Σίγουρα
δεν υπάρχει ευρωπαϊκό προηγούμενο μια λίμνη κόσμημα της φύσης να έχει αφεθεί χρόνια
τώρα με αναρίθμητα σκουπίδια στις όχθες της και ενώ δίπλα της υπάρχει Δημόσιο Περιβαλλοντικό Κέντρο. Ο λόγος για τη λίμνη Ζηρού έξω από τη Φιλιππιάδα. Μια
λίμνη που θα μπορούσε να αποτελεί ευρωπαϊκό προορισμό φυσιολατρών και όχι μόνο,
μένει να δυσφημεί την ίδια της την ύπαρξη.
Η
πρόσβαση γίνεται από έναν χωματόδρομο της κακιάς ώρας, ένας πεζόδρομος που κάποτε
κατασκευάστηκε υπερυψωμένα του δρόμου έχει καλυφθεί σε πολλά σημεία από τη βλάστηση,
μια - δυο ξύλινες κατασκευές έπεσαν και
μένουν εκεί επικίνδυνες και ρυπαρές, στο σημείο της παραλίας που θα έπρεπε
να αναδειχτεί υπάρχουν κάποιες ξύλινες παλέτες
και άλλες πρωτόγονες προχειροκατασκευές,
πιο πέρα κτίρια ερειπωμένα…
Σε
μια εποχή που τα προγράμματα ΕΣΠΑ τρέχουν για
πολύ μικρότερης σημασίας παρεμβάσεις, με τις λίμνες να υιοθετούνται από
τις τοπικές κοινωνίες και να αποτελούν παραδείγματα οικολογικής ευαισθησίας και
αναψυχής πολιτών και επισκεπτών αναρωτιέται κανείς πραγματικά τι συμβαίνει με
το συγκεκριμένο μνημείο της φύσης. Ποιος δεν θέλει τελικά την πρόοδο και την ανάπτυξη; Ποιος θέλει να μην
κινείται τίποτε παραμένοντας σε οικολογικό μεσαίωνα;
Το
χειρότερο όμως είναι η ρύπανση. Δεν υπάρχει σημείο κυριολεκτικά σε όλο το μήκος
της ακτογραμμής που να μην είναι μέσα στα σκουπίδια και τα πλαστικά. Τι ακριβώς
κάνει εκεί το Περιβαλλοντικό Κέντρο, τι κάνουν τα σχολεία της περιοχής σε μια εποχή
που ο πλανήτης ολόκληρος ευαισθητοποιείται πάνω στην αποφυγή της χρήσης του πλαστικού,
τι ωφελούν οι ομιλίες και οι εκδηλώσεις όταν η δράση παραμένει απούσα;; Τη λίμνη
αυτή θα έπρεπε να την είχαν υιοθετήσει τα σχολεία της περιοχής και με μπροστάρη
το Π.Κ δεν θα επέτρεπαν ούτε ένα πλαστικό μπουκάλι να αποσυντεθεί μέσα στο νερό.
Η
λίμνη πρέπει να καταστεί ένα καθημερινό, ζωντανό, κύτταρο άθλησης και πολιτισμού για την πόλη της Φιλιππιάδας -και όχι μόνο- με
πεζόδρομους, μονοπάτια, ποδηλατόδρομους, κιόσκια, παγκάκια έξυπνες πινακίδες, οικολογικό
αποτύπωμα παντού και φυσικά με φύλαξη. Δε μπορεί ο καθένας να συνεχίσει να κάνει
ό,τι του καπνίσει. Σήμερα, δυστυχώς είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος.
Η
κατάσταση στη λίμνη του Ζηρού είναι προσβλητική για τον πολίτη του 21ου αιώνα.
Δεκάδες υπηρεσίες, αρμόδιοι φορείς και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αποδώσουν στους κατοίκους και τους
επισκέπτες τη λίμνη όπως της αξίζει; Έμαθαν τόσα χρόνια στο δε βαριέσαι και τους
έχει γίνει συνήθεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου