Αηδία...

«Σε μια πρόσφατη συνάντηση βετεράνων του στρατού και των υπηρεσιών πληροφοριών, ένα ήταν το θέμα συζήτησης που κυριάρχησε: Η απόφαση του προέδρου Τραμπ να εγκαταλείψει στη τύχη τους τους Κούρδους μαχητές της Συρίας, οι οποίοι πολέμησαν και πέθαναν βοηθώντας τις ΗΠΑ να συντρίψουν το Ισλαμικό Κράτος.

Όπως έλεγε ένας πρώην υψηλόβαθμος αξιωματούχος της CIA, «το να αφήνουμε στη τύχη αυτούς τους ανθρώπους που έχυσαν αίμα για εμάς, είναι σαν να μου μπήγουν ένα μαχαίρι στη καρδιά».α ίδια έλεγε κι ένας απόστρατος στρατηγός. Ότι η απόφαση Τραμπ είναι «απρεπής, ηθικά απαράδεκτη, και ντροπιαστική για την Αμερική και τους στρατιώτες της»…

Είναι μάλλον σχεδόν αδύνατο για τους Αμερικάνους να αντιληφθούν το μέγεθος  της προδοσίας που αισθάνονται σήμερα οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι έχασαν 11.000 συμπατριώτες τους, ενώ άλλοι 24.000 τραυματίστηκαν σε ένα πόλεμο τον οποίο εμείς τους ζητήσαμε να πολεμήσουν.Ίσως όμως μπορούμε να συναισθανθούμε την ντροπή αλλά και την οργή των δικών μας ειδικών δυνάμεων, που πολέμησαν δίπλα τους, και που τώρα βλέπουν τους Κούρδους μόνους τους απέναντι στους Τούρκους.

Σύμφωνα με έναν αξιωματικό, που υπηρέτησε στη Συρία, η εν λόγω απόφαση «θα μείνει στην ιστορία ως αποφράδα… θα είναι ένας λεκές για τους Αμερικάνους, για πολλές δεκαετίες».λα αυτά μπορεί  να ακούγονται ως ακραία συναισθήματα, όμως τα μοιράζονται σχεδόν όλοι όσοι υπηρέτησαν στα μέτωπα της Συρίας.

Για αυτούς τους στρατιώτες, το να εγκαταλείπεις τους συμμάχους σου στο πεδίο της μάχης, είναι ότι πιο αποτροπιαστικό μπορεί κανείς να κάνει.Και αλήθεια, πως αισθάνονται άραγε όλοι οι στρατιώτες μας βλέποντας τον πρόεδρο Τραμπ να αποχωρεί από το πεδίο της μάχης, αφήνοντας τους πρώην συντρόφους τους μόνους τους, να σκοτώνονται; Αισθάνονται αηδία…»

                                    (D.Ignatius- Washington Post-  Απόδοση: S.A.)