αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Καλλιτεχνική... επανάσταση


«Eυαίσθητοι αντάρτες-καλλιτέχνες προσμένουν την ώρα που η Γη θα γίνει κόκκινη και αψηφούν τον κίνδυνο ότι μπορεί να τους πιτσιλίσει. 
Η λατρεμένη (χωρίς ίχνος ειρωνείας) σ. Τάνια Τσανακλίδου, πριν από λίγες ημέρες παραχώρησε συνέντευξη στην Εφημερίδα της (προηγούμενης) Κυβερνήσεως «Αυγή» και από αυτό το μετερίζι μαζικής  αντικαπιταλιστικής δράσης, οραματίστηκε μια αιματοβαμμένη ωραία εξέγερση. Ως οπαδός του επιστημονικού σοσιαλισμού ανέλυσε και τις αιτίες που θα μας οδηγήσουν στην κόκκινη από αίμα επανάσταση. Ευθύνεται ο λαός γιατί είναι ξεχασιάρης: 

«Δεν περίμενα μέσα σε τέσσερα χρόνια να ξεχάσει ο κόσμος ποιος τον έφερε σε αυτήν τη δυστυχία. Δεν περίμενα ότι θα είχαν κάνει τέτοια βρομερή δουλειά τα ΜΜΕ λασπολογώντας και κατηγορώντας ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα, που, αν μη τι άλλο, ήταν μια κυβέρνηση που δεν έκλεψε, δεν πήρε μίζες, συμπεριφέρθηκε με ήθος και συμπόνια απέναντι στις αδύναμες ομάδες. Ελπίζω σε μια μεγάλη, ωραία εξέγερση, η οποία δυστυχώς δεν θα είναι ούτε αναίμακτη ούτε πολιτισμένη. Θα είναι άγρια.» 

Είναι αρκετοί αυτοί που αιφνιδιάστηκαν από το επαναστατικά αιμοδιψές σάλπισμα της τραγουδίστριας. Προφανώς δεν γνωρίζουν ότι στους αγριεμένους καλλιτεχνικούς κύκλους έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια μεγάλη κομμουνιστική Εξέγερση, μάλιστα η επίσης (πάλι χωρίς ίχνος ειρωνείας) ευαίσθητη σ. Νατάσα Μποφίλιου έχει επιλέξει και τη τοποθεσία όπου θα καταταγεί ως εθελόντρια. 

Όπως δήλωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών, θα είναι κάποιο βουνό που για συνωμοτικούς λόγους αρνείται να κατονομάσει: «Φυσικά και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δικτατορία... Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου μακάρι  να υπήρχε ένας ηγέτης να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του στο βουνό. Αλλά τώρα αισθάνομαι εντελώς παροπλισμένη».

Η πολιτικοποιημένη σ. Μποφίλιου, κατά δήλωσή της τροτσκίστρια που όμως ψηφίζει τους σταλινικούς  (λογικό), ήρθε αντιμέτωπη με σωρεία κακεντρεχών σχολίων εκ μέρους φιλελέδων που από βουνά γνωρίζουν μόνο τα χιονοδρομικά κέντρα. Της συμπαραστάθηκε όμως η σ. Τσανακλίδου που θα ήθελε να δει το χιόνι να κοκκινίζει: «Νατασσα μου,όταν μας βρίζουν αυτοί που σιχαινόμαστε πάει να πει ότι δεν έχουμε χάσει το δρόμο μας...Σε τιμώ και σε καμαρώνω.» 

Είναι ελαφρώς περίεργο, αλλά οι στρατευμένοι αριστεροί τραγουδιστές αποφεύγουν να μεταφέρουν και στα τραγούδια τους την πολιτική τους άποψη. Την σ. Τάνια την αγαπήσαμε ακούγοντας τη στο «Αν μ’ αγαπάς», «Μαμά γερνάω», «Ανθρωπάκος», «Τσάρλι Τσάπλιν», «Η Σουλτάνα η Φωφώ», «Αχ έρωτα» κλπ που επαναστατικά εμβατήρια δεν τα λες. 

Σε αντίστοιχους δρόμους, ενίοτε πιο μελαγχολικούς, κινείται και η σ. Νατάσα: «Εν λευκώ», «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», «Κοίτα εγώ», «Σε έχω βρει και σε χάνω», «Το μέτρημα» είναι κάποιες από τις μεγάλες της επιτυχίες της που δύσκολα μπορούν να τραγουδηθούν από σκληροτράχηλους αντάρτες. Το κενό το καλύπτουν άλλοι στρατευμένοι καλλιτέχνες, ίσως λιγότερο προβεβλημένοι από τα αριστερά media, που όμως δεν διστάζουν να ομολογήσουν δημοσίως την πίστη τους στα πανανθρώπινα ιδανικά της Αριστεράς.. 

Και άλλοι συνάδελφοί του έκαναν με γενναιότητα φανερή την ιδεολογική τους ταυτότητα, μερικοί μάλιστα είχαν πρόσκαιρα υπηρετήσει το εμπορικό τραγούδι, όπως ο Βας-Βας. Όταν η Ιστορία το απαίτησε, πήρε το μικρόφωνο και κάτω από μια φωτεινή πινακίδα που έγραφε «Το μωρό» ύμνησε τον Μπροστάρη: 

«Ο Τσίπρας ο πρωθυπουργός πήρε την εξουσία, έριξε την κυβέρνηση θα μπει στην ιστορία. Οι βουλευτές του ΣυΡιζΑ γραβάτες δε φοράνε. Πόρσε, Καγιέν και Μερσεντές -της δεξιάς -δεν τις κυκλοφοράνε. Ψηλός κομψός και φαλακρός είναι ο Βαρουφάκης τη Μέρκελ και το Σόιμπλε τους έχει στο τσεπάκι».

Ο αγαπημένος Σταμάτης Κραουνάκης δεν περιορίζει τη δράση του αποκλειστικά στη στιχουργική. Σηκώνεται και βγαίνει στους δρόμους με το Facebook στους ώμους και δίνει το σύνθημα την πάλης μέχρι την απελευθέρωση από τον ζυγό των νέων Μουσολίνηδων. Η τελευταία ανάρτηση του θα μπορούσε να είναι και προσευχή: 

«ΜΕΧΡΙ  ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Ν ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΥΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΝΕΑ ΟΥΤΕ ΑΡΧΑΙΑ ΟΥΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΠΑΥΣΗ ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΟΛΟΥΘΕ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ  ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ».

                        (Απόσπασμα άρθρου του Β.Περρή από την ΑΤΗencvoice)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...