Κρίνοντας
εκ του αποτελέσματος, τίποτε δεν φαίνεται να κινείται στην πόλη μετά την αλλαγή
στη σκυτάλη της διαχείρισής της. Οι εβδομάδες περνούν αλλά πραγματικά δεν ξέρουμε
τι έχουμε να περιμένουμε με τη σιγή ασυρμάτου και τη γενική αδιαφορία που
παρατηρούμε καθημερινά γύρω μας.
Χωρίς ξεκάθαρο πρόγραμμα αλλά μόνο με γενικές
ιδέες κινήθηκε η παράταξη του κ. Ελισάφ προεκλογικά. Θα περίμενε, όμως, κανείς
ότι μια όρεξη για δράση, για αλλαγές και
δημιουργία θα υπήρχε. Και είναι ίσως η πρώτη φορά που η ανάληψη μιας νέας
Δημοτικής Αρχής δεν έχει κάτι να προτείνει, να αλλάξει, να κάνει πράξη άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της.Αλλά ούτε και χρονοδιάγραμμα φαίνεται να υπάρχει.
Τα
σκουπίδια παραμένουν εκεί που τα βλέπει κανείς για μέρες, οι υπηρεσίες δεν
φαίνεται να παράγουν έργο, πράγματα που θα μπορούσαν να βελτιωθούν σε χρόνο
μηδέν δεν φαίνεται να απασχολούν κανέναν κι ας είναι αυτό σε βάρος της πόλης και
της εικόνας της.
Οι κάδοι, υπερχειλισμένοι, βρωμάνε από χιλιόμετρα μακριά,
σημεία του κάστρου παραμένουν κανονικά αποχωρητήρια και άλλα μουντζουρωμένα,
κάγκελα αποκομμένα, άπλυτα πεζοδρόμια, ακόμη και οι βυθιζόμενοι κάδοι έχουμε
καταφέρει να θυμίζουν χώρους απλυσιάς και δυσωδίας.
Μουσεία και αρχαιολογικοί
χώροι αφημένοι στη μοίρα τους και μια πλατεία που κανείς μέχρι τώρα δεν έχει
φροντίσει να αλλάξει ούτε τα σπασμένα της πλακάκια. Πού στον κόσμο θα συνέβαινε
αυτό; Κι ας έρχονται από όλη τη χώρα
επιστήμονες για συνέδρια ή αθλητές για τρέξιμο. Και το χειρότερο… κανένας δεν
ασχολείται. Πράγμα που δείχνει και την κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες
του Δήμου αλλά και στα …ανώτερα κλιμάκιά του.
Πολλές
φορές στα μικρά και καθημερινά φαίνεται η διαφορά. Και πρέπει κάποια στιγμή να
αποφασίσουμε τι πόλη θέλουμε. Γιατί αν θέλουμε μια πόλη τουριστική και μάλιστα
πρώτης γραμμής είναι απαραίτητο να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις του παρελθόντος και
να δώσουμε έμφαση ακόμη και στα μικρά. Δεν μπορεί να αφήνουμε καθημερινά να
διαφημίζεται η ανικανότητά μας για συνθήκες πολιτισμού και καθαριότητας.
Γιατί, πολιτισμός
τελικά δεν είναι μόνο οι παρουσιάσεις βιβλίων και τα… Μπολσόι. Είναι και η
καθημερινότητα σε όλες τις εκφάνσεις της, που δεν πρέπει να αφήνουμε να
προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Και δεν λέμε κάτι υπερβολικό. Για τα αυτονόητα
μιλάμε…
Aς δούμε κάποια από αυτά τα... μικρά:
Βρώμικες στοές στο κάστρο
Σκουπίδια στις πολεμίστρες...
Κανονικές τουαλέτες οι καμάρες του κάστρου, σκουπίδια διάσπαρτα παντού όλη μέρα, κάθε μέρα
Μπροστά στο κάστρο- σε αχρηστία οι βυθιζόμενοι καιρό τώρα Επανήλθαν οι παλιοί, τα πεζοδρόμια ζέχνουν και βρωμοκοπούν
Σκουπίδια με το σωρό σε εσωτερική στοά του κάστρου
Βυθιζόμενοι κάδοι στην Κουντουριώτου... βρωμιά και δυσωδία...
Μεταλλικοί "κάδοι απορριμμάτων"... επί του κάστρου
Κάπως έτσι καθαρίζουν στην Κόρινθο τα πεζοδρόμιά τους. Αλλά, "ου παντός πλειν ες Κόρινθον", έλεγαν οι αρχαίοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου