Απόψεις...

  

«Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να είναι πολύ δυσαρεστημένη από τις προτάσεις της Κομισιόν για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Η Επιτροπή χρειάστηκε 500 ολόκληρες σελίδες για να καλύψει την απροθυμία της να διαχειριστεί το πρόβλημα επιμερίζοντάς το στα κράτη-μέλη και επί της ουσίας αφήνει την Ελλάδα να παλέψει μόνη με την πραγματικότητα των μεταναστευτικών/προσφυγικών ρευμάτων. Η γερμανική προεδρία για να μην στεναχωρήσει τον Όρμπαν (που είναι δημιούργημα της κυρίας Μέρκελ) θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την κοινωνική συνοχή και την εθνική ασφάλεια της χώρας μας.

Όσα συνέβησαν στα Καμένα Βούρλα αποδεικνύουν ότι ο κ.Μηταράκης δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτα. Έστειλε τους ασυνόδευτους ανήλικους εκεί χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση με τη δημοτική αρχή και τους κατοίκους της περιοχής. Το ομολόγησε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο OPEN την προηγούμενη Παρασκευή: Όσα έχουν γίνει στη χώρα τους προηγούμενους μήνες όταν όλες οι αντιδράσεις είχαν αφετηρία ακριβώς το γεγονός ότι δεν είχε προηγηθεί διαβούλευση με τους κατοίκους των περιοχών όπου μεταφέρθηκαν πρόσφυγες, δεν τον έχουν διδάξει τίποτα ;

Ή μήπως πιστεύει ότι δεν έχουμε πληροφορηθεί ότι αν η Λέσβος δεν «εξερράγη» μετά την καταστροφή της Μόριας αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους συνεργάτες του που το μάζεψε πριν γίνουμε μάρτυρες άλλων τραγικών γεγονότων με τον ντόπιο πληθυσμό;»

                                                           (Β.Ευθυμιοπούλου –liberal.gr)

@ «Μέχρι σήμερα όλες οι κρίσεις έχουν αντιμετωπιστεί με έναν και μοναδικό τρόπο: Κοπή νέου χρήματος. Νέο χρήμα που σπρώχνει τις τιμές προς τα πάνω. Είναι αναμφισβήτητα το φάρμακο του αιώνα. Διά πάσαν νόσον. Μόνο που υπάρχει η εξής πιθανότητα: Να πρόκειται για ένα ισχυρό παραισθησιογόνο και όχι για φάρμακο. Να απαλύνει μόνο τις πληγές και να έρθει έτσι η ώρα που η υπερκατανάλωσή του θα έχει εξαφανίσει την επίδρασή του. Μπορεί το «σύστημα» να έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές το μαξιλάρι της ρευστότητας στην αγορά, αλλά σ' αυτή την περίπτωση υπάρχει ένα πρόβλημα: 

Έχουμε ήδη μία κρίση, αυτή του κορονοϊού, η οποία και απαιτεί από μόνη της μεγάλη ρευστότητα. Δύο κρίσεις, η μία πάνω στην άλλη, είναι μια πολύ δύσκολη άσκηση. Διότι αν η ρευστότητα πάει για τον κορονοϊό, θα λείψουν τα κεφάλαια από τις αγορές. Και αν πάνε στις αγορές, δεν θα χτυπηθεί ο κορονοϊός.Αν υπάρξει μία χρηματιστηριακή κρίση σ' αυτή τη φάση, μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά. 

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για τέτοιου είδους προβλήματα. Υπάρχουν λύσεις που μπορεί να δοθούν στη στιγμή και οι οποίες θα χαρίσουν στον εμπνευστή τους ένα βραβείο Νόμπελ. Προς το παρόν, όμως, η λύση φαίνεται αδύνατη. Αν τη γνωρίζαμε, δεν θα υπήρχε η πιθανότητα για το Νόμπελ που λέγαμε και η κρίση δεν θα ήταν κρίση».

                                                                           (Θ.Mαυρίδης-liberal.gr)