Γενικευμένη ατιμωρησία...

«Αστυνομικοί στέλνονται να επιχειρήσουν κοντά σε καταυλισμό Ρομά, όπου πρόσφατα εξαρθρώθηκε κύκλωμα λαθρεμπορίας ναρκωτικών (κοκαΐνης).Στην περιοχή ανθεί η εγκληματικότητα εδώ και χρόνια. Και συμμετέχουν νεαροί, ενίοτε και ανήλικοι. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους. Ένας αστυνομικός βιντεοσκοπείται προχθές να χαστουκίζει ένα ανήλικο Ρομά. Την ώρα των επιχειρήσεων. Δεν μάθαμε τι έγινε, τι προηγήθηκε. 

Ξαφνικά το περιστατικό γίνεται πρώτο θέμα, «αγανακτισμένοι» πάσης φύσεως ζητούν την «παραδειγματική τιμωρία» του αστυνομικού – δηλαδή ουσιαστικά ζητούν το κεφάλι του επί πίνακι – και το πετυχαίνουν! Όλη η Ομάδα Δίας που βρισκόταν εκεί τίθεται σε αργία, μέχρι να διαπιστωθεί τι ακριβώς έγινε. Συμπέρασμα: τέλειωσε η προσπάθεια επιβολής της τάξης σε μια από τις πιο «παραβατικές» περιοχές! Οι αστυνομικοί δεν πρόκειται να εμπλακούν ξανά σε τέτοιες «περιπέτειες»! Στο μεταξύ την ίδια μέρα έπηξε το διαδίκτυο με βίντεοσκοπημένα στιγμιότυπα, όπου:

–Δύο παιδιά Ρομά (ίσως και μικρότερα από αυτόν που έφαγε το χαστούκι) προπηλακίζουν 85χρονη σε χωριό της Λακωνίας, μέσα στην αυλή της, την τραβάνε, τη ρίχνουν κάτω και της παίρνουν την τσάντα.

–Τρείς άλλοι Ρομά επίσης ανήλικοι, βεβηλώνουν νεκροταφείο, ανοίγουν τάφους για να κλέψουν τιμαλφή, παίρνουν το πτώμα μιας νεκρής σε προχωρημένη σήψη και το βάζουν να…κάθεται μπροστά στην είσοδο του κοιμητηρίου!

–Ένας νεαρός μαθητής σε ΕΠΑΛ (όχι Ρομά αυτός) τραμπουκίζει την καθηγήτρια του ζητώντας της να του σβήσει απουσίες. Του το αρνείται κι εκείνος συνεχίζει να τη βρίζει και να την απειλεί – με τους υπόλοιπους συμμαθητές του να χαχανίζουν ή να συμμετέχουν στο μπούλινγκ κατά της καθηγήτριας.

–Παντού αλλού, οι γονείς παιδιών με παραβατική συμπεριφορά είναι υπόλογοι για τις πράξεις των ανήλικων παιδιών τους. Έχουν αστικές ΚΑΙ ποινικές ευθύνες (παραμέληση ανηλίκου κλπ.) Εδώ τυπικά η νομοθεσία παραμένει. Αλλά έχει πάψει να εφαρμόζεται.Εδώ που καταντήσαμε, δεν φταίει κανείς μεμονωμένα πια.Φταίμε όλοι!  Ως γονείς που, αν κάποιος δάσκαλος στενοχωρήσει το «καμάρι» μας, πάμε να του ζητήσουμε το λόγο. 

Αποτέλεσμα: οι δάσκαλοι παύουν να ασχολούνται.Παίρνουν όλα «άριστα» και βγαίνουν πιο «στούρνοι» απ’ ό,τι μπαίνουν.Μέχρι που καταργήσαμε, εδώ και χρόνια, τις διορθώσεις στα τετράδια των μαθητών. Μη τους δείχνουμε τα λάθη τους με «κόκκινο», λέει, για να μην τους δημιουργούμε… «τραύματα»!Μα αν δεν δει τα λάθη του ένα παιδί, ΠΩΣ θα μάθει; Και πως θα ελέγξει ο καθηγητής την πρόοδό του, για να το βοηθήσει εκεί που κολλάει;

Έγινε αποδεκτό το σύνδρομο του «παιδιού-χιονονιφάδα» (snowflake), που είναι τόσο «εύθραυστο» και τόσο «ευαίσθητο», ώστε η παραμικρή παρατήρηση κι η πιο στοιχειώδης υπόδειξη λάθους, μπορεί τάχα να το «συντρίψει»!Και τα μεγαλώνουμε σε ένα περιβάλλον όπου οι γονείς δεν τα μαλώνουν, οι δάσκαλοι δεν τα πειθαρχούν μέσα στην τάξη και δεν τα διορθώνουν, αλλά γύρω τους άλλα παιδιά – απειθάρχητα κι αυτά – τα ταράζουν στο μπούλινγκ.

Γιατί όταν χαθεί η πειθαρχία μέσα στην τάξη, τότε βρίσκεται σε έξαρση η βία μεταξύ των παιδιών!Και τα ίδια τα παιδιά το εισπράττουν αυτό ως αδιαφορία των «μεγάλων» απέναντί τους!Κι αυτό τους προκαλεί πραγματικά τραύματα. Πολύ περισσότερα, πιο οδυνηρά και πιο ανεξίτηλα από ένα παιδαγωγικό μάλωμα ή μια δίκαιη τιμωρία όταν κάπου ατακτήσουν.Κι ύστερα τα παιδιά μεγαλώνουν κι ωριμάζουν ενστικτωδώς αναζητώντας όρια να παραβιάσουν. Έτσι αποκτούν αίσθηση ατομικότητας.

Όταν τα όρια είναι ασφυκτικά, αυτό τα πνίγει!Αλλά όταν τα όρια δεν υπάρχουν καθόλου, αυτό τα τρελαίνει!Γιατί δεν μαθαίνουν ούτε τη Ευθύνη ούτε τη Δικαιοσύνη.Σε «ζούγκλα» τα μεγαλώνουμε, απροστάτευτα.Κι αυτό νομίζουμε ότι τους κάνει καλό.Ενώ είναι ολέθριο για τα ίδια.Κανείς στα συγκαλά του δεν είναι υπέρ της βίας.Το αντίθετο: αν υπήρχαν σαφείς κανόνες μέσα κι έξω από τα σχολεία, δεν θα χρειαζόταν βία.

Η γενικευμένη ατιμωρησία καθιστά μερικά παιδιά βίαια και κάνουν τη ζωή όλων των άλλων αβίωτη.Η αδιαφορία των γονέων – και των δασκάλων τελικά, που έχουν βολευτεί – καθιστά αδύνατο να επιβληθεί η πειθαρχία στα σχολεία.Και η ατιμωρησία στην κοινωνία σπρώχνει κάποια παιδιά στην εύκολη παραβατικότητα, που αποδίδει πολλά και δεν κοστίζει τίποτε πια.Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αν πας να βάλεις τάξη, είναι βέβαιο ότι θα αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις βία. Γιατί απέναντί σου έχει πια «θρασίμια».

                          (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από το lastpoint.gr)