Απόψεις...

«Ο Εντμόν Αμπού αναφέρει στο χρονικό του «Η Ελλάδα του Οθωνα» ένα επεισόδιο. Σ’ ένα χωριό, βλέποντας πώς έφτιαχναν τα μεταξωτά, τους είπε ότι στο χωριό του στη Γαλλία έχουν βρει έναν τρόπο να μειώσουν τον χρόνο παραγωγής στο μισό. Επί δύο ημέρες ήταν το θέμα συζήτησης σε όλο το χωριό. Την τρίτη ημέρα το ξέχασαν και συνέχισαν να κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Το επεισόδιο το θυμήθηκα με αφορμή την έρευνα του προγράμματος PISA. Εως το τέλος της εβδομάδας το θέμα θα έχει ξεχαστεί και θα συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια».

                                                 (Τ.Θεοδωρόπουλος –ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η αναπαλαίωση του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ακάθεκτη.Είναι διατυπωμένο και από την ηγεσία ότι το στελεχικό δυναμικό του είναι αριθμητικά αναντίστοιχο της μάζας των ψηφοφόρων, και γι’ αυτό επιχειρεί τη διεύρυνση, ώστε ο πασοκογενείς ψηφοφόροι να αντιστοιχηθούν με πασοκογενή στελέχη που εισρέουν στο κόμμα υπό την ομπρέλα της «Προοδευτικής Συμμαχίας». 

Ωστόσο εκείνο που δεν είναι κατανοητό στην ηγεσία είναι πως η επιχείρηση διεύρυνσης σε στελεχικό δυναμικό έχει αγγίξει τα όριά της, καθώς το διαθέσιμο προς ανακύκλωση είναι το παλαιό και παρηκμασμένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ. Απόδειξη οι «νέοι» 120 στους οποίους θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ της Δευτέρας σε εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο.Το ίδιο το κείμενο «καλέσματος» αποπνέει πρωτόλειο παλαιοπασοκισμό».

                                                                    (Γ.Σιδέρης-liberal.gr)

«Αν έχεις φτάσει στην ηλικία του κ. Διαματάρη και αισθάνεσαι την ανάγκη να ενισχύσεις το κύρος σου με την παράθεση πτυχίων, υπάρχει πρόβλημα. Σημαίνει ότι το πτυχίο που πήρες πριν από σαράντα χρόνια, φερ’ ειπείν, δεν σου έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσεις δικό σου έργο, να βρεις στη ζωή σου το αντίκρισμα του κόπου που κατέβαλες για να το αποκτήσεις. Με δυο λόγια, είτε το πτυχίο αποδείχθηκε άχρηστο είτε εσύ που το απέκτησες, εντελώς ακατάλληλος.

Η χώρα είναι γεμάτη από ιδρύματα που παράγουν πτυχία. Της λείπουν τα σοβαρά σχολεία και πανεπιστήμια. Απορίας άξιον πώς με τόσους πτυχιούχους στις τάξεις του το ελληνικό Δημόσιο τρίζει σαν ξεχαρβαλωμένο σαράβαλο. Ο άλλος σπούδασε, λέει, πολιτικός μηχανικός. Το πτυχίο του δεν τον εμποδίζει να νομίζει πως η Λέσβος και η Μυτιλήνη είναι δύο νησιά ή να κάνει στροφή 360 μοιρών χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι θα βρεθεί έτσι στο σημείο εκκίνησης. Με τέτοια υπερπαραγωγή πτυχιούχων, η ελληνική κοινωνία θα έπρεπε να είναι σοφή. Φοβούμαι ότι δεν είναι η περίπτωση».

                                                         (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Σε αυτή τη χώρα γίνονται ετησίως διαδηλώσεις κατά της βίας, που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη βιαιότητα. Εδώ έγινε κυρίαρχο δόγμα ότι τα προβλήματα του υπερβολικού ελλείμματος λύνονται με ακόμη μεγαλύτερες δημόσιες δαπάνες. Και όπως έγραφε παλιότερα ένας επιστολογράφος στην «Καθημερινή», μόνο στην Ελλάδα: 

«α) Ο ανταγωνισμός αυξάνει τις τιμές, ενώ ο περιορισμός του τις μειώνει. 

  β) Το κάπνισμα είναι κοινωνικό αγαθό και οι μη καπνίζοντες έχουν υποχρέωση να καπνίζουν παθητικά, γιατί αλλιώς θα κλείσουν μπουζουξίδικα και άλλα ιδρύματα. 

  γ) Το εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει για να δίνει εργασία σε εκπαιδευτικούς και όχι για να εκπαιδεύει. 

  δ) Το κράτος υπάρχει για να δίνει δουλειά σε δημοσίους υπαλλήλους και όχι για να εξυπηρετεί πολίτες. 

  ε) Οι βουλευτές υπάρχουν για να ελέγχονται από την κυβέρνηση και όχι για να την ελέγχουν. Υπάρχουν και άλλες ωραίες και απόλυτα φυσιολογικές αντιλήψεις, οι οποίες μας κατέστησαν πράγματι μια ανοικονόμητη μαύρη τρύπα... »

                                                             (Π.Μανδραβέλης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)