«Συχνά, κύριε Πρόεδρε, προτείνουμε εύκολες λύσεις, υποτιμώντας
έτσι το γεγονός ότι αυτά τα αυτονόητα τα έχουν επισημάνει άλλοι, νωρίτερα από
εμάς. Κατά συνέπεια, το πρόβλημα, πολλές φορές, δεν βρίσκεται στη δήθεν απουσία
προτάσεων, αλλά στην αδυναμία της εφαρμογής τους.
Ο αναγνώστης μας Σ.Π., για παράδειγμα, μας επισήμανε ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι στην Ελλάδα δεν ξοδεύουμε πόρους για την έρευνα, αλλά ότι οι έρευνες αυτές στο τέλος δεν έχουν κάποια πρακτική εφαρμογή. Υπάρχουν περισσότερα από 80 δημόσια ερευνητικά κέντρα, κύριε Πρόεδρε!
Στη θέση σας, κύριε Πρόεδρε, θα φώναζα τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κυριάκο Πιερρακάκη και θα τους ζητούσα μια πλήρη έκθεση. Ποια είναι η έκθεση της επιδημίας. Διότι περί επιδημίας πρόκειται! Αν πράγματι πληρώνουμε 80 οργανισμούς (μαζί με τα πανεπιστήμια) για να κάνουν έρευνα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ξέρουμε όλοι, τότε είναι σαφές ότι κάτι δεν κάνουμε καλά.
Υπάρχει το καθηγητικό κατεστημένο. Σύμφωνοι! Πιθανότατα υπάρχουν και οι ιδεοληψίες διαφόρων ανθρώπων που δεν θέλουν να συνδέσουν την εκπαίδευση με την παραγωγή. Ο,τι και να φταίει, θα πρέπει άμεσα να διορθωθεί. Άμεσα, όχι σε έξι μήνες ή δύο χρόνια! Έχουν δικαίωμα οι φορολογούμενοι να πάρουν πίσω τα χρήματά που επενδύουν στα 80 αυτά ερευνητικά κέντρα.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ξοδεύουμε λεφτά για έρευνα. Αλλά, όπως και σε όλα τα άλλα που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, έτσι κι εδώ κάνουμε σαν να έχουμε έρευνα και δεν έχουμε έρευνα. Όπως και κάνουμε σαν να έχουμε Παιδεία και δεν έχουμε. Και Υγεία! Και Ασφάλεια! Αν μετρήσει κανείς τα χρήματα που δαπανούμε για όλα αυτά, είναι περισσότερα από ότι σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Πρόκειται για εντελώς παρανοϊκή κατάσταση.
Φωνάξτε, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, τον κ. Γεωργιάδη και τον κ. Πιερρακάκη και αρχίστε να ψάχνετε πρακτικές λύσεις. Αρχίστε να δημιουργείτε πόνο! Σπάστε αυγά και κάντε ομελέτα!»
Ο αναγνώστης μας Σ.Π., για παράδειγμα, μας επισήμανε ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι στην Ελλάδα δεν ξοδεύουμε πόρους για την έρευνα, αλλά ότι οι έρευνες αυτές στο τέλος δεν έχουν κάποια πρακτική εφαρμογή. Υπάρχουν περισσότερα από 80 δημόσια ερευνητικά κέντρα, κύριε Πρόεδρε!
Στη θέση σας, κύριε Πρόεδρε, θα φώναζα τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κυριάκο Πιερρακάκη και θα τους ζητούσα μια πλήρη έκθεση. Ποια είναι η έκθεση της επιδημίας. Διότι περί επιδημίας πρόκειται! Αν πράγματι πληρώνουμε 80 οργανισμούς (μαζί με τα πανεπιστήμια) για να κάνουν έρευνα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ξέρουμε όλοι, τότε είναι σαφές ότι κάτι δεν κάνουμε καλά.
Υπάρχει το καθηγητικό κατεστημένο. Σύμφωνοι! Πιθανότατα υπάρχουν και οι ιδεοληψίες διαφόρων ανθρώπων που δεν θέλουν να συνδέσουν την εκπαίδευση με την παραγωγή. Ο,τι και να φταίει, θα πρέπει άμεσα να διορθωθεί. Άμεσα, όχι σε έξι μήνες ή δύο χρόνια! Έχουν δικαίωμα οι φορολογούμενοι να πάρουν πίσω τα χρήματά που επενδύουν στα 80 αυτά ερευνητικά κέντρα.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ξοδεύουμε λεφτά για έρευνα. Αλλά, όπως και σε όλα τα άλλα που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, έτσι κι εδώ κάνουμε σαν να έχουμε έρευνα και δεν έχουμε έρευνα. Όπως και κάνουμε σαν να έχουμε Παιδεία και δεν έχουμε. Και Υγεία! Και Ασφάλεια! Αν μετρήσει κανείς τα χρήματα που δαπανούμε για όλα αυτά, είναι περισσότερα από ότι σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Πρόκειται για εντελώς παρανοϊκή κατάσταση.
Φωνάξτε, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, τον κ. Γεωργιάδη και τον κ. Πιερρακάκη και αρχίστε να ψάχνετε πρακτικές λύσεις. Αρχίστε να δημιουργείτε πόνο! Σπάστε αυγά και κάντε ομελέτα!»
(Απόσπασμα άρθρου του Θ. Μαυρίδη από το Liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου