Απόψεις...

«Το δικαίωμα στην απεργία δεν μπορεί να καταργεί το δικαίωμα στην εργασία και στην λειτουργία της πόλης. Σε κάθε περίπτωση βέβαια η επιρροή που έχουν οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του κόσμου της εργασίας, τα συμφέροντα του οποίου διατείνονται ότι διαφυλάσσουν, είναι φανερή από την αντίδρασή τους στην τελευταία διάταξη που έφερε στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο ο Γιάννης Βρούτσης. 

Και αποτυπώθηκε τόσο στον φόβο τους απέναντι στη δημιουργία Ηλεκτρονικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ώστε να διαπιστώνεται ότι αυτοί που μετέχουν είναι πράγματι εργαζόμενοι και όχι μέλη σωματείων- σφραγίδα), όσο και στο μέτρο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Σύσσωμα τα σωματεία διαφωνούν με το να λαμβάνεται απόφαση για απεργία με διενέργεια μυστικής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας από το 50+1%, επιμένοντας να συνεχίσουν οι λίγοι να αποφασίζουν για τους πολλούς, αλλά και να νοθεύεται το αποτέλεσμα όποτε δεν είναι αυτό που πρέπει».

                                                         (Κ. Παναγοπούλου- Protagon)

«Ο Αλέξανδρος Καΐρης ήταν ένας νέος αστικής καταγωγής που δούλευε για τους ναζί σε επιτελική θέση. Εβγαινε στον δρόμο και εισέπραττε το μίσος, τη χλεύη και τις ύβρεις των συμπατριωτών του. Ηταν πράκτορας των Συμμάχων και εκτελέστηκε από τους ναζί. Και όμως, αυτός ο ήρωας παραμένει άγνωστος. Γνωστός παραμένει ο ανύπαρκτος εύζωνας που, υποτίθεται, έπεσε με τη σημαία από την Ακρόπολη».

                                                           (Κ. Γιαννακίδης- Protagon)

«Τα σημεία από όπου φέρεται να πέρασε το κοντέινερ-νεκροφόρα που βρέθηκε στο Εσεξ της Αγγλίας είχαν συνδεθεί και στο παρελθόν με τη δράση ομάδων κινέζων διακινητών που φέρεται να σχετίζονται με την πιο πολύνεκρη τραγωδία κινέζων παράτυπων μεταναστών πριν από σχεδόν 20 χρόνια, στο Ντόβερ».

                                                             (Χ.Καρανίκας – protagon)

«Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ έχει προ πολλού μετεξελιχθεί σε ένα προσωπικό κόμμα. Oλα τα άλλα είναι προσχηματικά. Eνας στενός κύκλος ζει και κινείται για τον έλεγχο των προνομίων που χορηγεί η κοινοβουλευτική παρουσία. Βουλευτικά έδρανα και κρατική επιχορήγηση σε μία παρέα που χρησιμοποιεί την εσωστρέφεια ως μέσο επιβίωσης ».

                                                             (Κ. Γιαννακίδης –protagon)

«Ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να σπάσει την 11χρονη σιωπή του, ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση για τα 80 χρόνια της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών στην Θεσσαλονίκη. Έντεκα χρόνια κράτησε και η σιωπή του θείου του, όσο εκείνος ήταν στο Παρίσι. Επίσης, ο Κώστας Καραμανλής μίλησε για τα εθνικά θέματα. Για κάτι, δηλαδή, που αφορά όλους τους Έλληνες. Να συμβαίνουν, άραγε, τυχαία όλα αυτά;»

                                                                (Θ. Μαυρίδης –liberal.gr)