Απορίες...

«Το εμπόριο αλλάζει και εξελίσσεται, όπως εξελίσσονται και οι καταναλωτικές συνήθειες, όπως αλλάζει η κοινωνία, όπως αλλάζουν οι κουλτούρες μέσα στην κοινωνία. Και εδώ προκύπτουν διάφορα καίρια ερωτήματα.

Έχει τα ίδια δικαιώματα ένας εργαζόμενος στην εστίαση με έναν εργαζόμενο στην πώληση ρούχων; Υπάρχουν στεγανά – πέραν της τήρησης του εργασιακού νόμου κατά 100% - στο χώρο του εμπορίου; Πρέπει να υπάρχουν τέτοια στεγανά με απαγορεύσεις σε ωράρια ή μέρες λειτουργίας, αν τηρούνται όλοι οι εργασιακοί νόμοι από την πλευρά των εργοδοτών; 

Γιατί στην Ελλάδα έχει δαιμονοποιηθεί ο χώρος του εμπορίου – όταν μιλάμε για μεγάλες αντιπροσωπείες ή εγχώρια και διεθνή brands, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη… ανοχή και κατανόηση στη μικρή βιοτεχνία, στο ψιλικατζίδικο ή στο κρεοπωλείο του κυρ Κώστα;Μπορούν οι απαγορεύσεις να οδηγήσουν σε καλύτερες συνθήκες εργασίας τους εργαζομένους; Τι έχει δείξει η εμπειρία από το παρελθόν;

Έχει ένας ντελιβεράς τα ίδια δικαιώματα με μια πωλήτρια; Επιτρέπεται ο ντελιβεράς να εργάζεται Κυριακές; Νύχτες; Επιτρέπεται να εργάζεται αργίες, σε περίπτωση που το κατάστημά του είναι ανοικτό; Στις αερομεταφορές τι γίνεται; Πρέπει να εργάζονται Κυριακές, νύχτες και αργίες ή υπάρχει απαγόρευση; 

Θα ωφελούσε σε τίποτα αν υπήρχε απαγόρευση πτήσεων τις Κυριακές; Θα ήταν υπέρ των κοινωνιών αν οι πιλότοι, οι αεροσυνοδοί και οι τεχνικοί αεροσκαφών δεν εργάζονται τις Κυριακές; Στη βαριά βιομηχανία της χώρας, στον τουρισμό τι γίνεται; Εκεί υπάρχουν… ωράρια, Σάββατα και Κυριακές; Γιατί στα νησιά είναι ανοικτά όλα τα σούπερ μάρκετ όλη την ημέρα καθημερινά και τα Σαββατοκύριακα; 

Γιατί στα νησιά και σε άλλες περιοχές υπάρχουν καταστήματα που δεν κλείνουν ποτέ, λειτουργώντας όλο το 24ωρο; Γιατί ένα σουβλατζίδικο στη Χερσόνησο της Κρήτης, στη Μύκονο ή τη Σαντορίνη επιλέγει να λειτουργεί όλο το 24ωρο; Είναι καλύτερα που απασχολεί τρεις βάρδιες από 3-4 άτομα στη βάρδια, ή θα ήταν καλύτερο να έχει – δια νόμου – μόνο δύο βάρδιες, άρα λιγότερους εργαζόμενους; 

Είναι καλύτερο για έναν πολίτη να έχει εργασία, έστω και νυχτερινή – αν είναι επιλογή του, ή να μην έχει καθόλου εργασία ενώ δεν είναι επιλογή του; Γιατί οι ταμίες των διοδίων δουλεύουν και Κυριακές και νύχτες; Γιατί έχει δαιμονοποιηθεί το κομμάτι των μεγάλων επιχειρήσεων και του εμπορίου; 

Γιατί υπάρχει αυτή η… ιδιότυπη ταξική διαχωριστική γραμμή μεταξύ του (λιανικού) εμπορίου και της εστίασης – διασκέδασης; Ποιος ορίζει τη… σοβαρότητα του επαγγέλματος, ώστε να… επιτρέπει και να οριοθετεί τα ωράρια και τις ημέρες λειτουργία τους; 

Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία Δρομέας ή στην εταιρεία ΚριΚρι έχουν… λιγότερα δικαιώματα από τους εργαζομένους στο εμπόριο ρούχων ή παιχνιδιών; Γιατί, αν πρέπει να βγει μια μεγάλη παραγγελία για το γερμανικό στρατό από την εταιρεία Δρομέας, ίσως χρειαστεί να δουλέψουν τα τμήματα διπλοβάρδια, ή και Κυριακές;»

                   (Απόσπασμα άρθρου του Απ. Σκουμπούρη από το liberal.gr)