Απόψεις...

 

«Η χθεσινή απόφαση – σταθμός για το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών να δοθεί τέλος στη δολοφονική δράση μιας «εγκληματικής οργάνωσης». Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η θρυαλλίδα των εξελίξεων το 2013, είχε όμως προηγηθεί η δεδηλωμένη πρόθεση του Αντώνη Σαμαρά να κλείσει το κεφάλαιο αυτό. Ο ίδιος και ο στενός του συνεργάτης Χρύσανθος Λαζαρίδης είχαν θέσει τις βάσεις για να τεθεί σε εφαρμογή η διαδικασία που οδήγησε στις συλλήψεις του αρχηγού της οργάνωσης και των συνεργατών του και στη δίκη που χθες έκλεισε με την οριστική καταδίκη του ναζισμού στη χώρα. 

Ο Αντώνης Σαμαράς από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε να συνομιλήσει καθ οιονδήποτε τρόπο με τη Χρυσή Αυγή. Έκλεισε την πόρτα από το 2012, αφού ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, παρά το γεγονός πως ίδιος και το στενός του συνεργάτης συνάντησαν αντιστάσεις και είδαν να εξελίσσονται πολιτικά παιχνίδια που έφθασαν στο σημείο να εμφανίζονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλουν την τότε κυβέρνηση πως επιχειρεί να θέσει εκτός νόμου το ναζιστικό μόρφωμα. 

Η έρευνα που αφορούσε τα πεπραγμένα της Χρυσής Αυγής δεν ξεκίνησε την επομένη της δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά πριν το 2013 όταν με το μανδύα του κοινοβουλευτικού κόμματος χρησιμοποίησε τα λεγόμενα τάγματα εφόδου για να επιβάλει την ιδεολογία του φασισμού με τον τότε Πρωθυπουργό να δίνει εντολή για ενδελεχή έλεγχο των πεπραγμένων της. 

Απόδειξη το γεγονός πως μόλις δύο ημέρες μετά την 17η Σεπτεμβρίου (ημέρα που ο Παύλος Φύσσας έπεφτε νεκρός απο το χερι του στελέχους του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου) εστάλησαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου φάκελοι με 32 υποθέσεις, δεμένες και δομημένες με συγκεκριμένα στοιχεία για τη δράση της «εγκληματικής οργάνωσης» οπως τελικά χαρακτηρίστηκε και στο κατηγορητήριο».

                          (Απόσπασμα άρθρου του Τ.Ευαγγελίου από το liberal.gr)

 

«Πολύ αντιφασισμός έπεσε ξάφνου αυτή την βδομάδα στην χώρα. Καλό είναι αυτό, δεν λέω, απλώς καλύτερο θα ‘ταν να μην ξεχνάμε ότι εν τέλει ήταν η κεντροδεξιά που χτύπησε αυτό το φαινόμενο κατακέφαλα, όχι η καθαρόαιμη αριστερά. Επί Σαμαροβενιζέλων ασκήθηκαν οι διώξεις, επί Μητσοτάκη βγήκαν οι τελεσίδικες αποφάσεις, με μια εκλογική νίκη της κεντροδεξιάς εξοβελίστηκαν οι ναζιστές από το κοινοβούλιο και μηδενίστηκε η πολιτική τους παρουσία. 

Θέλω να πω, καλά είναι τα εκ του ασφαλούς πλακάτ μέσα στην Βουλή και οι βαριές αντιναζιστικές κορώνες σε τηλεοράσεις και σε επιφυλλίδες εφημερίδων, αλλά η ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση των ναζιστικών θεωριών και πρακτικών είναι πολύ πιο δύσκολη και πολύπλοκη δουλειά από την απλή συνθηματολογία». 

                                                               (Δ. Καμπουράκης- liberal.gr)