Κομματικά ιδιαίτερα και καταλήψεις...

 

«Η απόφαση μικρών ομάδων μαθητών γυμνασίων και λυκείων που προχώρησαν σε κατάληψη του σχολείου τους για να… αλλάξουν την εκπαίδευση μοιάζει με τον ετήσιο ξεσηκωμό  των παιδιών που θέλουν να κάνουν την εφηβική «επανάστασή» τους.Και εάν οι καταληψίες θεωρούν ότι οι πολιτεία αγνοεί τα αιτήματά τους και άρα πρέπει να επαναλαμβάνουν τις καταλήψεις ετησίως, η χρονική συγκυρία που επιλέγουν να τις κάνουν –κάθε φθινόπωρο– ενισχύει την κόπωση  που προκαλεί το γεγονός σε εκπαιδευτικούς και γονείς, και ακυρώνει ακόμη και τα σοβαρά αιτήματα των μαθητών.

Ωστόσο, φέτος, οι καταληψίες ζητούν περισσότερες προσλήψεις εκπαιδευτικών, σε μία χρονιά κατά την οποία έγιναν περισσότερες από κάθε άλλη πρόσφατη χρονιά..Επίσης, λέγοντας οι μαθητές ότι είναι καλύτερο να υπάρχουν 15 αντί 25 μαθητές στην τάξη, παραβιάζουν ανοιχτές θύρες, την ίδια στιγμή κατά την οποία με τη στάση τους στο διάλειμμα και τις φιλικές τους συναναστροφές ακυρώνουν την αξία του μέτρου εάν υλοποιηθεί (ούτε λόγος για χρήση μάσκας κατά τη διάρκεια της κατάληψης ή την τήρηση των αποστάσεων).

Ο απεργός παίρνει την ευθύνη της πράξης του και αυτό έχει ως συνέπεια την απώλεια του μεροκάματου. Αν ο μαθητής απέχει ενώ το σχολείο λειτουργεί, έστω και με ελάχιστους, θα χρεωθεί με 7 απουσίες ημερησίως. Γι’ αυτήν την αργία χωρίς απουσίες γίνεται η κατάληψη. Η κοινωνία μας έχει φροντίσει να του δείξει τον δρόμο να «αγωνίζεται» χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του. Και η πολιτεία μπροστά στο πολιτικό κόστος του μαθητοπατερισμού σιωπά και αποδέχεται το εθιμικό δίκαιο. Έτσι διαπαιδαγωγεί τους νέους αρνητικά. Αύριο η κοινωνία θα υποστεί τις συνέπειες αυτής της κακής εκπαίδευσης.

Εδώ και πολλά χρόνια οι καταλήψεις αυτήν την εποχή είναι οι φθινοπωρινές διακοπές που λείπουν από το επίσημο πρόγραμμα. Χρειάζεται όμως μια κάποια αιτία πραγματική ή προσχηματική που θα δώσει πολιτική κάλυψη στο εγχείρημα. Έτσι κάθε χρόνο προστίθεται ένας ακόμα κύκλος. 

Πέντε-δέκα πάνε κάθε πρωί και κλείνουν το σχολείο, οι περισσότεροι κοιμούνται μέχρι αργά, οι επιμελείς διαβάζουν για το φροντιστήριο, οι καθηγητές δεν εργάζονται αλλά πληρώνονται, οι περισσότεροι γονείς αδιαφορούν γιατί νομίζουν ότι δεν τους κοστίζει, ο δήμαρχος δεν ανακατεύεται και κάποια πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης συμπαρίστανται στον δίκαιο αγώνα των μαθητών ψαρεύοντας πελάτες. Γιατί παιδιά είναι, δίκιο θα έχουν».

                      (Απόσπασμα άρθρoυ του Λ.Kαστανά από την Αthensvoice)