Κάντο όπως η Εσθονία...

«Ολα ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90, όταν η τότε κυβέρνηση κατάλαβε πως η αραιοκατοικημένη, φτωχή τότε, χώρα θα έπρεπε να επενδύσει πολύ μεγάλα ποσά, που δεν διέθετε, για να παρέχει μια σειρά από υποδομές. Και αποφάσισε να στραφεί στην ψηφιακή τεχνολογία. 

Αυτήν τη στιγμή η χώρα καλεί startup εταιρείες να δηλώσουν την «ψηφιακή τους κατοικία» στην Εσθονία (e-residency) και να απολαύσουν με 100 ευρώ εγγραφής αυτά που παρέχει πλέον η χώρα σε 20.000 νέες εταιρείες από 140 χώρες. Την ευκολία να ξεκινήσει κανείς μια επιχείρηση ηλεκτρονικά σε λιγότερο από δέκα λεπτά, να υποβάλει τους φόρους του αυτόματα κ.λπ. 

Συγχρόνως, οι Εσθονοί είναι από τους ελάχιστους λαούς που ψηφίζουν ψηφιακά από το 2005, με το ποσοστό στις βουλευτικές εκλογές του 2015 να φτάνει το 30% και τις ψήφους να έρχονται από Εσθονούς που βρίσκονταν σε 116 χώρες. Η κυβέρνηση, για να διαβεβαιώσει ότι το σύστημα αντέχει και ότι δεν μπορεί να υπάρξει νοθεία ή hacking, έκανε δύο εβδομάδες πριν έναν δοκιμαστικό γύρο εκλογών με ψεύτικα κόμματα και υποψηφίους και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα των χάκερ να «σπάσει» το σύστημα προσφέροντας χρηματική αμοιβή. 

Ο βασικός λόγος που οι Εσθονοί τολμούν να ψηφίσουν ηλεκτρονικά είναι ότι από το 2002 η κυβέρνηση έχει εκδώσει ηλεκτρονικές ταυτότητες στο μέγεθος πιστωτικής κάρτας, που περιέχουν ένα μικροτσίπ το οποίο προστατεύεται από σειρά κωδικών ασφαλείας, και τις οποίες διαθέτει πάνω από το 95% του πληθυσμού. Με αυτές τις ταυτότητες οι Εσθονοί, εκτός του ότι μπορούν να ψηφίσουν, κάνουν διάφορες συναλλαγές με το κράτος, με μία από τις πιο βασικές την ηλεκτρονική υπογραφή. 

Η χρήση της ψηφιακής υπογραφής γλιτώνει τη χώρα από έξοδα ύψους 2% του ΑΕΠ της και 300 μέτρα από χαρτί, το ύψος του Πύργου του Αϊφελ κάθε μήνα, όπως λέει με υπερηφάνεια ο κ. Σικούτ. Οπως υπερηφανεύονται στη μικρή χώρα της Βαλτικής των μόλις 1,25 εκατ. κατοίκων, μόνον ο γάμος, το διαζύγιο και η αγοραπωλησία ενός σπιτιού δεν γίνονται ηλεκτρονικά».

           (Απόσπασμα άρθρου της Ελ.Βαρβιτσιώτη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)