστεράς. Είτε ευθέως είτε με τα γνωστά «ναι μεν, αλλά..». Είτε δια της σιωπής.Η ευρωπαϊκή Αριστερά ακολουθεί μιαν επικίνδυνη διαδρομή. 

Στο όνομα του αντικαπιταλισμού κλείνει τα μάτια στις έκνομες δραστηριότητες του ακραίου Ισλάμ, ώστε να δικαιούμαστε να υποστηρίζουμε δικαιολογημένα πως η ευρωπαϊκή Αριστερά έχει μετατραπεί σε  ισλαμοαριστερά, η οποία  στέκεται ως ουδέτερος παρατηρητής εμπρός στο φαινόμενο του ισλαμοφασισμού».

                                             (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)